Κύρου Αχιλλεύς
Δημοσιογράφος και συγγραφέας κυπριακής καταγωγής, γιος του Άδωνι Κύρου και αδελφός των Αλέξη και Κύρου Κύρου. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1898 και πέθανε στο Παρίσι το 1950. Σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών μέχρι το 1918 που πέθανε ο πατέρας του, οπότε ανέλαβε μαζί με τον αδελφό του Κύρο τη διεύθυνση της εφημερίδας Ἑστία κι αφιερώθηκε στη δημοσιογραφία. Την έκδοση της εφημερίδας διέκοψε, αναγκαστικά, μόνο κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ελλάδας, στα χρόνια του δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου. Τότε εξέδιδε παράνομα άλλα έντυπα αντιστασιακού χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να συλληφθεί από τους Ιταλούς και να φυλακιστεί για αρκετούς μήνες.
Εκτός από τη δημοσιογραφία ασχολήθηκε και με τη λογοτεχνία και την ιστορία, μερικά δε έργα του θεωρούνται πολύ σημαντικά. Υπήρξε επίσης ένας από τους πρωτεργάτες για την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου, του οποίου και διετέλεσε γραμματέας και μέλος του διοικητικού του συμβουλίου μέχρι τον θάνατό του.
Το 1917 και το 1919 παρουσίασε δυο δράματά του, εκ των οποίων το ένα, με τίτλο Στά ὃπλα ἡ Λεβεντιά, σημείωσε επιτυχία. Το 1930 κυκλοφόρησε τη συλλογή διηγημάτων με τίτλο Ὄνειρα, που βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Μεταξύ των άλλων βιβλίων του, κυρίως ιστορικού περιεχομένου, αναφέρουμε τα ακόλουθα: Ἡ Ἑλλάς ἔδωσε τήν νίκη (Αθήνα, 1945), Σκλαβωμένοι νικηταί (Αθήνα, 1945), Ἡ ἀποφασιστική καμπή τοῦ πολέμου'(Αθήνα, 1946), Ἡ Βασίλισσα Ὂλγα (στο οποίο διηγείται τη δράση του ομώνυμου πολεμικού πλοίου του ελληνικού ναυτικού, σε δυο τόμους ά.χ.ε.), Ἡ συνωμοσία ἐναντίον τῆς Μακεδονίας (ά.χ.ε.). Σημειώνουμε επίσης τα έργα του Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ὁ Κρής (Αθήνα, 1932), Βησσαρίων ὁ Ἕλλην (Αθήνα, 1947), Οἱ Ἕλληνες τῆς Ἀναγεννήσεως (ά.χ.ε.), Πιστεύω, ἁπλαί σκέψεις ἐπί τῶν κοινωνικῶν προβλημάτων (ά.χ.ε.) και Ἡ εξωτερική πολιτική τῆς Ρωσσίας (ά.χ.ε.).