Σέργιος και Βάκχος άγιοι, Νέτα
Η εκκλησία των Αγίων Σεργίου και Βάκχου βρίσκεται σε μια τοποθεσία κατάσπαρτη με ερείπια ενός βυζαντινού οικισμού, 3 περίπου χιλιόμετρα στα νοτιοανατολικά του χωριού Νέτα της επαρχίας Αμμοχώστου. Η εκκλησία που χρονολογείται τον 12ο αιώνα, είναι μονόκλιτη, καμαροσκέπαστη και έχει εσωτερικές διαστάσεις 7,90X2,80 μ. χωρίς την αψίδα. Η αψίδα, που είναι ελαφρά πεταλόμορφη, έχει χορδή 2,28 μ. και βέλος 1,29 μ. Η εκκλησία έχει μια μόνο είσοδο στο μέσο του δυτικού τοίχου πλάτους 0,87 μ. Στο εσωτερικό ανοίγονται στον βόρειο και τον νότιο τοίχο ανά τρία τυφλά τόξα. Η καμάρα είναι ημικυλινδρική και στηρίζεται σε δυο σφενδόνια. Τα τόξα είναι ημικυκλικά. Ημικυκλικά είναι και τα τόξα των δυο μικρών στενών παραθύρων, στην αψίδα και στον δυτικό τοίχο. Στις παρυφές πλαγιάς που βρίσκεται στα ανατολικά της εκκλησίας υπάρχει σπηλιά με πηγή που πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε ως αγίασμα.
Αρχικά η εκκλησία ήταν διακοσμημένη με τοιχογραφίες. Μέχρι το 1974 σώζονταν τμήματα δυο εφίππων αγίων στο κεντρικό τυφλό τόξο του νότιου και του βόρειου τοίχου. Όπως αναφέρει ο R. Gunnis οι τοιχογραφίες καταστράφηκαν από Τούρκους, προφανώς των παρακειμένων χωριών (Αγίου Συμεών και Κορόβιας).
Εργασίες συντήρησης
Εργασίες συντήρησης και επισκευής της εκκλησίας έγιναν το 2024 από την Τεχνική Επιτροπή για την Πολιτιστική Κληρονομιά, οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση και υλοποιήθηκαν από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP).
Για τη συμπλήρωση της δομής χρησιμοποιήθηκε, αποκλειστικά, αυθεντικό οικοδομικό υλικό που σωζόταν στο χώρο και προερχόταν από το ίδιο το μνημείο, κατόπιν μεθοδικής μελέτης των γεωμετρικών χαρακτηριστικών των σωζόμενων λιθοσωμάτων και τον τύπο δόμησης του μνημείου. Ανάμεσα στο οικοδομικό υλικό που βρέθηκε στο χώρο και αποκαταστάθηκε στο πλαίσιο του έργου, περιλάμβανεται και η αγία τράπεζα, η οποία είχε ως βάση της ένα τμήμα λίθινου αγάλματος με ανάγλυφες πτυχώσεις υφάσματος, το οποίο είχε χρησιμοποιηθεί σε δεύτερη οικοδομική χρήση, πιθανώς από τον παρακείμενο αρχαιολογικό χώρο.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
Φώτο Γκάλερι
