Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Η Ζέτα Αιμιλιανίδου γεννήθηκε στη Λευκωσία στις 2 Σεπτεμβρίου 1954. Πέθανε στις 6 Ιουνίου 2022 μετά από  ανεύρισμα εγκεφαλικής αρτηρίας που υπέστη στις 15 Μαϊου 2022.

Διετέλεσε Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού κατά την περίοδο της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυπριακή Δημοκρατία και διετέλεσε επίσης Πρόεδρος του Ιδρύματος Ενέργειας Κύπρου και του Ειδικού Ταμείου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Εξοικονόμησης Ενέργειας. Διορίστηκε υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στις 3 Απριλίου 2013, θέση που υπηρέτησε μέχρι  τη μέρα του θανάτου της. 

Η Ζέτα Αιμιλιανίδου απέκτησε πτυχίο νομικών σπουδών από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης και είναι κάτοχος διπλώματος “Marketing Management” του Cyprus Institute of Marketing. Έχει πετύχει στις εξετάσεις του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και είναι εγγεγραμμένη δικηγόρος από το 1978.

Παντρεύτηκε με το νομικό Κωνσταντίνο Αιμιλιανίδη. Μαζί απέκτησαν τον επίσης νομικό και ακαδημαϊκό Αχιλλέα Αιμιλιανίδη και την Ήρα. Είναι αδελφή του Ουράνιου Ιωαννίδη, του Δώρου Ιωαννίδη και της Μαρίας Κουτσελίνη.  

Το 1979 διορίστηκε στο Τμήμα Τελωνείων της Κυπριακής Δημοκρατίας και έχει προσφέρει τις υπηρεσίες της σε όλους σχεδόν τους τομείς του. Κατά την περίοδο 1988 – 1992 εργάστηκε ως μέλος της ομάδας που σχεδίασε κι ετοίμασε την περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας νομοθεσία. Το 1992 διορίστηκε στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού ΦΠΑ και το 1996 στη θέση του Πρώτου Τελωνειακού Λειτουργού.

Στις 2 Μαΐου 2000, διορίστηκε αναπληρώτρια Διευθύντρια Τμήματος Τελωνείων και Έφορος ΦΠΑ και από 15 Αυγούστου 2001 μέχρι τις 14 Μαρτίου 2010 κατείχε τη θέση της Διευθύντριας Τμήματος Τελωνείων και Εφόρου ΦΠΑ. Διετέλεσε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αρχής Λιμένων Κύπρου.

Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης υπηρεσίας της ήταν υπεύθυνη για την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε ότι αφορά την τελωνειακή νομοθεσία, στα πλαίσια των προενταξιακών διαπραγματεύσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, οι οποίες κατέληξαν στην πλήρη ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., την 1 Μαΐου 2004. Υπήρξε επίσης επικεφαλής της ομάδας που ετοίμασε την παρούσα Τελωνειακή Νομοθεσία. Είναι η συγγραφέας του βιβλίου με τίτλο “Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας στην Κύπρο” που εκδόθηκε το 1992, τη χρονιά που τέθηκε για πρώτη φορά σε ισχύ η περί ΦΠΑ Νομοθεσία.

Από τις 15 Μαρτίου 2010 μέχρι τις 2 Απριλίου 2013 κατείχε τη θέση της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού. Κατά την περίοδο αυτή, είχε την ευθύνη ολοκλήρωσης του 2ου Γύρου Χορήγησης Αδειών Εξερεύνησης Υδρογονανθράκων σε Υπεράκτιες Περιοχές της Κύπρου. Ήταν η Πρόεδρος της Συμβουλευτικής Επιτροπής, η οποία με βάση τον νόμο είχε την ευθύνη της αξιολόγησης των αιτήσεων των εταιρειών οι οποίες εκδήλωσαν ενδιαφέρον, που τελικά οδήγησε στην υπογραφή συμβολαίων για 5 τεμάχια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας της, απασχόλησαν το Υπουργείο θέματα που αφορούσαν τη σταδιακή διαφοροποίηση του ενεργειακού ισοζυγίου της χώρας με την ένταξη φυσικού αερίου και ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, τη στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας.

Προτεραιότητα δόθηκε, εξίσου, σε θέματα που αφορούσαν τον ανταγωνισμό, την προστασία των καταναλωτών, την ανάπτυξη της τεχνολογίας και ενθάρρυνση της καινοτομίας, τη δημιουργία υποστηρικτικών υποδομών για την ανάπτυξη και εκσυγχρονισμό του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας, τη στήριξη και ανάπτυξη της βιομηχανίας και την προώθηση εξαγωγών προϊόντων και υπηρεσιών. Δόθηκε παράλληλα ιδιαίτερη έμφαση στην υλοποίηση της στρατηγικής ανάπτυξης του τουρισμού περιλαμβανομένων των θεμάτων της προώθησης του ναυτικού τουρισμού, με την ανάπτυξη των Μαρίνων και τη δημιουργία νέων γηπέδων γκολφ.

Ήταν η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Εμπορίου Βιομηχανίας και Τουρισμού κατά την περίοδο της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Κυπριακή Δημοκρατία και διετέλεσε επίσης Πρόεδρος του Ιδρύματος Ενέργειας Κύπρου και του Ειδικού Ταμείου για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Εξοικονόμησης Ενέργειας.

Υπουργός 

Στις 3 Απριλίου 2013 διορίστηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη στη Θέση της Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, σε αντικατάσταση του Χάρη Γεωργιάδη ο οποίος μετακινήθηκε στο Υπουργείο Οικονομικών. Επαναδιορίστηκε στην ίδια θέση μετά τις Προεδρικές Εκλογές του 2018. Διακρίθηκε ιδιαίτερα για τον τρόπο διαχειρίσης της πανδημίας του Κορωνοϊού διά της ανάπτυξης προγραμμάτων στήριξης της εργασίας των υπαλλήλων των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Βρισκόταν πίσω από την ίδρυση του σπιτιού για τις Γυναίκες και του Παιδιού. Αποτέλεσε πάντοτε έναν δίκαιο μεσολαβητή μεταξύ Εργοδοτών και Εργαζομένων και αυτό ήταν πάντοτε κάτι για το οποίο έχαιρε τεράστιας εκτίμησης. Χαρακτηριστικά κατά την κηδεία της στις 10 Ιουνίου 2022,  ανάμεσα στους 4 επικηδείους που ακούστηκαν οι δύο προέρχονταν από την ΟΕΒ και τη ΣΕΚ.  Μια από τις μεγάλες παρακαταθήκες της ως Υπουργός Εργασίας ήταν η αύξηση του Κατώτατου Μισθού κάτι που έμεινε με τον κωδικό "Κατώτατο Εισόδημα Ζωτικής Εργασίας".  

Είναι συγγραφέας του βιβλίου Ο Φόρος Προστιθέμενης Αξίας στην Κύπρο, το οποίο εκδόθηκε το 1993 που τέθηκε για πρώτη φορά σε ισχύ η περί ΦΠΑ Νομοθεσία στην Κύπρο.

Πηγή:

• Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια