Είναι ο κόλπος μεταξύ του ακρωτηρίου Ζευγάρι και του όρμου της Αυδήμου. Η έκταση που καταλαμβάνει χαρακτηρίζεται από παραλίες με άμμο (παραλίες Χάππυ Βάλλεϋ και Επισκοπής) και παραλίες με στρογγυλεμένα ή γωνιώδη μικρά και μεγάλα βότσαλα και χοντρή άμμο (παραλίες Κουρίου, Ακρωτηρίου και Πνούχος). Τα βότσαλα είτε προέρχονται από τα γειτονικά πετρώματα, είτε μεταφέρθηκαν από το πυριγενές σύμπλεγμα του Τροόδους από τον ποταμό Κούρη που εκβάλλει στο μέσο περίπου του κόλπου.
Από γεωλογικής απόψεως, στο τμήμα του κόλπου της Επισκοπής ανάμεσα στο ακρωτήρι Ζευγάρι και στο χωριό Ακρωτήρι επικρατούν οι ασβεστολιθικοί ψαμμίτες, οι άμμοι και οι αμμώδεις μάργες. Στην υπόλοιπη έκταση του κόλπου κυριαρχούν οι πρόσφατες αλλουβιακές αποθέσεις της Ολόκαινης γεωλογικής περιόδου.
Η θαλάσσια αναβαθμίδα στην περιοχή της Επισκοπής δείχνει μια παραλία μάλλον σταθερή, ενώ οι τεκτονικές κινήσεις χαρακτηρίζουν την περιοχή του κόλπου μεταξύ του αρχαιολογικού χώρου του Κουρίου και του όρμου της Αυδήμου, όπου η παραλία είναι κυρίως απότομη με γκρεμούς κατά τόπους.
Στον κόλπο της Επισκοπής βρισκόταν, πιθανότατα, το λιμάνι της αρχαίας πόλεως του Κουρίου. Στην περιοχή του ναού του Απόλλωνος Υλάτη, όπου υπάρχουν γκρεμοί στην παραλία, έριχναν απ’ αυτούς στη θάλασσα όσους βεβήλωναν τον βωμό του θεού, όπως διασώζουν αρχαίες φιλολογικές πηγές.