Θαλάσσιον άλας
Το αλάτι που συνήθως παραμένει σε κοιλότητες των βράχων της ακτής μετά την εξάτμιση του θαλασσινού νερού, εχρησιμοποιείτο από τους ανθρώπους ήδη από τα πολύ παλαιά χρόνια. Για τέτοιο αλάτι πολύ καλής ποιότητας που σχηματιζόταν στην Κύπρο, και ιδιαίτερα στην περιοχή της Σαλαμίνας, κάνει λόγο ο Διοσκουρίδης (Περί Ὓλης Ἰατρικῆς, 5, 109). Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι για ιατρικούς σκοπούς πρέπει να χρησιμοποιείται το πυκνό και ομαλό και λευκό θαλασσινό αλάτι, κι ότι το καλύτερο τέτοιο αλάτι γίνεται στην Κύπρο και ιδιαίτερα στην περιοχή της Σαλαμίνας.
Βλέπε λήμμα: Αλάτι
Το κυπριακό θαλασσινό αλάτι εθεωρείτο καλύτερης ποιότητας ίσως επειδή η αναλογία του στο θαλασσινό νερό είναι μεγαλύτερη από άλλες θάλασσες. Στην περιοχή της Σαλαμίνας, και σε όλη σχεδόν την ανατολική ακτή της χερσονήσου της Καρπασίας, σχηματίζεται πράγματι αρκετή ποσότητα άλατος στις ακτές. Μάλιστα κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας όπως κι αργότερα, κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας, το αλάτι που σχηματίζεται στην περιοχή εκείνη αποτελούσε ιδιοκτησία κρατική. Οι αγροφύλακες των χωριών της περιοχής, ήσαν συν τοις άλλοις κι επιφορτισμένοι με το καθήκον να παρεμποδίζουν το μάζεμά του χωρίς άδεια.
Βλέπε λήμμα: Αγγλοκρατία- Αγροτική ζωή- Οικονομία
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια