Ένας από τους πρώτους επαγγελματίες δασκάλους που έζησαν στην Κύπρο τον περασμένο αιώνα. Γεννήθηκε το 1821 στο χωριό Πρόδρομος και έμαθε τα πρώτα του γράμματα κοντά στον ιερέα πατέρα του. Στην συνέχεια μετέβη στην Ελλάδα όπου φοίτησε στην «Παιδαγωγική Ακαδημία» της εποχής.
Το 1847, κατά τη διάρκεια των σπουδών του, τιμήθηκε από το υπουργείο Στρατιωτικών με χάλκινο μετάλλιο για την προσφορά του στους αγώνες της Ελλάδος, οι οποίοι πιθανόν να σχετίζονται με το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 που υποχρέωσε τον Όθωνα να παραχωρήσει συνταγματικά δικαιώματα στον λαό. Μαζί με το μετάλλιο του απονεμήθηκε και το ακόλουθο δίπλωμα: «Αφού η Αυτού Μεγαλειότης ο Βασιλεύς επεφόρτισε τον Υπουργόν των Στρατιωτικών να απονείμη εις τον Μιχαήλ Ιωαννίδην Κύπριον, εντίμως μεθέξαντα του υπέρ Ανεξαρτησίας της Ελλάδος ηρωικού αγώνος το συσταθέν την 18/30 Σεπτεμβρίου 1835 Χαλκούν Αριστείον, παραδίδεται τούτο εις αυτόν με την άδειαν να το φέρη εις πάσαν περίστασιν και προς πιστοποίησιν τούτου τω εγχειρίζεται συγχρόνως και το παρόν Δίπλωμα. Εν Αθήναις 11 Μαρτίου 1847. Το Υπουργείον των Στρατιωτικών».
Αποφοίτησε τον Δεκέμβριο του 1848 και επέστρεψε στη Λεμεσό όπου δίδαξε μέχρι το 1850 στην Αλληλοδιδακτική Σχολή της πόλης. Στη συνέχεια εργάστηκε στα σχολεία της Μόρφου (1852-1854), Ευρύχου (1854-1858), Μόρφου (1858-1860), Ευρύχου (1860-1876), Γαλάτας (1876-1884) και Αγρού (1884-1887).
Ο Μιχαήλ Ιωαννίδης, κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα, πολιτογραφήθηκε Έλληνας πολίτης και με την ιδιότητά του αυτή αντιπροσώπευε τον πρόξενο της Ελλάδος Θεόδωρο Περιστιάνη στις περιοχές Σολιάς και Μόρφου. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του εγκαταστάθηκε στην Ευρύχου, όπου και πέθανε τον Νοέμβριο του 1892.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια