Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Ο θρήνος της Παναγίας

Το τραούδιν (ή θρήνος) της Παναγίας είναι μακρύ μοιρολόι, σε δεκαπεντασύλλαβους στίχους, στο κυπριακό γλωσσικό ιδίωμα, και τραγουδιόταν παλαιότερα το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής μπροστά στον στολισμένο επιτάφιο. Κατάλοιπο ίσως των Βυζαντινών χρόνων, το τραούδιν απαντάται σε πολλές παραλλαγές. Μια απ’ αυτές αρχίζει έτσι:

Αδέ μαντάτον σκοτεινόν τζ' η μέρα λυπημένη,

πού'ρτεν σε μέναν σήμμερον την πολλοπικραμμένην.

Επκιάσαν τον υιούλλη’ μου τζ' έμειν' ορφανεμένη,

σήμμερον κλάψε ουρανέ τζαι γη σκοτεινιασμένη.

Ο Μιχαήλ Αρχάγγελος πού 'τουν ο λοϊσμός μου

είπεμ 'μου «χαίρε Δέσποινα, ο Κύριος δικός μου».

Κάλλιον έθελα να μου πει «δέχτου τον θάνατόν σου»

παρ' ήρτεν τζ' είπεν «Δέσποινα, επκιάσαν τον υιόν σου».

Τζαι πού ποτάμιν να πνιγώ τζαι πού κρεμμός να δώσω

τζ'αι πού ποτάμιν σύθθολον να μπω να παραδώσω...