Ιγνάτιος Μαχαιριώτης
Ιερομόναχος του μοναστηριού της Παναγίας Μαχαιρά. Έζησε κατά τον 19ο αιώνα και ασχολήθηκε συστηματικά με την αντιγραφή χειρογράφων, ακολουθώντας την παλαιά παράδοση του μοναστηριού του.
Συστηματική έρευνα γύρω από τον γραφέα και το έργο του μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει. Η σχέση του με τον ηγούμενο της ίδιας μονής Ιγνάτιο Β' (1892-1900) δεν είναι εξακριβωμένη, ίσως πρόκειται για το ίδιο άτομο.
Από το αντιγραφικό του έργο μας είναι γνωστά τα πιο κάτω χρονολογημένα και ενυπόγραφα χειρόγραφα: Τρία στο χωριό Πολιτικό, με χρονολογία 1857: Η Ἀκολουθία τῶν ἁγίων Κυπριανοῦ καί Ἰουστίνης, η Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Ταμασέων και η Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Ἰωάννη τοῦ Λαμπαδιστῆ.
Τρία στο χωριό Λιθροδόντας: Η Ἀκολουθία τῆς συνάξεως τοῦ ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, η Ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἡλιοφώτων (1860) και η Ἀκολουθία τῆς ὁσίας Φωτεινῆς (1881). Στο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας κοντά στη Μοσφιλωτή η Φυλλάδα τῆς ἁγίας Θέκλας (1861), στο Παλαιχώρι η Ἀκολουθία τοῦ μεγαλομάρτυρος Προκοπίου (1862) και στον Φαρμακά η Ἀκολουθία τοῦ ἁγίου ἱερομάρτυρος Ἑρμογένους (1881).
Ορισμένα από τα χειρόγραφα του Ιγνατίου μπορούν να θεωρηθούν μοναδικά από απόψεως περιεχομένου, μια και τα πρωτότυπα από τα οποία αντεγράφησαν έχουν χαθεί. Τέτοια μπορούν να θεωρηθούν η Ἀκολουθία τοῦ ὁσίου Θεοδώρου και η Ἀκολουθία τῶν ἁγίων Ἡλιοφώτων.
Η γραφή του Ιγνατίου είναι καθαρή, στρογγυλή και ευανάγνωστη με ελάχιστα σφάλματα στη στίξη και στην ορθογραφία. Φαίνεται ότι ο αντιγραφέας είχε για πρότυπα παλαιότερα ορθογραμμένα χειρόγραφα τα οποία πιθανόν να σώζονταν στη βιβλιοθήκη του μοναστηριού του πριν από την καταστροφή του από πυρκαγιά το 1892. Διαφορετικά δεν εξηγείται, ο ίδιος γραφέας να κάνει σημαντικά ορθογραφικά λάθη όπου προσπαθεί να διατυπώσει δικά του νοήματα και σκέψεις με σκοπό να απαθανατίσει με κάποια επιμονή το όνομά του. Γράφει χαρακτηριστικά στο τέλος της Ἀκολουθίας τῶν ἁγίων Κυπριανοῦ καί Ἰουστίνης: «Ἡ μεν χείρ μου γίνεται χῶμα τό δέ κονδήλιν μου ζῇ εἰς τόν αἰῶνα Ιγνάτιος».