Ο Επιφάνιος είναι ο πρώτος εκκλησιαστικός συγγραφέας που με ειδική διατριβή υποστήριξε το αειπάρθενο της Θεοτόκου (Ἐπιστολή πρός Ἂραβας) και ο πρώτος εικονοκλάστης θεολόγος. Υποστήριξε ότι η ενσάρκωση του Χριστού δεν δικαιώνει την κατασκευή εικόνων που τις χαρακτήρισε σαν νέα μορφή ειδωλολατρίας. Αναφέρεται σχετικά επεισόδιο κατά το οποίο ο Επιφάνιος αφαίρεσε και κατέστρεψε ύφασμα με εκκλησιαστική παράσταση που βρισκόταν σε ναό. Παρόλα αυτά, ο ίδιος έκτισε λαμπρή βασιλική στην Κωνσταντία (Σαλαμίνα) την οποία και διακόσμησε.
Διάφορες πληροφορίες για τον άγιο Επιφάνιο περιέχονται σε δυο Βίους του. Ο ένας είναι ο εκτενής (W. Dindorf, Epiphanii opera, V, Leipzig, 1862, σο. 3-45) και ο δεύτερος ο σύντομος (V-XXVIII ). Τα έργα όμως αυτά είναι μεταγενέστερα δημιουργήματα συναξαριστικής διαθέσεως, των οποίων τα πλείστα στοιχεία δεν είναι διασταυρωμένα και ελεγμένα.
Ο Βίος του αγίου Επιφανίου αναφέρει ότι ο άγιος έγινε επίσκοπος Κωνσταντίας όταν, ύστερα από θαλασσοταραχή, το καράβι που τον μετέφερε πήγε στη Σαλαμίνα. Ο Επιφάνιος, αναφέρει ο Βίος, είχε πάει από την Παλαιστίνη στην Πάφο για να δεχθεί την ευλογία του ασκητή αγίου Ιλαρίωνος του Μεγάλου. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, συνάντησε τρικυμία που τον οδήγησε στη Σαλαμίνα. Εκεί χειροτονήθηκε επίσκοπος από τον Πάππο και άλλους αρχιερείς.
Σε άλλα σημεία του Βίου, διαβάζουμε μεταξύ άλλων: