Λατίνος επίσκοπος Λεμεσού από το 1304 μέχρι και το 1308 ή και αργότερα. Στις 8.3.1308 (σύμφωνα προς τον Αμάτι) επεφορτίσθη από τον πάπα Κλήμη Ε' να αναλάβει και την διοίκηση του αρχιεπισκοπικού (λατινικού) θρόνου της Λευκωσίας στην απουσία του αρχιεπισκόπου Γεράρδου.
Ο επίσκοπος Ερλάντ αναφέρεται και από τον Λεόντιο Μαχαιρά (ως μισέρ Τανολάνε ὁ πίσκοπος τῆς Λεμεσοῦ) και από άλλους, κυρίως για την ανάμειξη του στα πολιτικά πράγματα του βασιλείου της Κύπρου. Συγκεκριμένα ο Ερλάντ, μαζί με τον μεγάλο μάγιστρο του τάγματος των Ναϊτών Ιάκωβο ντε Μολώ, ήσαν από τους κύριους υποκινητές του Αμάλριχου Λουζινιανού, πρίγκιπα της Τύρου, στο πραξικόπημα που διενήργησε κατά του αδελφού του βασιλιά Ερρίκου Β' , τον οποίο και εκθρόνισε για ένα διάστημα.
Σε μερικές πηγές αναφέρεται με το επώνυμο de Herlant.