Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ιδρυτής και πρώτος οικονόμος του μοναστηριού του Αποστόλου Ανδρέα στα νεότερα χρόνια. Γεννήθηκε στο Ριζοκάρπασο στις 10 Σεπτεμβρίου 1827 και ήταν γιος του Νικολάου Διάκου. Αρχικά ο Ιωάννης Διάκου νυμφεύθηκε και έζησε στο Ριζοκάρπασο. Μετά όμως τον θάνατο της γυναίκας και του παιδιού του από κάποια από τις πολλές επιδημίες που έπλητταν την Κύπρο της εποχής, μετέβη στο μοναστήρι του Κύκκου όπου μόνασε για μερικά χρόνια. Στη συνέχεια περιέφερε στα χωριά της Κύπρου εικόνα του αποστόλου Ανδρέα και με εράνους συγκέντρωσε σημαντικό ποσό χρημάτων για την ανέγερση εκκλησίας αφιερωμένης στον άγιο. Τελικά το 1855 εγκαταστάθηκε στην περιοχή του ακρωτηρίου του Αποστόλου Ανδρέα και άρχισε την ανέγερση του ναού. Το όλο έργο ολοκληρώθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1860 και τα εγκαίνιά του έγιναν στις 15 Αυγούστου 1867 από τον τότε αρχιεπίσκοπο Σωφρόνιο Γ' (1865-1900).

Σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα, ο παπά Ιωάννης κατάφερε ώστε το μοναστήρι του Αποστόλου Ανδρέα να γίνει ένα από τα σημαντικότερα προσκυνήματα της Κύπρου. Χιλιάδες προσκυνητές το επισκέπτονταν και πρόσφεραν σ' αυτό πολλά αφιερώματα, γεγονός που συνέτεινε ώστε να αποκτήσει αξιόλογη χρηματική και κτηματική περιουσία. Μέρος των χρημάτων αυτών ο παπα Ιωάννης το χρησιμοποίησε για την συντήρηση και τη λειτουργία του δημοτικού σχολείου Ριζοκαρπάσου.

Δικαστικές μάχες

Ο πλούτος του μοναστηριού υπήρξε όμως η αιτία να συγκρουστεί με τους κατοίκους του Ριζοκαρπάσου που βλέποντας την οικονομική του ευρωστία, απαίτησαν να αναλάβουν αυτοί την διαχείρισή του. Έτσι, τον Ιανουάριο του 1897 εξέλεξαν εξαμελή επιτροπή και παραμέρισαν τον παπά Ιωάννη, γεγονός όμως που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Αρχιεπισκοπής, η οποία δεν θεωρούσε τον Απόστολο Ανδρέα ενοριακή εκκλησία αλλά μοναστήρι που υπαγόταν σε αυτήν. Κατατέθηκαν τότε πολιτικές αγωγές στα δικαστήρια Αμμοχώστου που έληξαν με συμβιβασμό τον Ιούνιο του 1899. Η όλη κατάσταση λύπησε αφάνταστα τον παπά Ιωάννη που αποσύρθηκε από το μοναστήρι και εγκαταστάθηκε στο σπίτι του βαφτιστικού και θετού του υιού Σταυρινού Οικονομίδη, όπου έζησε μέχρι τον θάνατό του στις 4 Ιουλίου 1909. 

Τάφηκε στο χώρο του μοναστηριού, όπου στήθηκε αργότερα και η μαρμάρινη προτομή του.

Πηγή:

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια