Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Γκυ ή Γουίδος ντε Λουζινιάν: Γιος του Ούγου Η΄, κυρίου του Λουζινιάν στο Πουατιέ που πέθανε στη Συρία γύρω στο 1165. Ο Γκυ ντε Λουζινιάν (Guy de Lusignan) γεννήθηκε στο Πουατιέ της Γαλλίας το 1140 και πέθανε στην Κύπρο το 1194. Νυμφεύθηκε την Σίβυλλα, κόρη του βασιλιά των Ιεροσολύμων Αμάλριχου Α΄. Η Σίβυλλα είχε ένα γιο από προηγούμενο γάμο της, τον Βαλδουίνο Ε΄, που ήταν ο νόμιμος διάδοχος του θρόνου των Ιεροσολύμων, στον οποίο όμως δεν παρέμεινε για πολύ. Ο Βαλδουίνος Ε΄ πέθανε το 1186, οπότε στον θρόνο των Ιεροσολύμων ανήλθε ο Γκυ ντε Λουζινιάν, δηλαδή ο θετός του πατέρας. Τον επόμενο όμως χρόνο ο Γκυ ντε Λουζινιάν ηττήθηκε στην Τιβεριάδα από τις δυνάμεις του Σουλτάνου  Σαλαντίν  και συνελήφθη μάλιστα αιχμάλωτος. Απελευθερώθηκε όμως λίγο αργότερα και συνέχισε ν’ αγωνίζεται κατά των Μωαμεθανών στους Αγίους Τόπους. Ουσιαστικά το βασίλειο των Ιεροσολύμων κατελήφθη το 1187 όταν κατέλαβε την πρωτεύουσα του Ιερουσαλήμ ο Σαλαντίν και, παρά τις Σταυροφορίες που ακολούθησαν, παρέμεινε υπό την κυριαρχία των Μωαμεθανών μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Ο Γκυ ντε Λουζινιάν συνέχισε όμως να φέρει τον τίτλο του βασιλά των Ιεροσολύμων μέχρι το 1192 οπότε πέθανε η σύζυγός του Σίβυλλα. Εφόσον μέσω αυτής έφερε τον τίτλο, με τον θάνατό της τον απώλεσε για να περιέλθει στον Κορράδο.

Στο μεταξύ, στο πλαίσιο της τρίτης Σταυροφορίας, ο Γκυ ντε Λουζινιάν συνεργάστηκε με τον βασιλιά της Αγγλίας Ριχάρδο Λεοντόκαρδο, του οποίου ενίσχυσε τις στρατιωτικές δυνάμεις. Βοήθησε μάλιστα τον Ριχάρδο να καταλάβει την Κύπρο το 1191.  Στις 11    Μαΐου έφθασαν στην Κύπρο από την Άκρα τρία πλοία, που μετέφεραν τον Γκυ ντε Λουζινιάν, έκπτωτο βασιλιά της Ιερουσαλήμ και υποτελή του Ριχάρδου στη Γαλλία, καθώς και άλλους 160 ιππότες, ανάμεσα στους οποίους και Ναΐτες, που τέθηκαν κάτω από τις διαταγές του Ριχάρδου. Αυτοί ζήτησαν από τον Ριχάρδο να βοηθήσει τον Γκυ να ανακτήσει το θρόνο του στην Ιερουσαλήμ και πιθανό να υπέδειξαν στον Ριχάρδο, που ως εκείνη τη στιγμή δεν φαίνεται να είχε οποιαδήποτε σχέδια για την Κύπρο, τη στρατηγική σημασία του νησιού για τις επιχειρήσεις των Σταυροφόρων στη Συρία και Παλαιστίνη, και την ανάγκη να την καταλάβει.

Εν τω μεταξύ ο Ριχάρδος (που είχε νικήσει τον Βυζαντινό τύραννο του νησιού Ισαάκιο Κομνηνό) πώλησε την Κύπρο στους Ναΐτες ιππότες. Οι Ναΐτες επέβαλαν στυγνό και σκληρότατο καθεστώς στο νησί, με αποτέλεσμα να ξεσηκωθεί ο λαός εναντίον τους. Κατόρθωσαν να καταστείλουν την εξέγερση με μεγάλη σφαγή, το Πάσχα του 1192, κατόπιν όμως τούτου και επειδή ήσαν ολιγάριθμοι, αντελήφθησαν ότι δεν μπορούσαν να διατηρήσουν επί πολύ την εξουσία. Γι’ αυτό, μέσα στον ίδιο χρόνο, επέστρεψαν το νησί στον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο από τον οποίο το είχαν αγοράσει. Από τον Ριχάρδο το αγόρασε τότε ο Γκυ ντε Λουζινιάν που έγινε, το 1192, κύριος της Κύπρου (lord of Cyprus). Ασφαλώς πρόθεσή του ήταν να οργανώσει την Κύπρο σε βασίλειο δυτικού μεσαιωνικού (φεουδαρχικού) τύπου, όμως δεν πρόλαβε να το πράξει και να στεφθεί βασιλιάς του νησιού. Πέθανε λίγο αργότερα, το 1194. Οι κληρονόμοι του Γκυ, δηλαδή ο οίκος των Λουζινιανών κυβέρνησαν την Κύπρο μέχρι και το 1489 όταν δηλαδή η Κύπρος πέρασε υπό την κυριαρχία των Βενετών.