Μεταφορές
Οι Μεταφορές είναι οι οποιεσδήποτε μετακινήσεις επιβατών και φορτίων από έναν τόπο σε έναν άλλον. Η ιστορία των μεταφορών είναι συνυφασμένη με την ύπαρξη της ανθρώπινης ζωής.
Η Μετακίνηση του πρωτόγονου ανθρώπου σε αναζήτηση τροφής και προστασίας του από τους διάφορους φυσικούς κινδύνους γινόταν με τα πόδια. Λόγω μειωμένων φυσικών αντοχών για να διανύει μεγάλες αποστάσεις και για μεταφορά των αγαθών του, άρχισε με την χρησιμοποίηση ζώων στη ξηρά και από το πρωτόγονο μονόξυλο στις λίμνες και τους ποταμούς βγήκε στη θάλασσα, με τον τροχό, το κουπί και το πανί (εικόνα 1)1.
Ο «χαμάλης», ήταν ο μεταφορέας που σήκωνε στις πλάτες του το βάρος για να το μεταφέρει από το ένα μέρος στο άλλο και προσδιορίζεται ως την έγκαιρη ολοκλήρωση μιας εργασιακής διαδικασίας.
Η μεταφορά στον 19ο αιώνα έλαβε στις πόλεις και τα μεγάλα αστικά κέντρα και ένα επιπλέον χαρακτηριστικό, εκείνο της κοινωνικής εξυπηρέτησης.
Το πρώτο καταγεγραμμένο ταξίδι ποδηλάτου, έγινε το έτος 1817 στην Γερμανία2.
Η τεχνολογική εξέλιξη των μεταφορών του 19ου αιώνα σχετίζεται με τη διαδικασία παραγωγής. Λόγω έλλειψης εργατικής δύναμης στην Αμερική έκανε πολύ έντονη την ανάγκη χρήσης μηχανών και τη μηχανοποίηση της παραγωγής. Καθιερώθηκαν πλέον οι ατμοκίνητοι σιδηρόδρομοι και πλοία. Η ατμομηχανή παρέμεινε κυρίαρχη στις μεταφορές έως τη δημιουργία και τη διάδοση της μηχανής εσωτερικής καύσης3.
Η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή, για τη μεταφορά επιβατών και φορτίων, εγκαινιάστηκε το 1830 στην Αγγλία.
Το 1876 ο Ν. Otto εφηύρε μία μηχανή εσωτερικής καύσης, που αποτέλεσε τη βάση των μηχανών που χρησιμοποιήθηκαν μετέπειτα στην αυτοκινητοβιομηχανία.
Η βενζίνη άρχισε να χρησιμοποιείται ως καύσιμο στις μηχανές εσωτερικής καύσης από το 1880 και μετά. Το πετρέλαιο, ως νέα μορφή ενέργειας, είχε εμφανιστεί ήδη από το 1859. Η κηροζίνη, χρησιμοποιείται κυρίως για τις μηχανές των πλοίων και αεροπλάνων.
Διακόσια (200) χρόνια περίπου μετά την 1η χρήση του πετρελαίου και με την εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας “Green New Deal“4 επιδιώκεται η κλιματική ουδετερότητα (μηδενικές εκπομπές) μέχρι το 2050. Τα συμβατικά καύσιμα στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένου και του φυσικού αερίου αντικαθίστανται στο ποσοστό του 60 % από τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ).
Η έκλυση του διοξειδίου του άνθρακα CO2 για την μεταφορά ενός τόνου σε μια απόσταση ενός χιλιομέτρου (tkm) είναι για5:
- πλοίο: 18 γρ. CO2/(1 tkm)
- τραίνο: 80 γρ. CO2/(1 tkm)
- φορτηγό: 178 γρ. CO2/(1 tkm)
- αεροπλάνο: 713 γρ. CO2/(1 tkm)
Το ποσοστό έκλυσης του διοξειδίου του άνθρακα CO2 πού παράχθηκε στην ΕΕ στις μεταφορές για το 2016 ήταν περίπου 30%, δηλαδή 1,1 δις τόνοι CO2.
Οι ακόλουθες μεταφορές καταγράφουν το ακόλουθο ποσοστό6:
- τραίνο: 0,5%
- αεροπλάνο: 13,6%
- πλοίο: 13.4%
- αυτοκίνητα/φορτηγά: 72%
Η πολιτική μεταφορών της ΕΕ συμβάλλει στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής οικονομίας μέσω της ανάπτυξης ενός σύγχρονου δικτύου υποδομών που καθιστά ταχύτερες και ασφαλέστερες τις μετακινήσεις, προωθώντας παράλληλα βιώσιμες και ψηφιακές λύσεις. Συνεισφέρουν ουσιαστικά στην οικονομία, καθώς αντιπροσωπεύουν πάνω από το 9% του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ) της ΕΕ (συνεισφορά στην οικονομία). Μόνο οι μεταφορικές υπηρεσίες αντιπροσώπευαν περίπου 664 δισ. ευρώ ακαθάριστου εθνικού προϊόντος (ΑΕΠ) το 2016, απασχολώντας σχεδόν 11 εκατομμύρια άτομα7.
Σε ολόκληρη την Πατρίδα μας θα πρέπει να περάσουμε στην υγραεριοκίνηση, αφού θα είμαστε στο επικείμενοι μέλλον και παραγωγοί φυσικού αερίου. Να θέσουμε ένα πλάνο μέχρι το 2040 στην εφαρμογή του απαιτούμενου συστήματος για τα οχήματα, στα οποία μπορεί να γίνει η εφαρμογή χωρίς δυσκολίες.
Μετά από το παραπάνω χρονικό στάδιο θα μπορούσαμε να περάσουμε και στην ηλεκτροκίνηση, αφού ήδη έχουν κατασκευαστεί ηλεκτρικά αυτοκίνητα στα Κατεχόμενα “made in Cyprus“8.
Ο σιδηρόδρομος και τα τραμ δεν μπορούν να προσφέρουν εναλλακτική λύση στις οδικές μας μεταφορές, αφού δεν υπάρχει η απαιτούμενη υποδομή. Ο σχεδιασμός για λειτουργία σιδηρόδρομου και τραμ θα πρέπει να σταματήσει άμεσα, αφού είναι διαμετρικά αντίθετη με την φιλοσοφία της κυκλικής οικονομίας. Τα απαιτούμενα υλικά, τα οποία συντελούν για την κατασκευή των υποδομών, όπως ο χάλυβας ως βασικό υλικό για την παραγωγή σιδηροδρομικών γραμμών και βαγονιών δεν μπορεί να κατασκευαστεί στην Πατρίδα μας.
Επομένως η απόφαση είναι εύκολή... κατασκευάζουμε και επισκευάζουμε τους δρόμους, αφού όλα τα απαιτούμενα υλικά, όπως χαλίκια, άμμος, χαβάρα, άσφαλτος (ποιότητα και ποσότητα) υπάρχουν σε επάρκεια για τα επόμενα 50 χρόνια σε ολόκληρη την Πατρίδα μας (βλ. εγκυκλοπαίδεια “λατόμευση“).
Η αναγκαιότητα της ένταξης του νέου πυλώνα “επανένωση οικοσυστήματος τώρα“ για την εφαρμογή της υγρεριο- και ηλεκτροκίνησης, ως πλέον “δομικό στοιχείο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας“, απαιτεί την άμεση οικονομική συνεργασία, εκτός από τις χώρες της ΕΕ και με την Τ/Κ κοινότητα.
Η Τ/Κ κοινότητα είναι πλέον έτοιμη στη μαζική παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων, για αυτό απαιτείται ακόμη και πριν την λύση του κυπριακού προβλήματος, να βρεθεί η νομική φόρμουλα, ούτως ώστε να επιτραπεί και η διάθεση του κυπριακού ηλεκτρικού αυτοκίνητου στις Ελεύθερες Περιοχές.
Με τέτοια πολιτική κίνηση, θα μπορεί να αναπτυχθεί το αίσθημα της περηφάνειας να είμαστε Κύπριοι, ανεξάρτητα χώρου διαμονής.
Πηγές-Επεξηγήσεις:
1: Μεταφορές ορισμός/συνυφασμένες με τον άνθρωπο
3: Ιστορική εξέλιξη μεταφορών: από την αρχαιότητα έως τη βιομηχανική επανάσταση
5: Έκλυση διοξειδίου του άνθρακα CO2 για πλοίο, τραίνο φορτηγό, αεροπλάνο
6: Μεταφορές: έκλυση διοξειδίου του άνθρακα CO2 (μεταφορές, ισότοπος ΕΕ)
7: Μεταφορές: Ασφαλείς, βιώσιμες και συνδεδεμένες μεταφορές (ισότοπος ΕΕ)
8: Gunsel B9 Introduced to Cyprus Domestic Car (2020)
Φώτο Γκάλερι
