Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Εκπαιδευτικός, αρχαιολόγος, συγγραφέας έργων παιδικής λογοτεχνίας. Γεννήθηκε το  1933 στο  χωριό Πέτρα της Σολιάς. Πέθανε στις 4 Σεπτεμβρίου 2019.

Το 1957 προσελήφθη στο ΡΙΚ. Από το 1966 εργάστηκε ως εκπαιδευτικός. Συνεργάτης των περιοδικών Παιδική Χαρά και Οικογένεια και Σχολείο. Συνεργάστηκε επίσης με το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, αρχικά σε παιδικές εκπομπές και άλλα ντοκιμαντέρ. Πέρα από το διδακτορικό της στην Αρχαιολογία, ήταν «πιθανότατα η πρώτη Κύπρια που σπούδασε τεχνική παραγωγή της τηλεόρασης, στη Βρετανία, τις ΗΠΑ και τον Καναδά» όπως σημειώνει ο Δρ Παπαπολυβίου σε σημείωμά του. Εργάστηκε για 40 χρόνια στο ΡΙΚ και τήρησε εξαιρετικό αρχείο, ανάμεσα σε άλλα για τα μοναδικής σημασίας ερευνητικά ντοκιμαντέρ της, αρχαιολογικής θεματολογίας.

Αναφέρουμε από τις σημαντικές της δουλειές, όπου συνήθως έγραφε το σενάριο και είχε και τη σκηνοθεσία, «Τα ενετικά τείχη της Λευκωσίας. Χάνδακας, Λευκωσία, Palmanova. Μια κοινή καταγωγή» (2010), «Αρχαιολογικοί χώροι και μνημεία στην Κύπρου που βρίσκονται στον κατάλογο της UNESCO», «Ιδάλιον , ένα από τα αρχαία βασίλεια της Κύπρου», «Σαλαμίνα της Κύπρου», «Παραδoσιακοί αγγειοπλάστες τoυ κόκκιvoυ πηλoύ» (2004), κ.ά. Στα ντοκιμαντέρ της αυτά συνεργάστηκε με κορυφαίους ειδικούς επιστήμονες και επαγγελματίες, όπως τον Βάσο Καραγιώργη, τη Φρόσω Ριζοπούλου-Ηγουμενίδου, τη Δήμητρα Παπανικόλα-Μπακιρτζή, τον Πασχάλη Παπαπέτρου, τον Νίκο Αβρααμίδη, κ.ά.

Πανεπιστήμιο Κύπρου

Έδειξε μεγάλη αγάπη και στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Ταινίες της προβλήθηκαν στην Ερευνητική  Μονάδα Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου, και τον Φεβρουάριο του 2011, σε ένα αξέχαστο βράδυ για όσους ήμασταν εκεί, στην κατάμεστη Αίθουσα Τελετών στην Καλλιπόλεως, έγινε η πρώτη προβολή της ταινίας της για τα Ενετικά τείχη της Λευκωσίας.

Το 2006 δώρισε στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου την πλούσια συλλογή του αποθανόντος αδελφού της, Αλέξη Θεοδοσιάδη, αρχιτέκτονα και πολεοδόμου, με βιβλία αρχιτεκτονικής πολεοδομίας, μεσαιωνικής οχυρωματικής αρχιτεκτονικής, συντήρησης αρχαίων μνημείων, παραδοσιακών κτιρίων, αλλά και βιβλία κλασικής και σύγχρονης διανόησης και λογοτεχνίας και σειρές επιστημονικών αρχιτεκτονικών περιοδικών. Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2010, δώρισε στη Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κύπρου και το αρχείο του, με 1.808 φωτογραφίες και 4.479 διαφάνειες, δημιουργίες του αρχιτέκτονα.

Οικογένεια

Η Μάρω Θεοδοσιάδου καταγόταν,  «από τας παλαιάς οικογενείας της Κύπρου». Η μητέρα της Κίκα Θεοδοσιάδου ήταν ανιψιά των εκδοτών της «Ελευθερίας», αδελφών Σταυρινίδη, ενώ είχαν συγγένεια και με την οικογένεια του Λευκωσιάτη αξιωματικού (συνταγματάρχη) του ελληνικού στρατού, Σάββα Παπαδόπουλου, που είχε κάνει οικογένεια και εγκατασταθεί στο Μεσολόγγι. Ο γιος του, λοχαγός Γεώργιος Σ. Παπαδόπουλος σκοτώθηκε στον δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο, τον Ιούνιο του 1913, στη μάχη του Δεμίρ – Ισάρ, και η προτομή του υψώνεται σήμερα στο Μνημείο της μάχης του Λαχανά. Την είχαμε εντοπίσει με  συγκίνηση στην εκδρομή μας με τους μεταπτυχιακούς μας φοιτητές, το 2014. Της το είχα πει με μεγάλη χαρά, καθώς η Μάρω μου είχε χαρίσει μια φωτογραφία του, όπως και ένα γράμμα του Κυρίλλου Γ΄ προς τον θείο της, Γεώργιο Θ. Σταυρινίδη, του 1909, για τα τότε Αρχιεπισκοπικά.

Το σπίτι της, ένα όμορφο παραδοσιακό σπίτι στο κέντρο της Λευκωσίας, υψώνεται πολύ κοντά στον ναό της Φανερωμένης και το κτίριο του Παρθεναγωγείου Φανερωμένης, δίπλα από το ζαχαροπλαστείο του Λεμονάρη και απέναντι από το εστιατόριο του Ματθαίου. Σε μια από τις πιο ιστορικές και όμορφες γωνιές της κυπριακής πρωτεύουσας.

Εργα

Δημοσίευσε συνεργασίες της από άρθρα και μελέτες σε άλλα περιοδικά και εφημερίδες. Ανάμεσα στα εκδομένα έργα της είναι τα πιο κάτω:

1. Ἀγαπώ τό Φθινόπωρο, Λευκωσία, 1975.
2. Τραγουδῶ τήν πικρή προσφυγιά (ποιήματα), Λευκωσία, 1976.
3. Παίζω, Σκέφτομαι, Μαθαίνω (μαθηματικές έννοιες στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό), βιβλίο δασκάλου, Λευκωσία, 1977.
4. Παίζω, Σκέφτομαι, Μαθαίνω (μαθηματικές έννοιες στο Νηπιαγωγείο και το Δημοτικό),  βιβλίο μαθητή,  Λευκωσία, 1977.
5. Τοῦ Καημοῦ καί τῆς Ἐλπίδας (παιδικά διηγήματα), Λευκωσία, 1981.
6. Κελαηδήματα, Λευκωσία, 1988.
7. Τα μαγικά γυαλιά, Λευκωσία, 1997.
8. Γέλα παλιάτσο, Λευκωσία 2000.
9. Ανεμώνες και σπουργίτια, Λευκωσία, 2000.
10. Όλα για το παιδί, Λευκωσία, 2001.
11. Το σπίτι της σιωπής, Λευκωσία, 2001.

Ασχολήθηκε επίσης με τη συγγραφή παιδικών θεατρικών έργων. Το έργο της Το Ειρηνοχώρι τιμήθηκε το 1983 με πρώτο βραβείο από τον Σύνδεσμο Παιδικού -Νεανικού Βιβλίου Κύπρου.