Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Το μουσείο του Λούβρου (γαλλικά: Musée du Louvre) είναι ένα από τα μεγαλύτερα και παλαιότερα μουσεία τέχνης στον κόσμο. Βρίσκεται στο κέντρο του Παρισιού, στις όχθες του Σηκουάνα και εκθέτει 35.000 έργα τέχνης - το 8% των αποκτημάτων του, που υπολογίζονται στα 445.000 κομμάτια. Οι μόνιμες συλλογές του μουσείου καταλαμβάνουν συνολικά έκταση 60.600 τετραγωνικών μέτρων και ανάμεσα σε αυτές είναι και κυπριακές. 

Το Λούβρο έγινε μουσείο μετά την Γαλλική επανάσταση. Μέχρι τότε ήταν ανάκτορο των βασιλέων της Γαλλίας και πιο πριν απλώς φρούριο. Συγκεκριμένα το κτίριο που σήμερα στεγάζει το μουσείο οικοδομήθηκε σταδιακά στο πέρασμα των αιώνων αλλάζοντας σημαντικά μορφή ανάλογα με τις χρήσεις του. Τα πρώτα έργα σε είδος συλλογής άρχισαν ουσιαστικά να συγκεντρώνονται γύρω στο 1500 από τον Φραγκίσκο Α΄. Ο Φραγκίσκος ήταν εκείνος που απέκτησε (το 1519) τη Τζοκόντα του Λεονάρντο ντα Βίντσι όπως και την "Ωραία Κηπουρό" και την "Αγία Οικογένεια" του Ραφαήλ. Επί Φραγκίσκου αποκτήθηκε η προσωπογραφία του (έργο του Τιτσιάνο) και ο "Ευαγγελισμός" του Φρα Μπαρτολομέο. Ο Φραγκίσκος επίσης επέκτεινε σημαντικά τις πτέρυγες του χώρου για να προβάλλεται πιο λαμπρά η βασιλική συλλογή. Το 1549 δημιουργήθηκε μια μεγάλη αίθουσα εορτασμών (η οποία χρησίμευσε αργότερα και ως δικαστήριο) και που είναι σήμερα η "Αίθουσα των Καρυάτιδων" - φιλοξενεί πιστά αντίγραφα των Καρυάτιδων και πολλά πρωτότυπα έργα της αρχαιότητας. Το 1553 ολοκληρώθηκε η αίθουσα που οδηγούσε τότε στον προθάλαμο του βασιλιά και που σήμερα είναι η αίθουσα ετρουσκικών αρχαιοτήτων. Το Λούβρο ξαναπήρε ώθηση το 1600 επί Ερρίκου Δ', ο οποίος αύξησε τη συλλογή (κυρίως πινάκων ζωγραφικής) και η οποία έφτασε να αριθμεί τότε 200 ξεχωριστά έργα.

Η Γαλλική Επανάσταση υπήρξε σταθμός για το Λούβρο καθώς αποφασίστηκε το κτιριακό συγκρότημα να μετατραπεί οριστικά σε μουσείο και να ονομαστεί "Κεντρικό Μουσείο των Τεχνών", "Μουσείο της Δημοκρατίας" και μετά "Γαλλικό Μουσείο". Τα εγκαίνια του Μουσείου έγιναν στις 10 Αυγούστου του 1793. Τα 75% των εκθεμάτων του προέρχονταν από τις βασιλικές συλλογές του και το υπόλοιπο προερχόταν από την κατασχεθείσα εκκλησιαστική περιουσία και τη δήμευση της περιουσίας των ευγενών της χώρας.

Κυπριακή συλλογή

Το μουσείο ξεκίνησε τη συλλογή κυπριακών αρχαιοτήτων νωρίτερα από άλλα μεγάλα ευρωπαϊκά μουσεία, δηλαδή το 1863,  χάρη στις ανασκαφές στην Κύπρο Γάλλων ερασιτεχνών αρχαιολόγων, όπως οι Melchior de Vogüé, Edmond Duthoit και οι αδελφοί Colonna-Ceccaldi. Αργότερα αγόρασε αντικείμενα από τους Cesnola, Ohnefalsch-Richter και άλλου. Ως αποτέλεσμα των ανασκαφών του C.F.A. Schaeffer στους Βουνούς και στην Έγκωμη (1934-1974) και του Jean Bérard στην Πάφο, οι συλλογές του μουσείου εμπλουτίσθηκαν σημαντικά σε κεραμική, κοσμήματα, χάλκινα αντικείμενα, σφραγιδόλιθους κ. λπ., που εκτίθενται σε δυο αίθουσες, μια για την Εποχή του Χαλκού και μια για την Εποχή του Σιδήρου. Ένα γνωστό αντικείμενο (λόγω του μεγέθους του) στην αίθουσα της Εποχής του Σιδήρου είναι το κολοσσιαίο λίθινο αγγείο από την ακρόπολη της Αμαθούντας (7ος-5ος αι. π.Χ.), που εισήλθε στο μουσείο το 1866.

Συλλογές σε άλλα γαλλικά μουσεία

Εκτός από το Λούβρο, σημαντικές κυπριακές αρχαιότητες φυλάσσονται και σε άλλα γαλλικά μουσεία. Αναφέρουμε ειδικότερα την Bibliothèque Nationale, όπου φυλάσσεται μια σημαντικότατη συλλογή κυπριακών νομισμάτων καθώς και άλλα αντικείμενα, κυρίως από μέταλλο, όπως η διάσημη ορειχάλκινη πινακίδα από το Ιδάλιο, χαραγμένη και στις δύο όψεις με σύμβολα του κυπριακού συλλαβάριου. Αποτελεί το μακροσκελέστερο δείγμα της συγκεκριμένης γραφής που έχει βρεθεί μέχρι σήμερα.

Αξίζει να αναφερθεί επίσης το μουσείο της Τουλούζης, που πρόσφατα απέκτησε ένα σημαντικό ανδρικό κεφάλι από πηλό, πιθανόν από τις ανασκαφές του 1890 του αποθέτη της Τούμπας  από την περιοχή της Σαλαμίνας.

11 χιλιάδες χρόνια ιστορίας

Στις 26 Οκτωβρίου 2012  το Μουσείο του Λούβρου εγκαινίασε την έκθεση «Κύπρος μεταξύ Βυζαντίου και Δύσης, 4ος  - 16ος αιώνας»  όπου παρουσιάστηκαν σπάνια αριστουργήματα δείχνουν την πολυμορφία του πολιτισμού, της τεχνογνωσίας και της τέχνης στην Κύπρο.

 Η έκθεση ήταν αποτέλεσμα συνεργασίας του Μουσείου με το Τμήμα Αρχαιοτήτων Κύπρου και περιλήφθηκε στις πολιτιστικές εκδηλώσεις, που πλαισίωσαν την Κυπριακή Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.