Άκρα
Η Άκρα είναι μια πόλη της Δυτικής Γαλιλαίας στο βόρειο Ισραήλ κοντά στον κόλπο της Χάιφας. Ιστορικά ομιλούντες η Άκρα κατονομαζόταν ως το κλειδί της Ανατολής λόγω της σημαντικής στρατηγικής της θέσης. Στα εβραϊκά ονομάζεται Ako.
Η πόλη ξεκίνησε ως φοινικικό λιμάνι και όρμος που μέχρι τον τρίτο αιώνα π.Χ είχε την ονομασία Ακκ (η γνωστή Άκη των Ελλήνων ή Άκκα των Αράβων). Ονομάστηκε στη συνέχεια σε Πτολεμαΐδα και μετά σε Αντιόχεια. Στη συνέχεια κατά τη διάρκεια των Σταυροφοριών πήρε το όνομα από τους Ευρωπαίους ως πόλη «Σαίν Ζαν ντ'Ακρ» (Saint Jean d’ Acre, Άγιος Ιωάννης της Άκρας) της Παλαιστίνης, Η πολιορκία της Άκρας διήρκησε για 2 χρόνια κατά τη διάρκεια της Τρίτης Σταυροφορίας. Οι Σταυροφόροι παρά και την εμπλοκή του Ριχάρδου Λεοντόκαρδου ο οποίος μετέβη στην περιοχή με ενισχύσεις δεν κατάφεραν να καταλάβουν την πόλη. Η πόλη παραδόθηκε μετά από διαπραγματεύσεις και τη σύμφωνη γνώμη του Σαλαντίν. Μέχρι το 1291 βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Σταυροφόρων, όταν καταλήφθηκε από τους Μαμελούκους. Τότε κατέρρευσε και το Βασίλειο της Ιερουσαλήμ αφού και ο τελευταίος σταυροφόρος εγκατέλειψε τις ακτές της συροπαλαιστίνης. Η έδρα του Βασιλείου της Ιερουσαλήυμ μεταφέρθηκε στην Κύπρο και βασιλείς της εστέφοντο οι Λουζινιανοί βασιλείς της Κύπρου, συμβολικά στον καθεδρικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Αμμόχώστο.
Πόλη του Ισραήλ
Ιστορικά η πόλη, από τότε κατοικείτο από Μουσουλμάνους. Κατά την απογραφή του 1945, στους 12.360 κατοίκους, μόλις 50 ήταν Εβραίοι. Το Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την κρατική διχοτόμηση και οικονομική ένωση της Παλαιστίνης (29 Νοεμβρίου 1947) απέδιδε την πόλη στο αραβικό κράτος. Εντούτοις, εβραϊκές ένοπλες δυνάμεις κατέλαβαν την πόλη στις 17 Μαΐου 1948 και εκδίωξαν τα 3/4 των Παλαιστινίων (13.510 από τους 17.395 που είχαν φτάσει τότε). Τις επόμενες δεκαετίες η πόλη εποικίστηκε από εβραϊκής καταγωγής Μαροκινούς και Σοβιετικούς.
Στην απογραφή του 2019 η πόλη είχε 49.380 κατοίκους, Εβραίους, Μουσουλμάνους, Χριστιανούς και Δρούζους.