Ιάκωβος ντ’ Ιμπελέν
Μέλος της γνωστής μεσαιωνικής οικογένειας των Ιμπελέν (Ιβελίνων) της Κύπρου, συγγενής του βασιλιά Ερρίκου Β΄ (1285 -1324), του οποίου ήταν πρώτος εξάδελφος από την πλευρά της μητέρας του. Μητέρα του ήταν η Αλίκη Λουζινιανή, αδελφή του βασιλιά Ερρίκου και κόρη του βασιλιά Ούγου Γ΄ (1267 -1284), η οποία παντρεύτηκε τον Μπαλιάν ντ’ Ιμπελέν, πρίγκιπα της Γαλιλαίας. Τον τίτλο του πρίγκιπα της Γαλιλαίας, καθώς κι εκείνον του λόρδου της Τιβεριάδος, έφερε και ο Ιάκωβος ντ’ Ιμπελέν.
Ο Ιάκωβος είναι γνωστός από την ανάμειξή του στα γεγονότα που ακολούθησαν το πραξικόπημα του Αμωρύ Λουζινιανού, αδελφού του βασιλιά Ερρίκου Β', κατά του θρόνου, που είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή εκθρόνιση του Ερρίκου και την ανάληψη της εξουσίας από τον Αμωρύ.
Όταν το πραξικόπημα έγινε γνωστό, τον Ιανουάριο του 1308 ο Ιάκωβος ντ’ Ιμπελέν ετάχθη υπέρ του βασιλιά και κατά των πραξικοπηματιών. Αφού κατέλαβε την Πάφο, στην οποία βρισκόταν, βάδισε με μικρή στρατιωτική δύναμη προς τη Λευκωσία. Στη Λεμεσό ενώθηκαν μαζί του μερικοί ακόμη ιππότες, αλλά και πάλι η δύναμή τους δεν ήταν αρκετή για ν' αντιμετωπίσει τους αντιπάλους του βασιλιά. Όταν ο Ιάκωβος και οι ιππότες του έφθασαν κοντά στη Λευκωσία, πήραν μήνυμα από τον βασιλιά Ερρίκο (που βρισκόταν αποκλεισμένος στο παλάτι του) να μη συγκρουστούν με τους πραξικοπηματίες γιατί θα ήταν μάταιο. Έτσι παραδόθηκαν στον Αμωρύ, ο οποίος και τους φυλάκισε.