Η γενική συνέλευση του ΟΗΕ με το ψήφισμα 49/2014 της 23ης Δεκεμβρίου 1994 καθιέρωσε την 9η Αυγούστου ως Διεθνή Ημέρα των Αυτοχθόνων Λαών της Γης, με σκοπό τη διεθνή συνεργασία για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι αυτόχθονες (ιθαγενείς) λαοί στους τομείς των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος, της ανάπτυξης, της εκπαίδευσης και της υγείας.
Οι αυτόχθονες λαοί είναι κληρονόμοι μοναδικών πολιτισμών και τρόπων που σχετίζονται με τους ανθρώπους και το περιβάλλον. Έχουν διατηρήσει κοινωνικά, πολιτιστικά, οικονομικά και πολιτικά χαρακτηριστικά που διαφέρουν από εκείνα των κυρίαρχων κοινωνιών στις οποίες ζουν. Παρά τις πολιτιστικές τους διαφορές, οι αυτόχθονες πληθυσμοί από όλο τον κόσμο μοιράζονται κοινά προβλήματα που σχετίζονται με την προστασία των δικαιωμάτων τους ως ξεχωριστοί λαοί.
Υπάρχουν περί τα 370 εκατομμύρια άνθρωποι που χαρακτηρίζονται ως αυτόχθονες και ζουν σε 90 χώρες. Αποτελούν λιγότερο από το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, αλλά αντιπροσωπεύουν το 15% των φτωχότερων. Μιλούν τη συντριπτική πλειονότητα των εκτιμώμενων 7.000 γλωσσών στον κόσμο και αντιπροσωπεύουν 5.000 διαφορετικούς πολιτισμούς.
Οι αυτόχθονες λαοί επιδιώκουν εδώ και χρόνια την αναγνώριση της ταυτότητάς τους, του τρόπου ζωής και το δικαιώματός τους σε παραδοσιακά εδάφη και φυσικούς πόρους, αλλά σε όλη την ιστορία τα δικαιώματά τους παραβιάστηκαν πάντοτε. Οι αυτόχθονες πληθυσμοί σήμερα είναι αναμφίβολα από τις πιο μειονεκτικές και ευάλωτες ομάδες ανθρώπων στον κόσμο. Η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει ότι απαιτούνται ειδικά μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων τους και τη διατήρηση των ξεχωριστών πολιτισμών και τρόπων ζωής τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, το 1923, ο Αμερικανο-ϊνδιάνος Ντεσκαέ (Deskaheh) ταξίδεψε στη Γενεύη για να μιλήσει ενώπιον της Κοινωνίας των Εθνών και να υπερασπίσει το δικαίωμα των ανθρώπων να ζουν κάτω από τους δικούς τους νόμους και να έχουν τη δική τους Γη. Αν και δεν του επετράπη να μιλήσει, το όραμά του εξέθρεψε τις γενιές που ακολούθησαν.
Οι αυτόχθονες πληθυσμοί σήμερα είναι αναμφίβολα από τις πιο μειονεκτικές και ευάλωτες ομάδες ανθρώπων στον κόσμο. Η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει ότι απαιτούνται ειδικά μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων τους και τη διατήρηση των ξεχωριστών πολιτισμών και τρόπων ζωής τους.