Ιουλιανός Julian επίσκοπος
Δομινικανός ιερωμένος που ωστόσο κατόρθωσε να εκλεγεί επίσκοπος των Αρμενίων στην Κύπρο κατά την περίοδο της κυριαρχίας των Βενετών στο νησί, σε κάποιο χρόνο πριν από το 1570.
Όπως αναφέρει ο Στέφανος Λουζινιανός, ο επίσκοπος Ιουλιανός κατόρθωσε να πείσει τους Αρμενίους που ζούσαν στην Κύπρο να στραφούν προς τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και να παύσουν να υπακούουν στον δικό τους πατριάρχη (που έδρευε στη Σις). Φαίνεται ότι η εκλογή του Ιουλιανού, που είχε αρμενική καταγωγή, ως επισκόπου των Αρμενίων της Κύπρου, είχε επιτευχθεί και με ενέργειες ή /και υποστήριξη των Δυτικών, η δε εκλογή του επικυρώθηκε και από τον πάπα Πίο Δ'.
Ο επίσκοπος Ιουλιανός είχε την έδρα του στη Λευκωσία κι επέφερε διάφορες μεταρρυθμίσεις στην Αρμενική Εκκλησία της Κύπρου, όπως η αλλαγή της έναρξης του εορτασμού του Πάσχα που τώρα άρχιζε μετά τη λήξη του όρθρου αντί από την προτεραία, όταν εμφανιζόταν το πρώτο αστέρι στον ουρανό.
Ο Ιουλιανός παρέμεινε στην Κύπρο μέχρι το 1570. Μετά την άλωση της Λευκωσίας από τους Τούρκους διέφυγε στην Ιταλία. Επειδή δε, εκτός από την αρμενική, γνώριζε άριστα την ελληνική γλώσσα, τοποθετήθηκε από τον πάπα Πίο Δ' επίσκοπος στην Καλαβρία όπου ζούσαν τότε πολλοί Έλληνες.
Αργότερα εξακολουθούσαν να ζουν στην Κύπρο Αρμένιοι Καθολικοί, των οποίων όμως σιγά -σιγά ο αριθμός ελαττωνόταν. Σύμφωνα προς την απογραφή του 1891, κατά την πρώτη περίοδο της αγγλικής κατοχής της Κύπρου υπήρχαν στο νησί 11 μόνο Καθολικοί Αρμένιοι.