H Παγκόσμια Ημέρα Υγροτόπων εορτάζεται κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου.
Στις 2 Φεβρουαρίου 1971 υπογράφτηκε η Σύμβαση για τους Υγροτόπους στην πόλη Ραμσάρ του Ιράν, στις ακτές της Κασπίας Θάλασσας. Υγρότοποι χαρακτηρίζονται τα δέλτα, τα έλη, οι λίμνες, οι λιμνοθάλασσες, οι πηγές, οι εκβολές, οι ποταμοί και οι τεχνητές λίμνες. Η συνθήκη Ραμσάρ αποσκοπεί στην προστασία και τη συνετή χρήση όλων των υγροτόπων μέσω τοπικών και εθνικών δράσεων και διακρατικής συνεργασίας ως μια συνεισφορά στην αειφόρο ανάπτυξη. Στη συνθήκη περιλαμβάνονται 1524 υγρότοποι με έκταση 520 εκατομμυρίων στρεμμάτων περίπου.
Στην Κύπρο μπορούν να χαρακτηριστούν ως βιότοποι αρκετές περιοχές σε πολλά μέρη του νησιού, από τα νησάκια Κλείδες στον Απόστολο Ανδρέα (όπου αναπαράγονται κυρίως οι γλάροι), μέχρι τις περιοχές του Ακάμα (όπου αναπαράγονται χελώνες). Οι πιο σημαντικοί όμως βιότοποι του νησιού, που σαν τέτοιοι έχουν αναγνωριστεί κι εκτός Κύπρου, είναι: η αλυκή της Λάρνακας, η αλυκή της Λεμεσού (Ακρωτηρίου), οι βαλτότοποι του Συριανοχωρίου.
Πέραν των πιο πάνω, αναφέρεται ότι σε σημαντικό βιότοπο έχει εξελιχθεί και η λίμνη της Άχνας, αφότου δημιουργήθηκε, η οποία και ελκύει αρκετά είδη πουλιών όπως αγριόπαπιες και άλλα. Και ακόμη θα πρέπει να αναφερθεί ως σημαντικός βιότοπος και ο βαλτότοπος του Ακρωτηρίου, κοντά στο Φασούρι. Οι υδατοφράκτες επίσης, δημιούργησαν συνθήκες έλκυσης άγριας ζωής λόγω του νερού.