Μαρτινέγκο Ηρακλής
Κόμης της Βρεσκίας. Παρά το ότι ήταν πολεμιστής και όχι στρατιωτικός μηχανικός, αναφέρεται ότι οι αρχές της Βενετίας του είχαν αναθέσει, γύρω στα 1555, την ενίσχυση των οχυρώσεων της Αμμοχώστου και τη βελτίωσή τους, όπως αναφέρει ο Maggiorotti (Architetti e Architetture Militari, vol. I, Rome, 1933). Λέγει ότι τα καινούργια σχέδια οχυρώσεων της Αμμοχώστου είχαν γίνει από τον κόμητα Χέρκουλες Μαρτινέγκο το 1555 κι είχαν υλοποιηθεί με την επίβλεψη του ιδίου. Εξάλλου ο Νέστωρ Μαρτινέγκο γράφει ότι ο προμαχώνας Μαρτινέγκο είχε κτιστεί από τον θείο του Χέρκουλες, όταν αυτός υπηρέτησε ως γενικός προβλεπτής στην Κύπρο. Οι γενικοί προβλεπτές (proveditore generale) στέλλονταν για υπηρεσία στην Κύπρο, από τη Βενετία, όταν υπήρχε πιθανότητα πολέμου, οπότε αναλάμβαναν την ανώτατη διοίκηση του νησιού. Δεν είναι απόλυτα εξακριβωμένο ότι είχε υπηρετήσει στην Κύπρο ως γενικός προβλεπτής ο κόμης Χέρκουλες Μαρτινέγκο και δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των γενικών προβλεπτών της Κύπρου που δίνει ο ντε Μας Λατρί. Εάν όντως είχε υπηρετήσει στο αξίωμα αυτό, θα πρέπει να ήταν για κάποιο διάστημα μεταξύ 1555 και 1561 (οι προβλεπτές διορίζονταν για υπηρεσία δυο χρόνων).
Στη Βενετία σώζονται δυο ξύλινες μακέτες των οχυρώσεων της Αμμοχώστου, εκ των οποίων η μια δεν παρουσιάζει τον προμαχώνα Μαρτινέγκο και, κατά τον Maggiorotti, είναι προγενέστερη του 1558. Φαίνεται, πάντως, πιθανό οι στρατιωτικοί μηχανικοί που εργάστηκαν τότε στην Αμμόχωστο να είχαν δουλέψει υπό τις διαταγές ή την ευθύνη του κόμητος Χέρκουλες Μαρτινέγκο, οπότε κτίστηκε και ο ισχυρός προμαχώνας που φέρει το ίδιο όνομα, το οποίο μάλλον πήρε από τον Μαρτινέγκο αυτόν.
Ο Χέρκουλες Μαρτινέγκο βρισκόταν πάντως στην πολιορκημένη από τους Τούρκους Αμμόχωστο το 1571, και πολέμησε επικεφαλής στρατιωτικού σώματος που επάνδρωνε το νότιο τμήμα του τείχους της πόλης, συγκεκριμένα δε ήταν επικεφαλής της άμυνας στο τμήμα από τον προμαχώνα της Αγίας Νάπας μέχρι την πύλη της Λεμεσού. Το τμήμα αυτό βρίσκεται στα ανατολικά του πύργου Λεμεσού (Ραβέλιν) που δέχθηκε τις σφοδρότερες επιθέσεις καθόλη την εντεκάμηνη πολιορκία της Αμμοχώστου.
Όταν, μετά την παντελή έλλειψη τροφίμων και πολεμοφοδίων, οι πολιορκημένοι στην Αμμόχωστο αποφάσισαν να συνθηκολογήσουν και να παραδώσουν την πόλη στον Λαλά Μουσταφά, αντηλλάγησαν όμηροι μεταξύ των πολιορκητών και των πολιορκουμένων, κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων. Από πλευράς των υπερασπιστών της πόλης, ως όμηροι απεστάλησαν στο τουρκικό στρατόπεδο ο κόμης Χέρκουλες Μαρτινέγκο και ο Ματθαίος ντε Κόλτι (ή Κόλφι), την 1η Αυγούστου του 1571. Τέσσερις μέρες αργότερα η πόλη παραδόθηκε και οι Τούρκοι, αθετώντας κάθε συμφωνία, επιδόθηκαν σε όργιο σφαγών, λεηλασιών και κάθε είδους ωμοτήτων. Ο Χέρκουλες Μαρτινέγκο θεωρήθηκε τότε όχι ως αιχμάλωτος, αλλά ως σκλάβος και περιήλθε στην κατοχή ενός ευνούχου του Λαλά Μουσταφά. Ο ευνούχος αυτός τον έκρυψε, ελπίζοντας ίσως ότι θα μπορούσε αργότερα να τον ανταλλάξει με πολλά χρήματα, όμως ο Χέρκουλες Μαρτινέγκο βρήκε την ευκαιρία και μπόρεσε να δραπετεύσει.