Ο Παύλος Κονταρίνι ήταν γόνος της μεγάλης αριστοκρατικής οικογένειας της Βενετίας που άκμασε κατά τα μεσαιωνικά χρόνια στην Κύπρο. Ο Παύλος, αδελφός του Γεώργιου Κονταρίνι, έδρασε στην Κύπρο επί ημερών της βασίλισσας Αικατερίνης Κορνάρο, η οποία ήταν ξαδέλφη του. Υπηρέτησε κατά το 1473-4 ως διοικητής της Κερύνειας. Κατά τον Γεώργιο Βουστρώνιο, η βασίλισσα τον είχε διορίσει διοικητή της Κερύνειας στις 23 Αυγούστου του 1473. Βρέθηκε αναμεμειγμένος στη μεγάλη συνωμοσία των Καταλανών και άλλων, που ευνοούσαν τα σχέδια του Φερδινάνδου της Νεαπόλεως ν’ αποκτήσει την Κύπρο. Η απόκτηση της Κύπρου είχε επιχειρηθεί από τον Φερδινάνδο μέσω ενός γάμου που θα ήταν είτε ο δικός του γάμος με τη χήρα βασίλισσα της Κύπρου Αικατερίνη Κορνάρο, είτε γάμος της βασίλισσας με ένα από τους γιους του. Το ισχυρό καταλανικό κόμμα της Κύπρου, προκειμένου να προωθήσει τα σχέδια αυτά, είχε καταφύγει ακόμη και σε απάνθρωπους εκβιασμούς προς τη βασίλισσα της οποίας πήραν το παιδί, τον γιο της Ιάκωβο που ήταν βρέφος. Διέπραξαν ακόμη αρκετές δολοφονίες — σκότωσαν μεταξύ άλλων τον Ανδρέα Κορνάρο, θείο της βασίλισσας, η οποία είχε απομονωθεί (βλέπε λήμμα Αλμπερίκος Λουδοβίκος).
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, υποχρέωσαν τη βασίλισσα να διατάξει τον ξάδελφό της Παύλο Κονταρίνι να παραδώσει την Κερύνεια και το κάστρο της στους επιτρόπους της Νεαπόλεως και στους ηγέτες του καταλανικού κόμματος. Στις 15 Νοεμβρίου 1473 ο Λουδοβίκος Αλμπερίκος μετέφερε στον Παύλο Κονταρίνι στην Κερύνεια σχετικό γράμμα της βασίλισσας. Ο Κονταρίνι αρνήθηκε να παραδώσει την πόλη κι ένα τόσο σπουδαίο φρούριο, σ’ ένα ξένο (=τον Αλμπερίκο) γιατί κατάλαβε ότι το γράμμα ήταν πλαστό (είχε συμφωνήσει με τον θείο του Ανδρέα Κορνάρο στην αλληλογραφία να υπάρχουν μερικά μυστικά σημεία που να φανερώνουν την αυθεντικότητα κάθε εγγράφου, φαίνεται δε ότι τα σημεία αυτά δεν γνώριζε ούτε η βασίλισσα, γι’ αυτό και δεν τα είχε τοποθετήσει στο γράμμα που είχε αναγκαστεί να υπογράψει). Λίγο αργότερα όμως η βασίλισσα αναγκάστηκε να στείλει στην Κερύνεια ένα πρόσωπο που ο Παύλος Κονταρίνι εμπιστευόταν, τον βισκούντη της Λευκωσίας Νικόλα Μοραμπίτ, στον οποίο παραδόθηκε η Κερύνεια.
Όμως μετά την τελική αποτυχία του Αλμπερίκου και των άλλων συνωμοτών και τη φυγή τους από την Κύπρο το τέλος του 1473, κι αφού λεηλάτησαν και συναπεκόμισαν αρκετούς θησαυρούς από την Αμμόχωστο, η Αικατερίνη Κορνάρο επαναδιόρισε τον Παύλο Κονταρίνι διοικητή της Κερύνειας στις 28 Ιανουαρίου 1474.