Κότσαπας Ιωάννης
Επιχειρηματίας, Λεμεσός.
Ο Ιωάννης Κότσαπας, γιος του Χριστόδουλου Κυριακού Γιωρκή Κουτσού «Κότσαπα» (1865;) και της Παρασκευούς Γιαννή Χατζηδημήτρη Καρπεδκιά γεννήθηκε το 1885 στην Κυπερούντα και πέθανε το 1965 στη Λεμεσό. Λόγω της μεγάλης, τότε, φτώχειας αναγκάστηκε, όπως και άλλοι συνομήλικοί του Κυπερουντιώτες [Νικηφόρος και Θεοχάρης Μ. Παπαγιώρκη, Αντώνης Αντωνιάδης (Γ. Γιούφτη), Αντώνης και Χαράλαμπος Γιακουμή Κουτσολεύτερου] να ξενιτευτεί παιδί στην Αίγυπτο. Τα πρώτα του χρόνια τα έζησε και εργάστηκε σε μεγάλους εμπορικούς οίκους της Αλεξάνδρειας, όπου και έμαθε δια ζώσης την εμπορία υλικών οικοδομής. Έμαθε επίσης αγγλικά, γαλλικά και αραβικά.
Ο Ιωάννης Κότσαπας ξεκίνησε μόνος την εμπορία ξυλείας στη Λεμεσό περίπου το 1906. Αρχικά έφερνε μόνο ξυλεία ως επί το πλείστον από τη Ρουμανία. Αργότερα ίδρυσε την επώνυμη Εταιρεία και επεκτάθηκε σε όλα τα είδη υλικών οικοδομής, περιλαμβανομένων εισαγωγών σιδήρου, τσιμέντου, καρφιών, ειδών υγιεινής, πλακάκιων και τζάμιων κ.λ.π.
Οι δύο Παγκόσμιοι πόλεμοι ευνόησαν τον Ιωάννη Κότσαπα, γιατί η Κύπρος δεν έτυχε προς καλή της τύχη να εμπλακεί στον πόλεμο, αντιθέτως δε έγινε κέντρο μεταφορών εφοδίων πολεμικού υλικού αλλά και υλικών οικοδομής για οχυρωματικά έργα κλπ. Ο Κότσαπας είχε πάντοτε την διορατικότητα να βλέπει τα σημεία των καιρών και έτσι φρόντιζε πάντα να έχει γεμάτες τις αποθήκες του με υλικά».
Η Εταιρεία έγινε μέλος του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Λεμεσού, όταν τούτο ιδρύθηκε και υπήρξε ενεργό μέλος του επί σειρά ετών μέχρι σήμερα. Σχεδόν πάντοτε υπήρχε ένας εκπρόσωπος της στο Συμβούλιο του ΕΒΕΛ και ο Μιχαλάκης Κότσαπας υπήρξε Πρόεδρος. Η Εταιρεία αρχικά διοικείτο από τον Ιωάννη Κότσαπα και όταν ενηλικιώθηκαν οι υιοί του Χριστόδουλος και Μιχαλάκης ανέλαβαν μαζί του τη διοίκηση και αργότερα συμμετείχαν και τα άλλα του παιδιά όπως ο Νίκος Βενιζέλος και Ευγένιος Κότσαπας.
Η Εταιρεία έφτασε να είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ξυλείας στη Κύπρο με εισαγωγές από τα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης και της Σκανδιναβίας. Προμήθευε δε όλους σχεδόν τους ξυλέμπορους της Κύπρου και είχε Παραρτήματα σε όλες τις πόλεις.
Η Εταιρεία συνέχισε να δραστηριοποιείται και μετά το θάνατο του Ιωάννη το 1965 οπότε ανέλαβαν τα ηνία οι δύο μεγαλύτεροι υιοί Χριστόδουλος και Μιχαλάκης. Μετά το θάνατο των προαναφερθέντων η Εταιρεία συνέχισε με τους απογόνους με φθίνουσα πορεία καθότι οι συνθήκες της αγοράς άλλαξαν. Περί το 2006, ένα αιώνα δηλαδή μετά την ίδρυση της, σταμάτησε τελείως τις εισαγωγές των υλικών οικοδομής και συγκεντρώθηκε στην διαχείριση της ακινήτου περιουσίας της. Παραμένει όμως σε δραστηριότητα μέχρι σήμερα, δηλαδή το 2012, με δύο Μετόχους τον Γιάννη Χριστοδούλου Κότσαπα και τον Γιάννη Μιχαλάκη Κότσαπα.