Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Υπουργός Οικονομικών κατά τα πρώτα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γεννήθηκε το 1929 στη Λάρνακα. Πέθανε στις 24η Οκτωβρίου 2018 στην Λευκωσία.

Μετά τη συμπλήρωση των γυμνασιακών του σπουδών πήγε στην Αθήνα όπου σπούδασε οικονομικές και εμπορικές επιστήμες στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών (ΑΣΟΕΕ), συνέχισε δε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο της Aberdeen. Παρακολούθησε επίσης παιδαγωγικά στο Garnett Gollege του Λονδίνου. Από το Πανεπιστήμιο του Λονδίνου πήρε τον τίτλο Ph.D. στις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες. Το 1949 επέστρεψε στην Κύπρο και αρχικά εργάστηκε ως καθηγητής σε σχολές μέσης παιδείας και αργότερα ως επιθεωρητής, μέχρι και το 1956. Μεταξύ του 1958 και του 1959 εργάστηκε στην Ελλάδα, στη διεύθυνση οικονομικών μελετών της Τράπεζας της Ελλάδος.

Ήταν Honorary Fellow του London School of Economics, και διετέλεσε επί πρωθυπουργίας Ράλλη Γενικός Επιστημονικός Διευθυντής του ΚΕΠΕ στην Αθήνα.

Ηδη από τη διδακτορική του διατριβή με θέμα τον A. Cournot (1801-1877), ο Θεοχάρης συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάδειξη σημαντικών συγγραφέων της Ευρώπης, οι οποίοι συνέβαλαν στη Μαθηματική Οικονομική. Τα περισπούδαστα έργα του «Early, Developments in Mathematical Economics» (Macmillan 1961, δεύτερη βελτιωμένη επαυξημένη έκδοση 1993) και «From Cournot to Jersus: The years of transition» (Macmillan 1993) απετέλεσαν και αποτελούν έως σήμερα έργα αναφοράς για τους ασχολούμενους με τη Μαθηματική Οικονομική και γενικώτερον με την Ιστορία των Οικονομικών Θεωριών.

Διετέλεσε υπουργός Οικονομικών στη μεταβατική κυβέρνηση του Μακαρίου από τις 16 Αυγούστου 60 έως και το 1962. Στη συνέχεια ανέλαβε διοικητής στην Τράπεζα Κύπρου (1962-1974). Το Σεπτέμβριο του 1975 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην Εδρα Ιστορίας Οικονομικών και Κοινωνικών Θεωριών του Οικονομικού Βίου της ΑΣΟΕΕ, εδίδαξε τα αντικείμενα της Ιστορίας του Οικονομικού Βίου και της Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών έως την αφυπηρέτησή του το 1996, με άκρα ευσυνειδησία και επιστημονικότητα.

Τα συγγράμματά του Αρχαία και Βυζαντινή Οικονομική Ιστορία (1980, 1982) και το δίτομον «Ιστορία της Οικονομικής Αναλύσεως» (2 τόμοι, Παπαζήσης, 1979-1980, β’ έκδοση 1983) αποτελούν έργα μακράς και συνεπούς διαπλοκής και συστηματικής ενασχολήσεως του Θεοχάρη με το αντικειμενό του.

Όπως αναφέρει ο Ανεστης Κωνσταντινιδης, Δικηγόρος – τ. πανεπιστημιακός σε ένα κειμενο in memoriam για το Ρηγίνο Θεοχάρη "Γνώρισμα του βίου του υπήρξε το μειλίχιον του χαρακτήρος του, το βαθύ αίσθημα ελευθερίας και υπευθυνότητος, αποστέργοντας σε οποιεσδήποτε φατρίες, κόμματα και παρασυναγωγές. Μιμούμενος τον Κύριο, ο οποίος «εκκένωσεν εαυτόν, μορφήν δούλου λαβών» (Φιλιππ. Β’ 7) και έχοντας προ οφθαλμών του την υπόμνησή Του «Ουαί υμίν, ότι αγαπάτε την πρωτοκαθεδρίαν» (Λκ. ια’ 43), απέφευγε την ανάλωση του χρόνου σε μάταιες εκδηλώσεις και επιδείξεις".

Ο Θεοχάρης Ρηγίνος παντρεύτηκε την  Μάγδα, συμφοιτήτριά του, συνοδοιπόρο και σύντροφό του στις σπουδές, αρωγό στο συγγραφικό του έργο, μητέρα δύο παιδιών.