Το μοναστήρι της Αγίας Κλαίρης στην Αμμόχωστο αναφέρεται μια μόνο φορά το 1340 όταν ο βασιλιάς Ούγος Δ' καταφέρθηκε βαρύτατα εναντίον των καλογραιών του μοναστηριού της Αγίας Κλαίρης όταν η κόρη του πήγε να επισκεφθεί το μοναστήρι αυτό, όπως αναφέρει ο ινφάτης της Μαγιόρκας Φερδινάνδος Β' σε υπόμνημά του προς τον αδελφό του Jayme II βασιλιά της Μαγιόρκας. Ο Φερδινάνδος ήταν σύζυγος της κόρης του Ούγου Δ'.
Την εκκλησία της Αγίας Κλαίρης ο C. Enlart ταύτισε με την ερειπωμένη εκκλησία που είναι γνωστή στην Παλαιά Αμμόχωστο, σαν Αγία Φωτού. Όπως είναι γνωστό στο χειρόγραφο του Strambaldi εκεί που αναφέρεται η αγία Κλαίρη υπάρχει μια «γλώσσα» που μεταφράζει την S. Clara σε Fotini. Η ερειπωμένη σήμερα εκκλησία, που είναι γνωστή σαν Αγία Φωτού, είναι κτισμένη πάνω από τεχνητό σπήλαιο, στο νότιο δυτικό άκρο του οποίου υπάρχει πηγάδι -αγίασμα. Το σπήλαιο καλύπτεται με χαμηλωμένη καμάρα που στηρίζεται σε οξυκόρυφο τόξο που ξεκινά από προβόλους σε σχήμα ανεστραμμένης πυραμίδας. Η εκκλησία της Αγίας Φωτούς είχε μήκος 12,50 μ. και πλάτος 7,50 μ. Σώζεται μόνο μικρό τμήμα του βόρειου τοίχου και η βορειοδυτική γωνία. Η αψίδα της εκκλησίας ήταν τρίπλευρη και εκαλύπτετο χωριστά. Ο κυρίως ναός εκαλύπτετο από δυο ορθογώνια σταυροθόλια. Τα παράθυρα ήσαν στενόμακρα, ευρύτερα προς τα μέσα και στενότερα προς τα έξω. Ο C. Enlart χρονολογεί την εκκλησία αυτή στο 14ο ή 15ο αιώνα. Η εκκλησία αυτή βρίσκεται μέσα στα τείχη στο μέσο περίπου της βόρειας πλευράς του τείχους. Ο Th. Mogabgab όμως, που για πολλά χρόνια υπηρέτησε σαν έφορος Αμμοχώστου, διαφωνεί με τον C. Enlart και υπεδείκνυε άλλο ερείπιο σαν την Αγία Φωτού.