Κύπριος την καταγωγή επίσκοπος Βηρυτού κατά τον 18ο αιώνα. Συνδεόταν με τον επίσης Κύπριο πατριάρχη Αντιοχείας (1724 – 1766) Σίλβεστρο, ο οποίος και τον είχε χειροτονήσει επίσκοπο Βηρυτού το 1736. Φαίνεται ότι ο Ιωαννίκιος ήταν αρκούντως μορφωμένος για την εποχή, αφού έχουν διασωθεί δύο έργα του στην αραβική, τα οποία φυλάσσονται σήμερα στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού το ένα και στη Βιβλιοθήκη Ανατολικών Σπουδών της ίδιας πόλης το άλλο. Το πρώτο είναι ένα είδος κατήχησης, όπου παρουσιάζονται με τη μορφή ερωταπαντήσεων κείμενα Ορθόδοξων πατέρων και ειδικά του Μεγάλου Αθανασίου. Το δεύτερο είναι λόγος του για τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών.
Από τις λίγες πληροφορίες που υπάρχουν για τη ζωή του Ιωαννικίου, είναι και η ανάθεση σε αυτόν από τον Σίλβεστρο ειδικής αποστολής στην Κύπρο, πιθανότατα ζητείας για συλλογή χρημάτων υπέρ του πατριαρχείου, το 1764.
Μετά τον θάνατο του Σίλβεστρου το 1766, ο Ιωαννίκιος προβλήθηκε για άνοδο στον πατριαρχικό θρόνο, γεγονός όμως που δεν ευοδώθηκε. Το 1774 ο Ιωαννίκιος, άρρωστος και σε προχωρημένη ηλικία, παραιτήθηκε από τον επισκοπικό του θρόνο. Απεβίωσε τον ίδιο χρόνο.