Διεθνής Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα της Δουλείας
Στις 23 Αυγούστου 1791 άρχισε η εξέγερση των μαύρων δούλων στη νήσο Ισπανιόλα της Καραϊβικής (σημερινή Αϊτή και Δομινικανή Δημοκρατία), που οδήγησε στην κατάργηση του διατλαντικού εμπορίου δούλων.
Ο ΟΗΕ καθιέρωσε το 1998 την 25η Μαρτίου ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Υπενθύμιση του Δουλεμπορίου και της Κατάργησής του» («International Day for the Remembrance of the Slave Trade and its Abolition»). Είναι μια ευκαιρία για περίσκεψη και μελέτη των ιστορικών αιτίων, των μεθόδων και των συνεπειών αυτής της τραγωδίας για το ανθρώπινο γένος.
Ιστορία
Το δουλεμπόριο έκανε την εμφάνιση του το 1510 στη Δυτική Αφρική με κύριο προορισμό των σκλάβων την Αμερική. Εκεί εργάζονταν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες χωρίς τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης και υγιεινής. Από το 1580 και έπειτα ασχολήθηκαν με το δουλεμπόριο αρκετές πολιτισμένες χώρες της Ευρώπης όπως ήταν η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Γαλλία κ.α.
Στη Βόρεια Αμερική οι πρώτοι δουλέμποροι Αφρικανοί κατέφθασαν το 1619 στην περιοχή Τζέιμσταουν στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Εκεί αναπτύχθηκαν μεγάλες καλλιέργειες αγροκτημάτων με αποτέλεσμα να χρειαστούν μεγάλο αριθμό δούλων που εισήγαγαν εξ ολοκλήρου από την Αφρική. Αυτό οδήγησε στην εξάρτηση των δουλεμπόρων προς τους "ιδιοκτήτες" τους, οι οποίοι είχαν την δύναμη να καθορίζουν την ζωή και τον θάνατό των δούλων τους.
Από την πλευρά της η Βρετανία, ήδη από τα τέλη του 18 αιώνα είχε αρχίσει την μεταφορά νέγρων παράλληλα με τα εμπορεύματα μέσα στα πλοία. Κύριος προορισμός ήταν τα νησιά της Καραϊβικής. Κατά την επιστροφή στην Βρετανία φόρτωναν ακόμα περισσότερα αγαθά.
Στην Νότιο Αμερική, η ζωή των μαύρων δούλων κατά των 19 αιώνα ήταν για ακόμα μία φορά σκληρή. Οι λευκοί "ιδιοκτήτες" των δούλων συμπεριφέρονταν βάρβαρα απέναντι στους Αφρικανούς δούλους τους και πολλές φορές τους περνούσαν από βασανιστήρια χωρίς ποτέ να έχουν νομικές κυρώσεις για τις πράξεις τους.
Κατάργηση της δουλείας
Η Δανία αποτέλεσε την πρώτη χώρα που επίσημα απαγόρευσε την δουλεμπορία το 1792 με συνέπεια να ακολουθήσουν η Βρετανία και οι Η.Π.Α. λίγα χρόνια αργότερα. Στις αρχές του 21ου αιώνα το Κογκρέσο των ΗΠΑ εγκρίνει το νόμο περί προστασίας των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων για την καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων ως μορφή σύγχρονης δουλείας. Η νομοθεσία αυξάνει τις κυρώσεις για τους διακινητές, παρέχει κοινωνικές υπηρεσίες για τα θύματα εμπορίας ανθρώπων και βοηθά τα θύματα να παραμείνουν στη χώρα.Την ίδια περίοδο υπουργείο εγκρίνει το πρωτόκολλο για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας ανθρώπων στο πλαίσιο της Σύμβασης κατά του Διακρατικού Οργανωμένου Εγκλήματος. Το πρωτόκολλο για την εμπορία ανθρώπων είναι το πρώτο παγκόσμιο νομικά δεσμευτικό μέσο με διεθνώς συμφωνημένο ορισμό για την εμπορία ανθρώπων.