Διεθνής Ημέρα Φιλανθρωπίας
Η Διεθνής Ημέρα Φιλανθρωπίας καθιερώθηκε το 2012 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 5 Σεπτεμβρίου, ημέρα αποδημίας της Μητέρας Τερέζας, που υπήρξε μία εμβληματική προσωπικότητα της διεθνούς φιλανθρωπίας.
Η σημερινή ημέρα τιμά όσους και όσες βοηθούν τα αναξιοπαθούντα μέλη της κοινωνίας και να προάγουν τις φιλανθρωπικές δραστηριότητες σ’ όλο τον κόσμο. Η φιλανθρωπία, όπως και η έννοια του εθελοντισμού, εξασφαλίζει αληθινούς κοινωνικούς δεσμούς και συντελεί στη δημιουργία πιο συνεκτικών και κοινωνιών, σύμφωνα με τον ΟΗΕ.
Ο πρωταρχικός σκοπός της Διεθνούς Ημέρας Φιλανθρωπίας είναι να καλλιεργήσει τη συναίσθηση και να εξασφαλίσει ένα κοινό βήμα για δραστηριότητες συνδεόμενες με τη φιλανθρωπία, σε τοπικό, εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Η Ανιέζε Γκόντσε Μπογιάτζιου, όπως ήταν το κοσμικό της όνομα, γεννήθηκε στην πόλη Ισκίμπ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (νυν Σκόπια της ΠΓΔΜ) στις 26 Αυγούστου 1910, από γονείς αλβανικής καταγωγής. Ορφανή από πατέρα στα οκτώ της χρόνια, είχε αποφασίσει από τα 12 της να ταχθεί στην υπηρεσία του Κυρίου και να γίνει μοναχή.
Η ευκαιρία της δόθηκε το 1928, όταν πήγε στην Ιρλανδία και εντάχθηκε στο Ίδρυμα της Παναγίας. Έπειτα από μόλις έξι εβδομάδες παραμονής στο Δουβλίνο αναχώρησε ατμοπλοϊκά για την Ινδία για να διδάξει γράμματα σε άπορα παιδιά, όπως ήταν ο κύριος σκοπός του ιδρύματος. Στη συνέχεια ζήτησε την άδεια να εργαστεί για τους πτωχούς της Καλκούτας.
Το 1948 έλαβε την ινδική υπηκοότητα και τον ίδιο χρόνο ίδρυσε μοναστικό τάγμα με την ονομασία «Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας». Κοντά της έσπευσαν προς βοήθειά της άτομα που συμπάθησαν την προσπάθειά της. Οργανώθηκαν ιατρεία και σχολεία.
Το 1950 το τάγμα της έλαβε την έγκριση του Πάπα Πίου ΙΒ’ και το 1965 υπήχθη απευθείας σ’ αυτόν. Στην πορεία του χρόνου το τάγμα υπό την καθοδήγηση της Μητέρας Τερέζας ίδρυσε πολλά κέντρα βοήθειας για τυφλούς, ηλικιωμένους, λεπρούς, αναπήρους, πάσχοντες από AIDS και ετοιμοθάνατους.
Το 1963 η Ινδική Κυβέρνηση της απένειμε τη διάκριση «Παντμάσρι» («Άρχοντας του Λωτού»), για να τιμήσει τις υπηρεσίες της προς το λαό της Ινδίας. Το 1964 κατά το ταξίδι του στην Ινδία ο Πάπας Παύλος ΣΤ’ της παραχώρησε το επίσημο αυτοκίνητό του, το οποίο η Μητέρα Τερέζα έσπευσε να θέσει σε πλειστηριασμό για να ενισχύσει οικονομικά το λεπροκομείο της, που είχε ιδρύσει στο Ασανσόλ με την ονομασία «Σάντι Ναγκάρ» («Πόλη της Ειρήνης»).
Στις 8 Δεκεμβρίου 1979 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης «για τη συμβολή της στην καταπολέμηση της φτώχειας και της δυστυχίας, που αποτελεί απειλή για την ειρήνη», την ίδια ημέρα που ο Οδυσσέας Ελύτης παραλάμβανε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Το ποσό των 192.000 δολαρίων που συνόδευε το έπαθλο, το διέθεσε για τους φτωχούς της Ινδίας.
Η Μητέρα Τερέζα πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1997, σε ηλικία 87 ετών και τάφηκε στο ναό του Αγίου Θωμά της Καλκούτας.
Η Καθολική Εκκλησία την ανακήρυξε Οσία στις 19 Οκτωβρίου 2003 και στις 4 Σεπτεμβρίου 2016 την κατέταξε στη χορεία των Αγίων.