Ηλιάδης Σ Γεώργιος

Image

Φιλόλογος, εκπαιδευτικός, αρχαιολόγος, συγγραφέας και παράγων της πνευματικής και πολιτιστικής ζωής της γενέτειράς του. Γεννήθηκε στην Πάφο τον Δεκέμβριο του 1912 και πέθανε το 2007. Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο, σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως καθηγητής, βοηθός διευθυντής και γυμνασιαρχεύων στα Γυμνάσια Λευκονοίκου, Μόρφου, Πολεμίου και Πάφου για τριανταπέντε χρόνια. Ως εκπαιδευτικός επέδειξε ιδιαίτερο ζήλο στη μελέτη και προβολή της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Παράλληλη προς το διδακτικό του έργο υπήρξε η αρχαιολογική, συγγραφική και γενικότερη πνευματική του δράση.

 

Στα 1950 διορίστηκε έφορος του Αρχαιολογικού Μουσείου Πάφου και, μέσα στα πλαίσια των αρχαιολογικών του ενδιαφερόντων και της αγάπης του προς το ιστορικό παρελθόν της Πάφου, επόπτευσε ή συμμετέσχε σε ανασκαφές στους χώρους των Τάφων των Βασιλέων, των κατακομβών Αγίου Λαμπριανού και Αγίας Σολωμονής καθώς και του Στρατοπέδου της φρουράς. Για τα αποτελέσματα των ανασκαφών αυτών δημοσίευσε μελέτες σε εφημερίδες και αρχαιολογικά περιοδικά. Σε σχέση με τον τομέα αυτό των ενδιαφερόντων του έγινε μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Κλασικής Αρχαιολογίας, της Διεθνούς Ενώσεως Προϊστορικών και Πρωτοϊστορικών Επιστημών καθώς και του ICOMOS (International Council of Monuments and Sights).

 

Υπήρξε μελετητής της λαογραφικής επιστήμης και δημοσίευσε σχετικές εργασίες σε εφημερίδες και περιοδικά, και υπήρξε τακτικό μέλος της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας Αθηνών.

 

Προϊόν του συνδυασμού των λαογραφικών, αρχαιολογικών και ευρύτερων ανθρωπολογικών του ενδιαφερόντων υπήρξε η ίδρυση και φροντίδα ιδιωτικού Μουσείου από το 1958. Το Μουσείο αυτό, που είναι δημιούργημα μιας προσπάθειας σαράντα και περισσότερο χρόνων, λειτούργησε πρώτα ως Μουσείο Λαϊκής Τέχνης (1958-1972) και αργότερα (1972) ως Εθνογραφικό Μουσείο. Το μεγαλύτερο μέρος του υλικού των συλλογών του Μουσείου, που συγκεντρώθηκε με προσωπική φροντίδα του ιδρυτή του, προέρχεται από την Πάφο, το δε υπόλοιπο από άλλες περιοχές της Κύπρου και καλύπτει τη μακρά χρονική περίοδο από τη Νεολιθική εποχή μέχρι σήμερα.

 

Ο Γεώργιος Ηλιάδης υπήρξε επίσης συνιδρυτής του Φυσιολατρικού Πνευματικού Ομίλου Πάφου και πρόεδρός του από την ίδρυσή του στα 1950, ως το 1977. Το σωματείο αυτό υπήρξε από τα πιο δραστήρια στην Κύπρο και συνέβαλε σημαντικά στην πνευματική και πολιτιστική πρόοδο της Πάφου. Μια από τις αξιολογότερες δραστηριότητες του Ομίλου για πολλά χρόνια ήταν και η οργάνωση των Παλαμικών Γιορτών της Πάφου. Από το 1977 ο Γεώργιος Ηλιάδης διετέλεσε πρόεδρος του Ιστορικού Αρχαιολογικού Ομίλου Πάφου καθώς και της τοπικής Alliance Francaise. Ήταν επίσης μέλος της Εταιρείας Κυπριακών Σπουδών.

 

Με υποτροφία του British Council επισκέφθηκε μουσεία, πινακοθήκες, αρχαιολογικούς χώρους, πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες και άλλα πνευματικά ιδρύματα στην Αγγλία, Σκοτία, Ουαλία και Ιρλανδία. Για παρόμοιους σκοπούς ταξίδεψε σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής.

 

Τα βιβλία που εξέδωσε είναι: Μελέτες καί Ἄρθρα (1970), Ἡ Μεθοδολογία τῆς Ἱστορίας καί τά προβλήματά της ὡς ἱστορικῆς Ἐπιστήμης (1974), Ὁ Οἶκος τοῦ Διονύσου - ἡ ἔπαυλη τῶν μωσαϊκῶν τῆς Νέας Πάφου (1979) (το βιβλίο εκδόθηκε και στα αγγλικά [1980], στα γερμανικά [1980] και στα γαλλικά [1984], είχε δε επανειλημμένες επανεκδόσεις), Ὁ Παλαμᾶς καί ἡ Πάφος (1981).