Κισσάν Κιγάλας
Ο Λεόντιος Μαχαιράς τον αναφέρει ως Καζά Ζεγγαμί και Καζά Σεγκαρή και Καζά Τζινγκόρε και Καζά Σουγκάρε και Καζά Τζικάλε (Χρονικόν, παρ. 223, 225, 227, 230, 284 και 293). Επίσης ο Στραμβάλδι τον αναφέρει ως Casa Zecare, ως Caza Sicare κλπ. Το πραγματικό του όνομα, Cassanus Cigala, απαντάται σε έγγραφο της εποχής του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α', που δημοσίευσε ο ντε Μας Λατρί (Hist. de Chypre, II, p. 304).
Ο Κασσάν Κιγάλας έζησε επί ημερών του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α' (1359 - 1369) και του γιου και διαδόχου του Πέτρου Β' (1369 - 1382). Το 1368 εστάλη εκ μέρους των Γενουατών της Κύπρου ως απεσταλμένος στο σουλτάνο του Καΐρου, για να διαπραγματευθεί επίτευξη ειρήνης μεταξύ του σουλτάνου και του βασιλιά της Κύπρου. Μαζί με τον Κιγάλα εστάλη κι εκπρόσωπος των Βενετών της Κύπρου, ο Νικόλας Τζουστινιάνι (Nicolo Giustiniani). Τόσο οι Γενουάτες όσο κι οι Βενετοί έμποροι ενδιαφέρονταν πάντοτε ζωηρά κι ενεργούσαν συχνά ως μεσολαβητές για επίτευξη ειρήνης, που θα εξασφάλιζε ευνοϊκές συνθήκες για τη διεξαγωγή του εμπορίου τους. Ενώπιον του σουλτάνου, προσπαθώντας να εκτελέσει την αποστολή του, ο Κασσάν Κιγάλας ήλθε σε σύγκρουση με ένα εμίρη, κι ο τελευταίος τον χαστούκισε. Ο Κιγάλας συγκράτησε τον θυμό του, απαντώντας πως θέλει ἔρτειν καιρός καί ὁ δαρμένος θέλει δέρειν (Μαχαιράς, παρ. 225). Η συνθήκη δεν στάθηκε δυνατό να συναφθεί. Ο Κιγάλας επέστρεψε στην Κύπρο όπου είχε διαβουλεύσεις με τον βασιλιά Πέτρο Α', και λίγο αργότερα πήγε πάλι στην Αίγυπτο. Ο σουλτάνος, βλέποντας την επιμονή του Γενουάτη Κασσάν Κιγάλα, σχημάτισε την εντύπωση ότι ο βασιλιάς της Κύπρου τον φοβόταν κι επέμενε στην επίτευξη ειρήνης, γι' αυτό και παρέτεινε τις διαπραγματεύσεις, σκληραίνοντας τη θέση του. Στο μεταξύ ο βασιλιάς Πέτρος Α', που λίγα χρόνια πιο πριν, το 1365, είχε εκστρατεύσει κατά της Αιγύπτου κι είχε αλώσει την Αλεξάνδρεια, πέθανε δολοφονημένος (1369), οπότε η όλη κατάσταση διαφοροποιήθηκε. Δεν υπάρχουν περαιτέρω αναφορές για τη δραστηριότητα του Κασσάν Κιγάλα.
Η οικογένεια των Κιγάλα ήταν γενουάτικης καταγωγής, που μέλη της έδρασαν κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Μέλη της ίδιας οικογένειας ζούσαν στην Κύπρο και κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, μέχρι και τα τέλη του 17ου αιώνα, με γνωστότερο τον Ιλαρίωνα Κιγάλα που υπηρέτησε ως αρχιεπίσκοπος Κύπρου από το 1674 μέχρι το 1679.