Μαρτινέγκο Λουδοβίκος

Image

Κατά το 1570 ήταν ανώτατος αξιωματούχος της Βενετίας στην Κρήτη. Όταν έφθασε εκεί το στρατιωτικό σώμα που προοριζόταν για ενίσχυση της φρουράς της Κύπρου, καθ' οδόν από τη Βενετία προς το νησί, ο Λουδοβίκος Μαρτινέγκο προσφέρθηκε εθελοντικά να αναπληρώσει τον Ιερώνυμο Μαρτινέγκο που είχε πεθάνει αφού ξεκίνησε επικεφαλής 2.000 ή και περισσοτέρων ανδρών. Ως αντικαταστάτης του αποθανόντος είχε οριστεί ο Μάρκες Παλλαβιτσίνο, αλλά αυτός κατόρθωσε, με διάφορες προφάσεις, να αποφύγει την ευθύνη. Ο Λουδοβίκος Μαρτινέγκο (που αναφέρεται και ως Αλοβίγης [Alvise] Μαρτινέγκο) ήταν από τους λίγους που τελικά κατόρθωσαν να φθάσουν στην Κύπρο, με καράβια υπό τον ναύαρχο Μάρκο Αντώνιο Κουϊρίνι*, και να ενισχύσουν την άμυνα της πόλης κατά των Τούρκων.

 

Αν και το στρατιωτικό σώμα του αποβιώσαντος Ιερωνύμου Μαρτινέγκο είχε φθάσει στην Αμμόχωστο από τις 5 Μαΐου του 1570, ο Λουδοβίκος Μαρτινέγκο έφθασε στην ήδη πολιορκούμενη πόλη στις 26 Ιανουαρίου του 1571, επικεφαλής άλλου στρατιωτικού σώματος. Ο Άγγελος Γάττος* (Διήγησις τῆς τρομερᾶς πολιορκίας καίλώσεως τῆς Ἀμμοχώστου...), γράφει ότι ο ναύαρχος Κουιρίνι κατόρθωσε να διασπάσει τον τουρκικό ναυτικό αποκλεισμό της Αμμοχώστου και να εισέλθει με τα πλοία του στο λιμάνι, ἀποβιβάσας πρῶτον τό πεζικόν, μεθ' οὗ καί ὁ  ἐκλαμπρότατος κ. Ἀλοβίγης Μαρτηνέγγης, οὗ ἕνεκα ἡ πόλις ἐπληρώθη ἀνακουφίσεως· εὐθύς ὡς ἀπεβιβάσθησαν ἔλαβον εἰς χεῖρας σκαπάνας, πελέκεις καί φορεῖα καί εἰργάζοντο μετά τοσαύτης καρτερίας, ὥστε ἔθελγον πάντας τούς παρεστῶτας...

 

Κατά τους μήνες που ακολούθησαν, ο Λουδοβίκος Μαρτινέγκο απεδείχθη μια από τις πλέον ηρωικές μορφές της άμυνας της Αμμοχώστου και εκ των ηγετών της επικής αντίστασης της πόλης, μαζί με τους Μαρκαντώνιο Βραγαδίνο* και Αστόρρε Βαγλιόνε*. Δεν παρέλειπε να τρέχει πάντοτε στα τμήματα εκείνα των τειχών της πόλης που δέχονταν τις σφοδρότερες επιθέσεις, ενθαρρύνοντας με την παρουσία του τους μαχητές, ενώ είχε την τεράστια ευθύνη του διοικητή του πυροβολικού.

 

Όταν, μετά από 11 μήνες πολιορκίας κι αφού έφθασε στο ανώτατο όριο αντοχής, η Αμμόχωστος αποφάσισε να παραδοθεί, ο Λουδοβίκος Μαρτινέγκο ήταν ο ένας από τους επικεφαλής της φρουράς που βγήκαν από τα τείχη και μετέβησαν στο στρατόπεδο των Τούρκων για να δώσουν τα κλειδιά της πόλης στον Λαλά Μουσταφά πασά, όπως προνοούσε η μεταξύ τους συμφωνία (5 Αυγούστου 1571). Ο αρχηγός όμως του τουρκικού στρατού, αθετώντας όλες τις υποσχέσεις του, συνέλαβε και εκτέλεσε με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο και τον Λουδοβίκο Μαρτινέγκο και τον Βαγλιόνε και τον Βραγαδίνο και άλλους της ακολουθίας τους, στη συνέχεια δε λεηλάτησε άγρια την Αμμόχωστο.

 

Ιδιαίτερα οι κομμένες κεφαλές του Μαρτινέγκο, του Βαγλιόνε και του Ανδρέα Βραγαδίνου* (άλλος από τον Μαρκαντώνιο), περιφέρονταν θριαμβευτικά από τους νικητές, ακόμη κι εκτός Κύπρου (Συρία, Μικρά Ασία), μέχρι τις 21 Σεπτεμβρίου, για επίδειξη και απόδειξη του τουρκικού «θριάμβου».