Επτακώμης ευαγγέλιον
Μεγάλης αξίας χειρόγραφο ιερό ευαγγέλιο που βρισκόταν μέχρι το καλοκαίρι του 1974 στην εκκλησία του Αποστόλου Λουκά, στο χωριό Επτακώμη. Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, οι προσφυγοποιηθέντες κάτοικοι του χωριού πήραν μαζί τους το ευαγγέλιο, που βρίσκεται σήμερα στην κατοχή Εφτακωμίτη παράγοντα, που ζει στο χωριό Αυδήμου της Λεμεσού.
Το ευαγγέλιο είναι του 14ου αιώνα, γραμμένο πάνω σε δέρμα καλά επεξεργασμένο από τους γναφκιάδες (= βυρσοδέψες) της περιοχής. Ανήκε αρχικά στο μοναστήρι του Αποστόλου Λουκά, που υφίστατο στην περιοχή του χωριού Επτακώμη και ήταν γνωστό για την υψηλού επιπέδου εργασία των μοναχών του στον τομέα της αντιγραφής εκκλησιαστικών βιβλίων. Μετά τη διάλυση του μοναστηριού, το ευαγγέλιο αυτό αποκτήθηκε από την εκκλησία του Αποστόλου Λουκά του χωριού Επτακώμη.
Γραμμένο με ωραιότατο γραφικό χαρακτήρα, με κείμενο σε μια στήλη, το ευαγγέλιο δεν έχει κανένα ορθογραφικό λάθος. Πάνω από τα γράμματα είναι σημειωμένοι και οι μουσικοί χαρακτήρες τους. Η κάθε παράγραφος αρχίζει με μεγάλο κεφαλαίο γράμμα κόκκινου χρώματος, που βρίσκεται εκτός κειμένου. Αρχικά περιείχε και τα τέσσερα ευαγγέλια, με την εικόνα του κάθε ευαγγελιστή ζωγραφισμένη στην αρχή του κάθε ευαγγελίου. Σήμερα σώζονται μόνο οι εικόνες των ευαγγελιστών Λουκά και Μάρκου. Μερικά άλλα φύλλα του ευαγγελίου έχουν επίσης χαθεί. Αρκετά άλλα είναι καμένα στις άκρες, γιατί πολλοί δοκίμαζαν κατά πόσον ήταν σωστή η παράδοση ότι το ευαγγέλιο δεν καιγόταν.
Ο πρώτος που διαπίστωσε τη μεγάλη αξία του ευαγγελίου ήταν ο αρχιεπίσκοπος Σωφρόνιος, στο τέλος του 19ου αιώνα, που θέλησε να το αποκτήσει προσφέροντας σημαντικό ποσόν στους Εφτακωμίτες, οι οποίοι όμως επέμειναν και επιμένουν να το κρατούν.