Ο Γεώργιος Δημητρίου γεννήθηκε το 1884 και πέθανε το 1966 και υπήρξε μια σημαντική προσωπικότητα της Λάρνακας. Ασκούσε το επάγγελμα του εμποροτραπεζίτη. Παντρεύτηκε την Αγγελική, κόρη του αιδ. Παναγιώτη Πυλιαρού από τη Χίο. Είναι ο πατέρας του Νίκου και του Ντίμη Δημητρίου.Τη γυναίκα του την ερωτεύτηκε όταν αυτή εργαζόταν στην Κύπρο και μετά που επέστρεψε στη Χίο ο Γιώργος πήγε με καράβι, την έφερε ξανά στην Κύπρο και την παντρεύτηκε.
» Βλέπε και λήμμα Δημήτριος Δημητρίου
Ήταν εργατικός, ευφυέστατος κι αφοσιωμένος στην οικογένεια και τους φίλους του. Είχεν έμφυτη ικανότητα στη μηχανική, τη γεωργία και την αρχιτεκτονική. Λάτρης της μουσικής, της ιππασίας, των καλών Τεχνών, του κυνηγίου , της λεμβοδρομίας και του αυτοκινήτου. Γνωστός για τις αγαθοεργίες του.
Ποταμιά
Καμάρι του ήταν η αγρέπαυλη στο χωριό Ποταμιά. Το χωριό Ποταμιά προσέλκυσε αρκετούς βασιλείς. Σύμφωνα με τον Λεόντιο Μαχαιρά, ο βασιλιάς Πέτρος Β΄ (1369- 1382) έκτισε στο χωριό μια εξοχική έπαυλη. Η έπαυλη αυτή κτίστηκε στο βορειοδυτικό άκρο της Ποταμιάς, στη όχθη του ποταμού Γιαλιά. Όταν οι Τούρκοι κατέκτησαν την Κύπρο (1570-71), το κτήμα κατασχέθηκε και πολλά μεσαιωνικά οικοδομήματα καταστράφηκαν. Σύμφωνα μάλιστα με τον αρχιμανδρίτη Κυπριανό, πέτρες από τα ερείπια των οικοδομημάτων της Ποταμιάς χρησιμοποιήθηκαν για την οικοδόμηση άλλων κτιρίων, όπως της εκκλησίας της Φανερωμένης στη Λευκωσία.
Τον καιρό της τουρκοκρατίας συνέχισε την ύπαρξή της σαν πλούσιο τσιφλίκι, σαν ιδιοκτησία της τουρκικής οικογένειας Κοντέσογλου ή Μεχμέτ Μπέη. Στη συνέχεια ( αρχές της δεκαετίας του ’30) μέρος της ιδιοκτησίας πέρασε με τιμή των 7.000 λιρών στους Δημητρό και Γιώργο Δημητρίου, που κληρονόμοι τους ήσαν οι Νίκος και Ντίμης Δημητρίου. Τελικά, η οικογένεια Δημητρίου έκανε δωρεά το τσιφλίκι στο Τμήμα Αρχαιοτήτων.
Πηγή: