Ζούκκο Αντώνιος ντι Antonio di Zucco
Λατίνος επίσκοπος Λεμεσού. Σύμφωνα προς μια πηγή (Giuseppe della Sanda, Nuovo archivio Veneto, XVI, 1898), ο Αντώνιος ντι Ζούκκο εξελέγη επίσκοπος Λεμεσού, σε διαδοχή του Πιέτρο ντε Μανάτις, στις 18.1.1460 και διατήρησε το αξίωμα αυτό μέχρι το θάνατό του που συνέβη μεταξύ Μαρτίου και Ιουνίου του 1479.
Ο Αντώνιος ντι Ζούκκο είναι, πιθανότατα, το αυτό πρόσωπο με τον αναφερόμενο σε άλλες πηγές «επίσκοπο Λεμεσού» (που δεν κατονομάζεται), ο οποίος είχε αναμειχθεί στη διαμάχη για το θρόνο της Κύπρου μεταξύ της βασίλισσας του νησιού Καρλόττας και του αδελφού και διαδόχου της Ιακώβου Β'.
Προκειμένου να εξασφαλίσει την αναγνώριση από τον πάπα ή, τουλάχιστον, να προλάβει αντιδράσεις της Αγίας Έδρας, ο Ιάκωβος Β' έστειλε δυο απεσταλμένους του στη Ρώμη μέσω Βενετίας το 1461, εκ των οποίων ο ένας ήταν ο ευγενής Φίλιππος Ποδοκατάρο ενώ ο δεύτερος ανευρίσκεται στα αρχεία της Βενετίας και της Φλωρεντίας ως episcopus Limisso (Λεμεσού) αλλά και ως episcopus Nimosiensis.
Σε άλλες πηγές όμως ανευρίσκεται ως επίσκοπος Λεμεσού κατά τον Οκτώβριο του 1460 και αργότερα ο Δομινικανός Νικόλαος Β', ενώ σε έγγραφο περί την παράδοση της Αμμοχώστου, υπογράφει ως μάρτυς στις 6.1.1464 ο Αντώνιος ντ' Εκχάντα με τον τίτλο του επισκόπου Λεμεσού.
Άλλος, μη κατονομαζόμενος, επίσκοπος Λεμεσού που πιθανώς να είναι ο Αντώνιος ντι Ζούκκο, αναφέρεται ότι είχε αναμειχθεί σε συνωμοσία προς παράδοση του κάστρου της Κερύνειας στη βασίλισσα Καρλόττα το 1473, και ότι είχε σταλεί απ' αυτήν ως πρέσβης στη Βενετία τον ίδιο χρόνο.
Ο επόμενος γνωστός Λατίνος επίσκοπος Λεμεσού είναι ο Σολομών Καρτόνα, στα 1480.