Μικρή μονόκλιτη εκκλησία με τρούλλο, κτισμένη σε χαμηλό ύψωμα στ' ανατολικά του χωριού. Το δυτικό τμήμα της εκκλησίας προστέθηκε αργότερα και είναι καλυμμένο με έντονα οξυκόρυφη καμάρα. Ο τρούλλος εξωτερικά είναι οκτάπλευρος. Η αψίδα είναι ημικυκλική τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Αρχικά η εκκλησία ήταν διακοσμημένη με τοιχογραφίες. Σήμερα σώζονται μόνο δυο τοιχογραφίες: Η μια στον νότιο τοίχο εικονίζει την Παναγία Οδηγήτρια. Η άλλη στον βόρειο τοίχο εικονίζει τον άγιο Γεώργιο έφιππο. Οι τοιχογραφίες μπορούν να χρονολογηθούν στον 14ο αιώνα.
Το εικονοστάσιο της εκκλησίας χρονολογείται στον 17ο αιώνα. Η αρχαιότερη εικόνα, εκείνη του αγίου Νικολάου, που μπορεί να χρονολογηθεί στο δεύτερο ήμισυ του 14ου αιώνα, μεταφέρθηκε στο Βυζαντινό Μουσείο του Ιδρύματος Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ' στη Λευκωσία. Η εικόνα του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου μπορεί να χρονολογηθεί στον 16ο-17ο αιώνα. Η εικόνα του Χριστού χρονολογείται στα 1645 και είναι έργο κάποιου ζωγράφου Ιακώβου που ζωγράφισε και τα βημόθυρα. Τότε χρονολογείται και η εικόνα της Παναγίας Οδηγήτριας.