O Κίκης Λευκαρίτης γεννήθηκε στις 19 Μαΐου του 1926 στη Λάρνακα. Γιος ενός αυτοδημιούργητου και πετυχημένου έμπορα, μεγάλωσε σε μια εποχή που συνέπεσε με τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, μαθαίνοντας από μικρός ότι για την επίτευξη των στόχων σου χρειάζεται σκληρή δουλειά και πολλές θυσίες.
Ο Κίκης Λευκαρίτης αποφοίτησε από το Παγκύπριο Εμπορικό Λύκειο Λάρνακας το 1944 και στη συνέχεια, ενώ του δόθηκε υποτροφία για σπουδές στο εξωτερικό, εντούτοις, παρέμεινε στην Κύπρο, όπου ξεκίνησε τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα, βοηθώντας στην οικογενειακή επιχείρηση χερσαίων μεταφορών ΑΔΕΛΦΟΙ ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ.
Το 1959, μαζί με τ’ αδέλφια του Νίκο, Τάκη, Καλλή και Νάκη, ιδρύουν την ΠΕΤΡΟΛΙΝΑ ΛΤΔ, την πρώτη κυπριακή εταιρεία πετρελαιοειδών που έμελλε να αναδειχθεί σε μια από τις κορυφαίες εταιρείες του τόπου.
Ο ίδιος ανέλαβε υπεύθυνος της ανέγερσης των κεντρικών εγκαταστάσεων αποθήκευσης πετρελαιοειδών και των πρώτων πρατηρίων της εταιρείας και στην συνέχεια ως operational manager της ΠΕΤΡΟΛΙΝΑ.
Ο Κίκης Λευκαρίτης διετέλεσε Εκτελεστικός Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Petrolina (Holdings) Public Ltd και Πρόεδρος του Συγκροτήματος Εταιρειών ΛΕΥΚΑΡΙΤΗ και μέχρι το τέος της ζωής του παρέμεινε ως επίτιμος πρόεδρος.
Στον Κίκη Λευκαρίτη απονεμήθηκε το «Lifetime Achievement Award», καθώς και παρασημοφόρηση του με τον τίτλο του «Ανώτατου Αξιωματούχου της Ιταλικής Κυβέρνησης».
Μεταξύ άλλων, ο κ. Λευκαρίτης διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου των Κυπριακών Αερογραμμών και άλλων εταιρειών. Διετέλεσε επίσης Πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Λάρνακας, δημοτικός σύμβουλος Λάρνακας, καθώς και Πρόεδρος του Ναυτικού Ομίλου Λάρνακας.
Το 1955 παντρεύτηκε τη Μέρσια Καραβοκύρη από τη Λάρνακα, και απέκτησαν δύο παιδιά, τον Άκη και τη Γεωργία και τέσσερα εγγόνια.
Μεγάλη του αγάπη ήταν η οικογένεια του καθώς και η ΠΕΤΡΟΛΙΝΑ την οποία θεωρούσε αναπόσπαστο μέρος της ζωής του.
Ο Κίκης Λευκαρίτης ήταν μέλος του Πεζοπορικού, ιδρυτικό μέλος της ΑΕΚ και διαχρονικός υποστηρικτής της ομάδας.
Απεβίωσε την Παρασκευή 27 Νοεμβρίου 2020 σε ηλικία 94 ετών.
Συνέντευξη Κίκη Λευκαρίτη
Πιο κάτω αυτούσια η συνέντευξη του αείμνηστου Κίκη Λευκαρίτη η οποία δόθηκε το 2019 .
Οι νέοι
Πιστεύω ότι είναι σημαντικό οι νέοι επιχειρηματίες να στηρίζουν τη δράση τους σε αρχές και αξίες, να έχουν όραμα και στόχους, να εργάζονται σκληρά και ακούραστα, να σέβονται τον άνθρωπο, συνεργάτες, εργαζομένους και ανταγωνιστές. Πρέπει να έχουν αυτοπεποίθηση για τις ικανότητές τους, να βελτιώνονται συνεχώς σε όλους τους τομείς τόσο προσωπικά όσο και επαγγελματικά και να μην εφησυχάζουν. Καλό είναι να έχουν πάντα κατά νουν ότι η επιτυχία δεν αφορά μόνο τον εαυτό τους αλλά και την οικογένεια και τους συνεργάτες τους και πάνω απ’ όλα να αγαπούν αυτό που κάνουν, επειδή μόνο έτσι θα είναι ολοκληρωμένοι ως επιχειρηματίες και ως άνθρωποι.
Ο ηγέτης
Ένας επιχειρηματικός ηγέτης πρέπει να είναι ο ίδιος το πρότυπο προς μίμηση για όλα τα στελέχη και εργαζομένους σε μια επιχείρηση. Πρέπει να εμπνέει σεβασμό και εκτίμηση. Να αποτελεί το παράδειγμα μέσα από τη σκληρή δουλειά, να θέτει στόχους και να επιβραβεύει την προσπάθεια του προσωπικού. Να είναι ειλικρινής και να σέβεται είτε αυτοί είναι εργαζόμενοι στην εταιρεία, συνεργάτες, πελάτες ή και ανταγωνιστές, ώστε κι αυτοί να σέβονται με τη σειρά τους το άτομο, τα προϊόντα και την εταιρεία.
Η απόφαση
Η πιο σημαντική απόφαση, που αποδείχθηκε σωστή, ήταν όταν σε μια δύσκολη εποχή αποφασίσαμε να δημιουργήσουμε την Πετρολίνα, την πρώτη κυπριακή εταιρεία πετρελαιοειδών μαζί με τα αδέρφια μου, Νίκο, Τάκη, Καλλή και Νάκη. Μαζί πορευτήκαμε, μαζί μοιραστήκαμε τις προκλήσεις, τα όνειρα, τη διαδρομή. Τότε έλεγαν όλοι ότι με τα περιορισμένα οικονομικά μέσα που διαθέταμε δεν θα καταφέρναμε να αντιμετωπίσουμε τους ξένους κολοσσούς. Το 1959, είχαμε ήδη τη μεγαλύτερη επιχείρηση χερσαίων μεταφορών στην Κύπρο, την εταιρεία Α/φοι Λευκαρίτη, με 300 φορτηγά και λεωφορεία, που εξυπηρετούσαν απ’ άκρη σε άκρη την Κύπρο. Ήταν τότε που ο αδελφός μας, ο Τάκης, σε μια από τις οικογενειακές μας συνεδριάσεις, έδωσε την ιδέα να εισάγουμε οι ίδιοι τα καύσιμά μας, για να εξυπηρετούμε τις δικές μας ανάγκες και όχι μόνο.
Η ιδέα
Οι πέντε μας συζητήσαμε την ιδέα και με συγκρατημένο ενθουσιασμό αποφασίσαμε να το τολμήσουμε. Ένα τόλμημα μεγάλο και ριψοκίνδυνο για την εποχή και σίγουρα ενάντια στη γενική εκτίμηση ότι θα σπάζαμε τα μούτρα μας. Μπορεί να ρισκάραμε τότε στα πρώτα μας βήματα, όμως είχαμε στρατηγική και όραμα. Η τύχη είναι με τους δυνατούς, λένε. Δεν εννοώ, όμως, τους οικονομικά δυνατούς. Εννοώ αυτούς που έχουν αυτοπεποίθηση, που είναι εργατικοί και ειλικρινείς.
Το ρίσκο
Για να αντιληφθούμε τη σημαντικότητα της πιο πάνω απόφασης, πρώτα από όλα πρέπει να αξιολογήσουμε τα δεδομένα της εποχής, μέσα στα οποία λήφθηκε. Μόλις είχε τελειώσει ο απελευθερωτικός αγώνας και γινόταν η σύσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εμείς, λοιπόν, τότε τολμήσαμε και δημιουργήσαμε έναν γνήσιο κυπριακό οργανισμό, όπως χαρακτηριστικά σημειώναμε στις σχετικές ανακοινώσεις μας στον Τύπο της εποχής. Δουλεύαμε, διευθυντές και εργάτες, ακούραστα, με πάθος και ενθουσιασμό και μέσα σε έξι μόνο μήνες, χρόνος - ρεκόρ για την τότε εποχή, κατασκευάσαμε πέντε δεξαμενές, χωρητικότητας 2.000 -2.500 τόνων η κάθε μια, αγκυροβόλιο για την εκφόρτωση των πετρελαιοειδών, καθώς και επτά πρατήρια. Θέλω στο σημείο αυτό να κάνω και μια συμβολική αναφορά, η οποία έχει τη σημασία της. Το πρώτο φορτίο στις δεξαμενές μας μετέφερε το ελληνικό πετρελαιοφόρο Πρόδρομος, που μπορεί να ερμηνευθεί και ως ο πρόδρομος της επιτυχημένης πορείας που θα ακολουθούσαμε.
Η ευθύνη
Δεν μπορώ, βέβαια, να μη σταθώ και στο 1974, όταν μέσα στην τραγικότητα των στιγμών που βίωνε ο τόπος, η Πετρολίνα πήρε αποφάσεις έξω από επιχειρηματικούς υπολογισμούς και οι οποίες μετρούσαν πρώτιστα την εξυπηρέτηση του τόπου. Είμαστε η μόνη εταιρεία, η οποία 24 ώρες το 24ωρο παρέμενε σε λειτουργία για να εξυπηρετεί τις ανάγκες του στρατού και της Κυβέρνησης. Οφείλω να αναφέρω ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της Εισβολής κανένας από το προσωπικό και τη διεύθυνση δεν εγκατέλειψε τη θέση του στις κεντρικές εγκαταστάσεις, παρόλες τις προειδοποιήσεις για βομβαρδισμό από τα τουρκικά αεροπλάνα.
Η οικογένεια
Η Πετρολίνα μπορεί να ηγείται από την οικογένεια Λευκαρίτη, όμως αποτελείται από μια πολύ μεγαλύτερη οικογένεια ανθρώπων, το προσωπικό, τους πρατηριούχους, τους αντιπροσώπους υγραερίου και τους διανομείς, που καθημερινά συμβάλλουν στη λειτουργία και την επέκταση των δραστηριοτήτων μας. Οι εργαζόμενοι στην εταιρεία αποτελούν την κινητήριο δύναμη της επιτυχίας μας και ως τέτοιοι αντιμετωπίζονται.
Το προσωπικό
Παρέχοντας ασφαλείς συνθήκες εργασίας στο προσωπικό, καθώς και ευκαιρίες ανέλιξης, κατάρτισης, αλλά και σύσφιξης σχέσεων και δεσμών, η Πετρολίνα δίκαια θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους εργοδότες στην Κύπρο, κάτι για το οποίο έχει βραβευθεί από το IΝ Business, ως Εργοδότης Προτίμησης. Με αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να απευθύνω τις θερμές μου ευχαριστίες και να εκφράσω την εκτίμησή μου προς τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου, τους διευθυντές και το προσωπικό μας, τους πρατηριούχους μας, τους συμβούλους, καθώς και όλους τους μετόχους μας για την εμπιστοσύνη με την οποία μας περιβάλλουν όλα αυτά τα χρόνια, στην προσπάθεια που καταβάλλουμε για την επίτευξη των στρατηγικών στόχων της εταιρείας.
Η αναγνώριση
Η ηθική ικανοποίηση έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από κάθε υλική. Η μεγαλύτερη χαρά είναι να αναγνωρίζει ο κόσμος τι έχεις προσφέρει μετά από τόσο σκληρή δουλειά και θυσίες, να χαίρεις εκτίμησης και να μοιράζεσαι αυτές τις στιγμές με την οικογένειά σου και τους ανθρώπους που αγαπάς. Έτυχα στη ζωή μου πολλών διακρίσεων και επαίνων τόσο στην Κύπρο όσο και στον διεθνή χώρο. Σίγουρα με έκαναν να νιώθω όμορφα, αλλά η μεγαλύτερη ικανοποίηση αφορούσε πάντα στο ότι η όποια δική μου επιτυχία αντανακλούσε σε όλους τους συνεργάτες και τους ανθρώπους της εταιρείας μα πρώτιστα στον ίδιο τον τόπο μας. Γιατί η Πετρολίνα πάντα και παντού ταυτιζόταν με την Κύπρο.
Η διαδοχή
Η Πετρολίνα έχει διασφαλίσει τη διαδοχή της σε στέρεες βάσεις και προπάντων σε ανθρώπους που αγαπούν την εταιρεία, καθώς προέρχονται κυριολεκτικά από τα σπλάχνα της και την οικογένεια που τη δημιούργησε. Επομένως, νιώθω ασφαλής και ήσυχος ότι είναι σε καλά χέρια. Δεν θα έλεγα ότι έχω συναισθηματικά διλήμματα. Αντίθετα, νιώθω περήφανος όταν βλέπω ότι η εταιρεία μας, μισό και πλέον αιώνα μετά την ίδρυσή της, εξακολουθεί να λειτουργεί βασισμένη στις αρχές και τις αξίες των ιδρυτών της. Αξίες τις οποίες κληροδοτήσαμε στις επόμενες γενιές. Νιώθω ευλογημένος που βλέπω την εταιρεία να ανθίζει και να επεκτείνεται και σε άλλους, συναφείς παραγωγικούς τομείς, με τη συνδρομή, πλέον, και της δεύτερης γενιάς, που ηγείται επάξια, με σοβαρότητα και υπευθυνότητα, αλλά και της τρίτης, που με τον ενθουσιασμό και τα οράματά της με γεμίζει με αισιοδοξία για το μέλλον.
Η ισορροπία
Η ισορροπία προσωπικής ζωής και επαγγελματικής σταδιοδρομίας είναι αναμφίβολα η μεγαλύτερη πρόκληση για κάθε επιχειρηματία. Απαιτείται καθαρό μυαλό και κυρίως καλή διαχείριση του χρόνου, για να πετύχει ένας φιλόδοξος ηγέτης και τα δύο, προπάντων στην εποχή μας που ο χρόνος φαίνεται να τρέχει πιο γρήγορα απ’ ό,τι παλιά. Προσωπικά, πιστεύω πως τα κατάφερα να τα συνδυάσω επιτυχώς, στον βαθμό που αυτό ήταν εφικτό.
Οι ενασχολήσεις
Πέρα από την ενασχόλησή μου με την Πετρολίνα και την αφοσίωσή μου στην οικογένεια, έχω παράλληλα διατελέσει στο παρελθόν πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Λάρνακας και του Ναυτικού Ομίλου Λάρνακας, ενασχολήσεις που με αποφόρτιζαν από το άγχος της δουλειάς και ταυτόχρονα με γέμιζαν ενέργεια και ικανοποίηση. Ακόμη και σήμερα, στον ελεύθερο μου χρόνο πηγαίνω στη θάλασσα, ενώ ασχολούμαι και με την κηπουρική που με χαλαρώνει και με κάνει να νιώθω δημιουργικός.
Πηγές