Μεσόγειος Θάλασσα
Η θάλασσα μας
Μεγάλη κλειστή θάλασσα που περικλείεται από τρεις Ηπείρους. Την Ευρώπη την Αφρική και την Ασία. Προσδιορίζεται από τους γεωγραφικούς παραλλήλους και μεσημβρινούς που την πλαισιώνουν, δηλαδή από το: γεωγραφικό πλάτος 30° 15’ Β. έως 45° 50’ Β. και γεωγραφικό μήκος 05° 21’ Α. μέχρι 36° 10’ Α. Εντός της Μεσογείου βρίσκεται και η Κύπρος η οποία είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της.
Η Μεσόγειος θάλασσα βρίσκεται στο Βόρειο και Ανατολικό ημισφαίριο της Γης.
Στα δυτικά κλείνεται από την Αφρική και την Ευρώπη, ενώ υπάρχει το στενό του Γιβραλτάρ που χωρίζει τις δύο ηπείρους και ενώνει τη Μεσόγειο θάλασσα με τον Ατλαντικό ωκεανό.
Στα ανατολικά κλείνεται από την Ασία, ενώ συγκοινωνεί με τον Εύξεινο Πόντο με το στενό των Δαρδανελίων. Στα βόρεια κλείνεται από την Ευρώπη και στα νότια από την Αφρική, ενώ μετά την κατασκευή της διώρυγας του Σουέζ συγκοινωνεί με την Ερυθρά θάλασσα και από κει με τον Ινδικό ωκεανό.
Το όνομα
Παρά το πλήθος των παράκτιων λαών εκ των οποίων αναπτύχθηκαν με τη σειρά τους διάφοροι αρχαίοι πολιτισμοί, πρώτα εκ του Αιγαίου και της ανατολικής λεκάνης και μέχρι της δυτικής (που εξαπλώθηκαν στη συνέχεια με ενδιάμεσες αποικίες) περιέργως δεν είχε εξ αρχής και επί αιώνες ιδιαίτερο όνομα.
Ο Ηρόδοτος π.χ. χρησιμοποιεί επί μέρους ονόματα θαλασσών και κολπώσεών της αντί ενιαίου ονόματος (Α 163). Άλλοι αρχαίοι Έλληνες αναφέρονται σε αυτήν περιφραστικά, είτε προς τον έξω από τις Ηράκλειες Στήλες απλωμένο ωκεανό, είτε ως γνωστότερη την έσω από τις εν λόγω στήλες. Π.χ. ο Στράβων την ονομάζει: «η εντός και καθ΄ ημάς λεγομένη θάλασσα», προσδιορισμό που πιστά μιμήθηκαν αργότερα οι Ρωμαίοι και τον μετέφρασαν ως «Μare Νostrum» (= ημέτερη θάλασσα). Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης την ονομάζει «θάλασσα» έναντι εκείνου του ωκεανού. Το αυτό και ο Πολύβιος, ενώ άλλοι Ρωμαίοι χρησιμοποιούν τον όρο «mare internum» ή «mare insentinum» (= εσωτερική θάλασσα) καθώς και «Μare magnum» (=Μεγάλη θάλασσα).
Η πατρότητα του όρου «Μεσόγειος θάλασσα» ανήκει ιστορικά στους Λατίνους και μάλιστα περί τα μέσα του 3ου αιώνα , όταν πρώτος ο Σολίνος τη ονομάζει χαρακτηριστικά «Mare Mediterraneum» ως μεταξύ δύο ηπείρων θάλασσα, καθιστάμενος ιστορικός ανάδοχος του ονόματος αυτής.
Ο 16ος και 17ος αιώνας βρίσκει τη θάλασσα αυτή να ονομάζεται: Λευκή θάλασσα, ή θάλασσα των Ελλήνων (έτσι την ονόμαζαν και οι Τούρκοι σε αντιδιαστολή με το Αιγαίο και τον Εύξεινο Πόντο). Η πατρότητα του ελληνικού όρου «Μεσόγειος» οφείλεται στον γεωγράφο - επίσκοπο Αθηνών Μελέτιο Β (Γεωγραφία παλαιά και Νέα, Α 80 - 1707) με τον επιπρόσθετο χαρακτηρισμό ως «δεύτερο κόλπο του ωκεανού», εννοώντας ως πρώτο τον Βισκάικό.
Ιστορικά ονόματα που έχουν δοθεί για επιμέρους περιοχές της Μεσογείου είναι: Σαρδώο πέλαγος, Ιβηρικό π., Γαλλικό π., Ταρτησσός κόλπος, Βαλεαρικό π., Λυγουρικό, Λιγυστικό, Αυσώνιο, Τυρρηνό, Σικελικό, Ιωνικό, Αιγαίο, Αδρίας, Ρόδιο, Κύπριο, Κιλικίας αυλών κ.ά.
Διαστάσεις
Η Μεσόγειος έχει έκταση 2.966.000 τ.χλμ. ή περίπου 800.000 τ. μίλια. Το μέγιστο μήκος, από Γιβραλτάρ μέχρι των ακτών Συρίας, είναι 2.100 ν. μίλια ή 3.860 χλμ., το δε μέγιστο πλάτος 1.800 χλμ. ενώ το μέγιστο βάθος είναι 5.120 μ. σε απόσταση 62 μιλίων νοτιοδυτικά από το ακρωτήριο Ταίναρο. Το μέσο πλάτος είναι 600 χλμ. και Γενικά η Μεσόγειος Θάλασσα είναι η μεγαλύτερη κλειστή θάλασσα της Γης και μοιάζει με λίμνη.
Η Μεσόγειος υπήρξε αλλά και είναι μέχρι σήμερα η σημαντικότερη στη παγκόσμια ιστορία θάλασσα που χώριζε και ένωνε λαούς και πολιτισμούς. Γύρω από τη Μεσόγειο αναπτύχθηκαν από τα πιο παλιά χρόνια μεγάλοι και σημαντικοί πολιτισμοί που έβαλαν τη σφραγίδα τους και στην κατοπινή εξέλιξη της ανθρωπότητας. Για πολλές χιλιάδες χρόνια αποτελούσε το κέντρο του πολιτισμού ολόκληρου του κόσμου.
Μορφολογία ακτών
Η μορφολογία των ακτών της Μεσογείου θαλάσσης ποικίλει. Μπορούμε να συναντήσουμε από χαμηλές και χωρίς κόλπους ακτές μέχρι απότομες και με πολλούς κόλπους και ακρωτήρια. Και στις δύο όμως περιπτώσεις με θαυμάσιες φυσικές ομορφιές. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου θα επηρεάσει σχεδόν σίγουρα τη στάθμη της θάλασσας και από ότι προβλέπεται θα υπάρχει σε παγκόσμια κλίμακα μια αύξηση της τάξης των 12-18 cm έως τα έτη 2025-2030. Υπολογίζεται ότι το μεγαλύτερο μέρος των ακτών της Μεσογείου θα επηρεαστεί από αυτήν την αλλαγή.
Η Μεσόγειος είναι μια θάλασσα με ιδιαιτερότητες, καθώς η δυσκολία στην ανανέωση των υδάτων της αποτελεί έναν εξαιρετικά επιβαρυντικό παράγοντα για το θαλάσσιο περιβάλλον. Απαιτούνται κατά τους πλέον μετριοπαθείς υπολογισμούς 40-50 χρόνια για να γίνει πλήρης ανανέωση των υδάτων της. Παράλληλα κάθε μέρα εξατμίζονται από τη Μεσόγειο 4144 Km3. Το νερό αυτό αντικαθιστούν:
- 24,11% οι βροχές
- 5,56% οι ποταμοί
- 3,68% το νερό από τη Μαύρη θάλασσα
- 66,65% το νερό του Ατλαντικού.
Η Μεσόγειος καλύπτει 2,5 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα και περιλαμβάνει περίπου 4,3 εκατομμύρια νερό. Επίσης αποτελεί το 1% της θαλάσσιας έκτασης του πλανήτη.
Αλατότητα
Η αλατότητα της Μεσογείου είναι περίπου 3,8% υψηλότερη από αυτή του Ατλαντικού Ωκεανού. Αυτό είναι συνέπεια της έντονης εξάτμισης. Έτσι τα νερά που εξατμίζονται δεν καλύπτονται από τη μεγάλη εισροή γλυκού νερού των ποταμών και των ρεμάτων έτσι ώστε να αντισταθμίζονται. Η επιφανειακή αλατότητα αυξάνεται στα δυτικά προς ανατολικά από 3,63% στο στενό του Γιβραλτάρ σε 3,91% στα ανοικτά των ακτών της Μικράς Ασίας. Μια όλο και περισσότερο αλμυρή Μεσόγειος μπορεί να ξεκινήσει μια νέα παγετωνική περίοδος σε μερικές δεκαετίες σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα. Ο λόγος για την αύξηση της αλατότητας της Μεσογείου πριν 150.000 χρόνια ήταν μια μείωση στη κλίση του άξονα της γης, η οποία αποδυνάμωσε τους αφρικανικούς μουσώνες. Σήμερα το ξηρό κλίμα της Μεσογείου οφείλεται στις ανθρώπινες επεμβάσεις-ένα αποτέλεσμα λόγω των εκτροπών των ποταμών για άρδευση, αλλά και στην παγκόσμια θέρμανση
Βάθη
Η Μεσόγειος έχει τέσσερις μεγάλες λεκάνες βαθέων υδάτων. Στο δυτικό μέρος της βρίσκεται η λεκάνη Βαλεαρίδες με βάθος έως 3255 μ. και είναι η μικρότερη πισίνα. Στο δυτικό κεντρικό τμήμα βρίσκεται η λεκάνη Τυρρηνική με βάθος μέχρι και 3758 μ. Στο ανατολικό κεντρικό τμήμα βρίσκεται η λεκάνη Ιονίου με βάθος μέχρι και 5267 μ. Τέλος στην ανατολική περιοχή βρίσκεται η λεκάνη λεβάντε με βάθος έως και 4517 μ. Το μέσο βάθος της Μεσογείου δεν ξεπερνά τα 2.000 μέτρα. Το βαθύτερο όμως σημείο της βρίσκεται νοτιοδυτικά της Πύλου της Μεσσηνίας, φτάνει τα 5.267 μέτρα και θα μπορούσε να σκεπάσει μαζί τον Όλυμπο και τον Κίσαβο τοποθετημένους τον ένα πάνω στον άλλο.
Νησιά
Η Μεσόγειος είναι βαθιά θάλασσα με πολλά παράλια και μεγάλα νησιά όπως:
Η Σικελία, η Σαρδηνία, η Κύπρος, η Κορσική, η Κρήτη, η Εύβοια, η Λέσβος, η Ρόδος, η Χίος, η Κεφαλλονιά , η Κέρκυρα η Μάλτα, η Μαγιόρκα, η Ίμπιζα και η Μινόρκα. Δύο από τα νησία αυτά η Κύπρος και η Μάλτα είναι ανεξάρτητα Κράτη μέλη της ΕΕ. Τα υπόλοιπα ανήσκουν σε χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία.
Τα 10 μεγαλύτερα νησιά της Μεσογείου είναι τα ακόλουθα:
| Χώρα | Νησί | Έκταση σε χλμ2 | Πληθυσμός |
|---|---|---|---|
| Ιταλία | Σικελία | 25.460 | 5.048.995 |
| Ιταλία | Σαρδηνία | 23.821 | 1.672.804 |
| Κύπρος | Κύπρος | 9.251 | 1.088.503 |
| Γαλλία | Κορσική | 8.680 | 299.209 |
| Ελλάδα | Κρήτη | 8.336 | 623.666 |
| Ελλάδα | Εύβοια | 3.655 | 218.000 |
| Ισπανία | Μαγιόρκα | 3.640 | 869.067 |
| Ελλάδα | Λέσβος | 1.632 | 90.643 |
| Ελλάδα | Ρόδος | 1.400 | 117.007 |
| Ελλάδα | Χίος | 842 | 51.936 |
Πηγή: Wikipedia
Χλωρίδα
Η Μεσόγειος θάλασσα είναι μια σταγόνα στον παγκόσμιο ωκεανό. Ο όγκος των νερών της αντιπροσωπεύει μόλις το 1% της μάζας των νερών του πλανήτη. Η Μεσόγειος όμως είναι μια από τις πλουσιότερες θάλασσες ως προς τον αριθμό των ζώων και των φυτών που ζουν στα νερά της και αντιστοιχούν τουλάχιστον στο 10% της βιοποικιλότητας του παγκόσμιου ωκεανού. Το γεγονός αυτό οφείλεται στη γεωλογική ιστορία της. Αλλά και στην ποικιλία φυσικοχημικών συνθηκών που επικρατούν σήμερα. Συνολικά καταγράφηκαν στη Μεσόγειο περίπου 10000 είδη από τα οποία 8500 είναι ζώα και 1500 φυτά. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι περίπου το 20% από αυτά τα είδη είναι ενδημικά. Τα υπόλοιπα είδη είναι κοσμοπολίτικα, υποτροπικά του Ατλαντικού, είδη του Βορείου Ατλαντικού (που μπήκαν στη Μεσόγειο κατά την πρόσφατη παγετώδη περίοδο) και της Ερυθράς θάλασσας (που μπήκαν από τη διώρυγα του Σουέζ) Η εικόνα συμπληρώνεται από τα είδη που ο άνθρωπος έφερε στη Μεσόγειο ηθελημένα ή κατά λάθος και προσαρμόστηκαν στο νέο τους περιβάλλον. Η ανατολική Μεσόγειος, στην οποία εντάσσονται και οι Κυπριακές και οι Ελληνικές Θάλασσες, διαφοροποιείται από τη δυτική. Είναι απομονωμένη από τον Ατλαντικό, Βαθύτερη, αλμυρή, ζεστή και λιγότερο παραγωγική. Στο πρόσφατο γεωλογικό παρελθόν μερικά εκατομμύρια χρόνια πριν), από-μονώθηκε περισσότερο και τμήματά της ξεράθηκαν. Η ισορροπία των ειδών με το αβιοτικό περιβάλλον δεν είναι στατική. Κλιματικές αλλαγές, αλλά και ανθρωπογενείς πιέσεις στο περιβάλλον επηρεάζουν την δυναμική ισορροπία, με απρόβλεπτες συνέπειες στην εξέλιξη της βιοποικιλότητας. Οι σημαντικότερες ανθρωπογενείς πιέσεις στο οικοσύστημα της Μεσογείου είναι ο ευτροφισμός, η υπεραλίευση, η ρύπανση από πετρέλαιο και τα βιομηχανικά απόβλητα. Ο τουρισμός που αποτελεί κύρια πηγή εισοδήματος για τις περισσότερες χώρες της Μεσογείου, δημιουργεί μια ιδιαίτερη μορφή πίεσης στο περιβάλλον. Τέλος τα είδη που μεταφέρθηκαν από τον άνθρωπο συχνά αποτελούν απειλή για την ενδημική χλωρίδα και πανίδα. Συνεπώς η ανατολική Μεσόγειος μάλλον φαίνεται παρά είναι φτωχότερη από τη δυτική.
Πανίδα
Η πανίδα της Μεσογείου αποτελείται από είδη καθαρά μεσογειακά, είδη του Ατλαντικού και είδη που συναντάμε σε οποιαδήποτε θάλασσα. Έχουν υπολογιστεί πεντακόσια (500) είδη ψαριών από τα οποία τα εβδομήντα περίπου είναι ενδημικά. Αξιόλογα για την εμπορικότητά τους είναι τα στρείδια και τα μύδια, καθώς επίσης και τα σφουγγάρια και τα ερυθρά κοράλλια του Αιγαίου και του Λιβυκού πελάγους. Τα είδη και η ποσότητα των οργανισμών που ζουν, καθορίζονται και από άλλους παράγοντες όπως είναι: η μεγάλη περιεκτικότητα σε άλατα, η θερμοκρασία που παραμένει σταθερή σε βάθος των 300 μέτρων και κάτω στους 13οC), η περιορισμένη ποσότητα θρεπτικών υλικών που κάνει τη θάλασσα ολιγοτροφική και η δυσκολία στην ανανέωση του νερού (στο βυθό του Γιβλατάρ υπάρχει υποθαλάσσια οροσειρά). Η πανίδα της Μεσογείου χαρακτηρίζεται από μεγάλη ποικιλία ειδών. Υπάρχουν καρχαρίες και ενδημικά στη Σαρδηνία. Φώκιες, δελφίνια, σκουμπριά, ρέγγες, σπάροι, θαλάσσιες χελώνες κλπ Ακόμη κοντά στις ακτές και στα μεγάλα βάθη υπάρχουν πολλά χταπόδια, καλαμάρια, σουπιές, αστακοί, καβούρια και πολλά άλλα όστρακα. Σε μερικές περιοχές και στα παράλια της Τυνησίας υπάρχουν σφουγγάρια, ενώ στις ακτές της Ιταλίας, της Αλγερίας και της Τυνησίας, υπάρχουν κόκκινα κοράλλια. Μεγάλη είναι η ποικιλία από φύκια. Μόνο στις ελληνικές θάλασσες υπάρχουν πάνω α από 157 είδη, που πολλά από αυτά είναι δυνατόν να αξιοποιηθούν και βιομηχανικά για την παραγωγή λιπασμάτων ή και πρωτεϊνών για ζωοτροφές. Τα πιο τυπικά φυτά των παραλίων της Μεσογείου θαλάσσης είναι η ελιά, το αμπέλι, η χουρμαδιά, το πεύκο, η βελανιδιά κ.λ.π Όμως τον κώδωνα του κινδύνου για την Μεσόγειο κρούουν οι ειδικοί του Ινστιτούτου θαλάσσιας έρευνας της Ιταλίας, οι οποίοι τονίζουν ότι οι κλιματικές αλλαγές και η άνοδος της θερμοκρασίας των υδάτων έχει αρχίσει να αλλάζει την πανίδα και την χλωρίδα της.
Κλίμα
Λόγω της θέσης και του ότι είναι μια κλειστή θάλασσα με μόνο δυο εξόδους στις ακτές της επικρατεί ήπιο κλίμα, που παρόμοιο με αυτό υπάρχει σε λίγα μέρη στον κόσμο και είναι αυτό που ονομάζεται Μεσογειακό. Το Μεσογειακό κλίμα είναι ευρέος γνωστό. Χαρακτηρίζεται από ζεστά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες. Η μέση θερμοκρασία το καλοκαίρι κυμαίνεται από 23ο C στις Δυτικές περιοχές έως 26o C στις Ανατολικές περιοχές. Κατά τη χειμερινή περίοδο η μέση θερμοκρασία κυμαίνεται από 10ο C στις Δυτικές περιοχές έως 16o C πριν από την ακτή Λεβαντίνος. Η Μεσόγειος είναι περιοχή που θίγεται από την υπερθέρμανση του πλανήτη. Οι ερευνητές καταγράφουν από τα μέσα του 20ου αιώνα άνοδο της στάθμης της θάλασσας.
Η Οικονομική και εμπορική σημασία
Από πολύ νωρίς η θάλασσα συνδέεται εμπορικά, πολιτιστικά και κοινωνικά τους λαούς που ζούσαν στα παράλια της και τους εξέθρεψε με τον ενάλιο πλούτο της. Στις μέρες μας εξακολουθεί να παίζει σπουδαίο ρόλο στις διεθνείς εμπορικές και οικονομικές σχέσεις. Είναι πέρασμα για τη μεταφορά σημαντικής ποσότητας καυσίμων (πετρελαίου) και πρώτων υλών που χρειάζονται οι βιομηχανικές χώρες της Ευρώπης και ακόμα για τη μεταφορά των αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων που παράγονται σε αυτές. Η Μεσόγειος όμως σήμερα αντιμετωπίζει έντονα και οξυμμένα προβλήματα. Τα παράλια της είναι πυκνοκατοικημένα (εδώ ζει το 1/10 του συνολικού πληθυσμού της γης).
Οι γραφικές ακρογιαλιές της ελκύουν ολοένα και μεγαλύτερο αριθμό τουριστών. Κοντά στα μεγάλα λιμάνια υπάρχουν συγκροτήματα χημικής βιομηχανίας και μεταλλουργίας. Στις υφαλοκρηπίδες γίνονται γεωτρήσεις για εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου. Πολλά πλοία διασχίζουν τα νερά της. Όλα αυτά συνδυασμένα με τη δυσκολία ανανέωσης του νερού δημιουργούν για την Μεσόγειο έντονα προ-βλήματα ρύπανσης που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν έγκαιρα και δραστικά, γιατί ο πραγματικός κόσμος της θάλασσας είναι ένας κόσμος που δίνει διαρκώς τη μάχη της επιβίωσης κάτω από το νερό. Αυτή η μάχη που κερδίζεται καθημερινά είναι εκείνο το στοιχείο που τον κάνει μαγικό και υπέροχο. Αν όλοι οι άνθρωποι είχαν αφουγκραστεί τον ήχο της ζωής κάτω από τα γαλάζια νερά, σίγουρα ο κόσμος αυτός θα ήταν καλύτερος.
Μεσογειακές χώρες
Αφρική
Η Αλγερία καλύπτει 919.595 τετραγωνικά μίλια και έχει πληθυσμό 40.969.443. Η πρωτεύουσα του είναι Αλγέρι.
Η Αίγυπτος είναι κυρίως στην Αφρική, αλλά η Χερσόνησος του Σινά βρίσκεται στην Ασία. Η χώρα έχει έκταση 386.662 τετραγωνικά μίλια με πληθυσμό 97.041.072. Η πρωτεύουσα είναι το Κάιρο.
Η Λιβύη έχει πληθυσμό 6.653.210 που εκτείνεται σε 679.362 τετραγωνικά μίλια, αλλά περίπου το ένα έκτο των κατοίκων της είναι στο κέντρο της πρωτεύουσας της Τρίπολης, της πιο πυκνοκατοικημένης πόλης του έθνους.
Ο πληθυσμός του Μαρόκου είναι 33.986.655. Η χώρα καλύπτει 172.414 τετραγωνικά μίλια. Η Ραμπάτ είναι η πρωτεύουσα της.
Η Τυνησία η πρωτεύουσα της οποίας είναι η Τύνιδα, είναι το μικρότερο αφρικανικό έθνος κατά μήκος της Μεσογείου, με έκταση μόλις 63.170 τετραγωνικά μίλια και πληθυσμό 11.403.800.
Ασία
Το Ισραήλ έχει 8.019 τετραγωνικά μίλια εδάφους με πληθυσμό 8.299.706. Ισχυρίζεται η Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα της, αν και το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν την αναγνωρίζει ως τέτοια.
Ο Λίβανος έχει πληθυσμό 6.229.794 συμπιεσμένο σε 4.015 τετραγωνικά μίλια. Πρωτεύουσά της είναι η Βηρυτός.
Η Συρία καλύπτει 714.498 τετραγωνικά μίλια με πρωτεύουσα τη Δαμασκό. Ο πληθυσμός του είναι 18.028.549, μειωμένος από το υψηλό των 21.018.834 το 2010 λόγω τουλάχιστον εν μέρει σε έναν μακροχρόνιο εμφύλιο πόλεμο.
Η Τουρκία με έκταση 302.535 τετραγωνικά μίλια, βρίσκεται τόσο στην Ευρώπη όσο και στην Ασία, αλλά το 95 τοις εκατό της μάζας της γης βρίσκεται στην Ασία, όπως και η πρωτεύουσα της Άγκυρας. Η χώρα έχει πληθυσμό 80.845.215.
Ευρώπη
Η Αλβανία έχει έκταση 11.099 τετραγωνικά μίλια με πληθυσμό 3.047.987. Η πρωτεύουσα είναι τα Τίρανα.
Η Βοσνία-Ερζεγοβίνη , πρώην τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, καλύπτει έκταση 19.767 τετραγωνικών μιλίων. Ο πληθυσμός του είναι 3.856.181 και η πρωτεύουσά του είναι το Σεράγεβο.
Η Κροατία , που ήταν επίσης παλαιότερα τμήμα της Γιουγκοσλαβίας, έχει 21.851 τετραγωνικά μίλια εδάφους με πρωτεύουσα στο Ζάγκρεμπ. Ο πληθυσμός του είναι 4.292.095.
Η Κύπρος είναι ένα νησιωτικό έθνος 3.572 τετραγωνικών μιλίων που περιβάλλεται από τη Μεσόγειο. Ο πληθυσμός του είναι 1.221.549 και η πρωτεύουσά του είναι Λευκωσία
Η Γαλλία έχει έκταση 248.573 τετραγωνικά μίλια και πληθυσμό 67.106.161. Το Παρίσι είναι η πρωτεύουσα.
Η Ελλάδα καλύπτει 50.949 τετραγωνικά μίλια και έχει ως πρωτεύουσα την αρχαία πόλη της Αθήνας. Ο πληθυσμός της χώρας είναι 10.768.477.
Ο πληθυσμός της Ιταλίας είναι 62.137.802. Με την πρωτεύουσα της στη Ρώμη, η χώρα έχει 116.348 τετραγωνικά μίλια εδάφους.
Σε απόσταση μόλις 122 τετραγωνικών μιλίων, η Μάλτα είναι το δεύτερο μικρότερο έθνος που συνορεύει με τη Μεσόγειο Θάλασσα. Ο πληθυσμός του είναι 416.338 και η πρωτεύουσα είναι η Βαλέτα.
Το μικρότερο έθνος που συνορεύει με τη Μεσόγειο είναι η πόλη-κράτος του Μονακό , η οποία είναι μόλις 0,77 τετραγωνικά μίλια και έχει πληθυσμό 30.645.
Το Μαυροβούνιο , μια άλλη χώρα που ήταν μέρος της Γιουγκοσλαβίας, συνορεύει επίσης με τη θάλασσα. Η πρωτεύουσά της είναι η Ποντγκόριτσα, έχει έκταση 5.333 τετραγωνικά μίλια, και ο πληθυσμός της είναι 642.550.
Η Σλοβενία , ένα άλλο μέρος της πρώην Γιουγκοσλαβίας, αποκαλεί τη Λιουμπλιάνα πρωτεύουσα. Η χώρα έχει 7.827 τετραγωνικά μίλια και πληθυσμό 1.972.126.
Η Ισπανία καλύπτει 195.124 τετραγωνικά μίλια με πληθυσμό 48.958.159. Πρωτεύουσά της είναι η Μαδρίτη.
Εδάφη που συνορεύουν με τη Μεσόγειο
Εκτός από 21 κυρίαρχες χώρες, πολλές περιοχές έχουν επίσης ακτές της Μεσογείου:
- Γιβραλτάρ (βρετανικό έδαφος στην Ιβηρική χερσόνησο της Ισπανίας)
- Θέουτα και Μελίλια (δύο αυτόνομες ισπανικές πόλεις στις ακτές της Βόρειας Αφρικής)
- Άγιον Όρος (αυτόνομο τμήμα της Ελληνικής Δημοκρατίας)
- Ακρωτήρι και Δεκέλεια (βρετανικό έδαφος στην Κύπρο)
- Η Λωρίδα της Γάζας (Παλαιστινιακή Εθνική Αρχή)
Φώτο Γκάλερι
