Είναι εκκλησία δίκλιτη του 15ου - 16ου αιώνα. Το νότιο κλίτος είναι παλαιότερο. Τα δυο κλίτη ενώνονται με τρία τόξα, από τα οποία το μεσαίο είναι χαμηλότερο. Στο εσωρράχιο του τόξου τούτου είναι ζωγραφισμένος ο άγιος Βηχιανός και άλλος αδιάγνωστος ασκητής και απέναντι άλλοι δυο ασκητές κατεστραμμένοι. Πάνω από το τόξο αυτό, στο βόρειο τοίχο του νότιου κλίτους είναι ζωγραφισμένη η Ανάσταση και η εις Άδου Κάθοδος. Ανατολικά του τόξου είναι ζωγραφισμένος ο απόστολος Πέτρος. Οι τοιχογραφίες αυτές είναι αχρονολόγητες.
Βλέπε λήμμα: Βυζαντινή τέχνη
Η τεχνοτροπία όμως και η εικονογραφία τους τις χρονολογεί στις αρχές του 16ου αιώνα. Στο δυτικό τυφλό τόξο του βόρειου τοίχου του βόρειου κλίτους υπάρχει τοιχογραφία του αγ. Γεωργίου, πιθανότατα του 18ου αιώνα. Σε παλαιότερο στρώμα στο εσωρράχιο εικονίζονται σκηνές από το μαρτύριο του αγ. Γεωργίου και στα ποδαρικά του τόξου ο άγιος Ερμόλαος και άλλος άγιος Ανάργυρος, ίσως του 16ου αιώνα.
Βλέπε λήμμα: Ζωγραφική- Θρησκευτική ζωγραφική
Στο ναό υπήρχαν εικόνα του αγ. Γεωργίου του 1772, έργο ίσως του γνωστού ζωγράφου Φιλόθεου, εικόνα της Θεοτόκου του 1795 έργο του Χρύσανθου, μαθητή του Φιλόθεου, και εικόνα του Χριστού με τα τάγματα των αγγέλων, ίσως έργο του Χρύσανθου.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια