Ονομασία κορυφής, της υψηλότερης στην περιοχή του Κύκκου, ύψους 1.318 μέτρων, νοτιοδυτικά του μοναστηριού της Παναγίας του Κύκκου από το οποίο απέχει 2 χμ. περίπου.
Η κορυφή ονομάστηκε έτσι γιατί σ' αυτήν βρισκόταν παλαιότερα ξύλινος θρόνος όπου μεταφερόταν και ετοποθετείτο η αγία εικόνα της Παναγίας του Κύκκου σε περιόδους ανομβρίας και ετελείτο σχετική παράκληση για τερματισμό της. Η εικόνα της Παναγίας του Κύκκου θεωρείται θαυματουργή μεταξύ άλλων και για την αντιμετώπιση καταστάσεων ανομβρίας, γι’ αυτό και σε παλαιότερες εποχές, και κυρίως κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, εκτός από τις τελετές στην κορυφή Θρονίν, μεταφερόταν και λιτανευόταν και σε διάφορες περιοχές της Κύπρου. Ο ξύλινος θρόνος που αρχικά υφίστατο στην κορφή αυτή, αντικαταστάθηκε από τσιμεντένιο κουβούκλιο το 1935, πρόσφατα δε αντικαταστάθηκε και αυτό με ακόμη νεότερο κτίσμα. Παλαιότερα μπορούσε ν' ανεβεί κάποιος στην κορφή Θρονίν ακολουθώντας στενό μονοπάτι που ξεκινούσε από το μοναστήρι. Το 1959 κατασκευάστηκε, με έξοδα του μοναστηριού, δρόμος. Η περιοχή είναι καλυμμένη με πεύκα και άλλη άγρια δασική βλάστηση, ενώ το 1962 - 63 φυτεύτηκαν και κέδροι κατά μήκος του δρόμου.
Σε πλαγιά της κορφής αυτής, και λίγο χαμηλότερα από τον θρόνο της Παναγίας, είχε κατασκευαστεί κρησφύγετο στο οποίο, κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα, και συγκεκριμένα το 1956, παρέμεινε για αρκετό διάστημα κρυμμένος ο αρχηγός της ΕΟΚΑ Γεώργιος Γρίβας - Διγενής. Στην περιοχή μάλιστα αυτή είχε κινδυνεύσει να συλληφθεί κατά τη διάρκεια εκτεταμένων στρατιωτικών επιχειρήσεων των Βρετανών.
Στην κορφή Θρονίν θέλησε να ταφεί ο αρχιεπίσκοπος Μακάριος Γ', κι εκεί ετάφη τον Αύγουστο του 1977. Ο πετρόκτιστος τάφος του βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το σημείο στο οποίο βρίσκεται κτισμένο το κουβούκλιο με τον θρόνο της Παναγίας του Κύκκου.