Γεώργιος άγιος, Δάλι
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου βρίσκεται 500 μ. περίπου στα ανατολικά του χωριού Δάλι. Ανήκει στον τύπο του μονόκλιτου με τρούλλο και μιμείται την εκκλησία του Αγίου Δημητριανού που βρίσκεται στα βορειοανατολικά του χωριού στην τοποθεσία Αγρίδια. Είναι κτισμένη με πελεκητούς πωρόλιθους και έχει δυο θύρες, μια στο δυτικό και άλλη στο νότιο τοίχο. Ο τρούλλος έχει τέσσερα μικρά παράθυρα. Άλλο μακρόστενο παράθυρο βρίσκεται στην αψίδα του ναού. Έχει εσωτερικές διαστάσεις 7,40 Χ 4,28 χωρίς την αψίδα. Η αψίδα, ημικυκλική και εσωτερικά και εξωτερικά, έχει χορδή 2,34 και βέλος 1,28.
Η εκκλησία ήταν αρχικά κατάγραφη. Η καταστροφή όμως του κουρασανίου που κάλυπτε τον τρούλλο και τους θόλους είχε ως αποτέλεσμα την διείσδυση των νερών της βροχής και την καταστροφή των τοιχογραφιών. Σήμερα μόνο υπολείμματα σώζονται του αρχικού ζωγραφικού διακόσμου. Στο κέντρο του τρούλλου σώζονται κομμάτια από τον Παντοκράτορα και ολόγυρα το ήμισυ της ζώνης των αγγέλων που τον περιέβαλλαν. Πιο κάτω, ανάμεσα στο δυτικό, το βόρειο και το ανατολικό παράθυρο του τρούλλου σώζονται προφήτες εξίτηλοι.
Στο τεταρτοσφαίριο της αψίδας υπάρχουν υπολείμματα από ένθρονη Θεοτόκο ανάμεσα στους αρχαγγέλους. Διακρίνεται ακόμη το κεφάλι του αγγέλου στα δεξιά της Θεοτόκου. Πιο κάτω στον ημικυλινδρικό τοίχο της αψίδας διασώζονται δυο ιεράρχες εξίτηλοι και κομμάτια από τρίτο. Στην ανατολική καμάρα του ναού ήταν ζωγραφισμένη η Πεντηκοστή. Σώζονται 4 απόστολοι στο βόρειο ήμισυ κι ένας στο νότιο ήμισυ της καμάρας.
Στο εσωρράχιο του ανατολικού τυφλού τόξου του βόρειου τοίχου σώζονται δυο ιεράρχες εξίτηλοι, ώστε να είναι αδιάγνωστοι. Το τύμπανο του κεντρικού βόρειου τόξου γέμιζε από μεγάλη τοιχογραφία του αγίου Γεωργίου που έχει καταστραφεί. Πολύ κατεστραμμένη τοιχογραφία σώζεται στο τύμπανο του δυτικού τυφλού τόξου του βόρειου τοίχου και στο δυτικό τοίχο και τη δυτική καμάρα. Σε κάπως καλύτερη κατάσταση σώζονται ένας μάρτυρας όρθιος στο ανατολικό ήμισυ και ένας μοναχός στο δυτικό ήμισυ του εσωρραχίου του κεντρικού τυφλού τόξου του νότιου τοίχου.
Η τέχνη των τοιχογραφιών, όσο επιτρέπει η σημερινή κατάστασή τους για να κρίνει κανένας, είναι μάλλον επαρχιακή και όχι παλαιότερη του 15ου αιώνα. Στην ίδια εποχή οδηγούν και οι αναλογίες του ναού.