Επίσκοπος Καρπασίας, άγιος της Κυπριακής Εκκλησίας, που συνεορτάζεται μαζί με τον άγιο Φίλωνα στις 24 Ιανουαρίου, άγνωστος στους συναξαριστές.
Ο Εστιέν ντε Λουζινιάν τον αναφέρει ως επίσκοπο Καρπασίας, διάδοχο του αγίου Φίλωνος. Ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός εξάλλου, τον αναφέρει ως σύγχρονο του αγίου Επιφανίου, αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας, δηλαδή κατά το δεύτερο μισό του 4ου μ.Χ. αιώνα. Και οι δυο πιο πάνω συγγραφείς τον αναφέρουν με το όνομα Θεόπροβος.
Πέρα από την πληροφορία ότι ο Θεόπροβος διετέλεσε επίσκοπος, ο αρχιμανδρίτης Κυπριανός αναφέρει (Ἱστορία Χρονολογική... 1788, σ. 349) ότι αὐτοῦ εὑρίσκεται μία ἐπιστολή, ὁποῦ λέγει, ὥ ἀληθῶς εὐλογημένη ἡ ταπείνωσις, καί ἡ καλωσύνη τῶν ἐπισκόπων τῆς Κύπρου...
Ο ίδιος συγγραφέας γράφει επίσης ότι ο άγιος Θεόπροβος συνεορτάζεται μαζί με τον άγιο Φίλωνα, επίσης επίσκοπο Καρπασίας.
Το όνομα του αγίου Θεοπρόβου διορθωμένο στην (κατά πάσαν πιθανότητα) ορθότερη γραφή του, Θεόπρεπος, απαντάται σε μια επιστολή του αγίου Επιφανίου προς τον επίσκοπο Ιεροσολύμων Ιωάννη, που σώθηκε σε λατινική μετάφραση από τον άγιο Ιερώνυμο (βλέπε Patrologia Latina, vol. 22, LI).
Στην επιστολή αυτή ο Επιφάνιος αναφέρεται στον επίσκοπο Φίλωνα και στον άγιο Θεόπρεπο (Ρhilonem episcopum et sanctum Theoprepum), γράφοντας:
...Προέτρεψα τον μακαρίας μνήμης επίσκοπο Φίλωνα και τον άγιο Θεόπρεπο να χειροτονούν πρεσβύτερους και να φροντίζουν για την Εκκλησία του Χριστού στους ναούς της Κύπρου που βρίσκονταν πλησιέστερα προς τους ιδίους, αν και παρουσιάζονταν ότι ανήκαν στη δική μου εκκλησιαστική περιφέρεια...
Από το απόσπασμα της πιο πάνω επιστολής φαίνεται ότι ο Θεόπρεπος (που χαρακτηρίζεται ως άγιος) ήταν σύγχρονος και του αγίου Φίλωνος αλλά ο τελευταίος είχε ήδη πεθάνει το 391 μ.Χ. (χρονιά κατά την οποία θεωρείται ότι είχε γραφτεί η επιστολή) αφού αναφέρεται ως μακαρίας μνήμης. Επίσης, εφόσον ο Θεόπρεπος λάμβανε εντολή από τον Επιφάνιο να χειροτονεί ιερείς, ασφαλώς θα είχε χειροτονηθεί επίσκοπος, πιθανότατα από τον ίδιο τον Επιφάνιο. Δεν είναι όμως απόλυτα σαφές ποια επισκοπική έδρα κατείχε. Κατά πάσαν πιθανότητα είχε διαδεχθεί τον Φίλωνα στην επισκοπή Καρπασίας, την μόνη που αναφέρεται ότι υφίστατο τότε στην εκκλησιαστική περιφέρεια του Επιφανίου.