Επιμελητήριο Καλών Τεχνών ΕΚΑΤΕ
Οργάνωση ζωγράφων και γλυπτών της Κύπρου. Ιδρύθηκε το 1964 και, ουσιαστικά, αντικατέστησε την Παγκύπριον Ένωσιν Φιλοτέχνων που είχε ιδρυθεί το 1955 και λειτούργησε για σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα.
Μέλη του ΕΚΑΤΕ μπορούν να γίνουν όλοι οι προσοντούχοι Κύπριοι καλλιτέχνες που ασχολούνται ενεργά με τις εικαστικές τέχνες. Το ΕΚΑΤΕ διοικείται από διοικητικό συμβούλιο. Σκοποί του είναι η προώθηση των καλών τεχνών στην Κύπρο, η προστασία και εξυπηρέτηση των επαγγελματικών συμφερόντων των μελών του κ.α.
Μεταξύ άλλων, το ΕΚΑΤΕ υποβάλλει και προωθεί προς λύση διάφορα αιτήματα που σχετίζονται με το όλο θέμα της ανάπτυξης των τεχνών και διοργανώνει παγκύπριες και άλλες εκθέσεις. Έδρα του είναι η Λευκωσία.
Στο ΕΚΑΤΕ δεν περιλαμβάνονται οι αυτοδίδακτοι ζωγράφοι και γλύπτες, οι οποίοι έχουν δυο δικές τους οργανώσεις.
Ιστορικό πλαίσιο
Με την εγκαθίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας το 1960, δημιουργήθηκαν οι ευνοϊκές συνθήκες για μια οργανωμένη και συστηματική πολιτική για τον πολιτισμό. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, τα θέματα πολιτισμού, δεν αφορούσαν την κεντρική κυβέρνηση του κράτους αλλά υπάγονταν στη δικαιοδοσία των δύο κοινοτήτων. Με αυτά τα δεδομένα, δημιουργείται το 1961 το Τμήμα Πνευματικής και Πολιτιστικής Ανάπτυξης, το οποίο υπαγόταν στο γραφείο της Ελληνικής Παιδείας και αργότερα στην Ελληνική Κοινοτική Συνέλευση. Στο ίδιο πλαίσιο εντάχθηκαν και τα θέματα πολιτισμού, παιδείας και θρησκείας των τουρκοκυπρίων.
Βλέπε λήμμα: Κυπριακή Δημοκρατία- Η γέννηση ενός νέου κράτους
Μετά τα γεγονότα του 1963 και τη διάλυση της Ελληνικής Κοινοτικής Συνέλευσης δημιουργήθηκε, το 1965, το υπουργείο Παιδείας με πρώτο υπουργό τον Κωνσταντίνο Σπυριδάκι.
Βλέπε λήμμα: Διακοινοτικές ταραχές
Το τμήμα που ασχολείτο με θέματα πολιτισμού μετονομάστηκε σε Μορφωτική Υπηρεσία. Την ίδια εποχή, πρεσβείες αρχίζουν να δημιουργούν πολιτιστικά κέντρα και έτσι εκτός από το Βρετανικό Ινστιτούτο, ιδρύεται το Γαλλικό Μορφωτικό Κέντρο, το Αμερικανικό Ινστιτούτο, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Σοβιετικό Μορφωτικό Κέντρο, κέντρα τα οποία άρχισαν να λειτουργούν ως γέφυρες επικοινωνίας για την Κύπρο με τα καλλιτεχνικά τεκτενόμενα της Ευρώπης. Στη σύσφιξη των δεσμών με άλλες χώρες συνέβαλε και το γεγονός ότι ήδη είχε ανοίξει ο δρόμος για τους Κύπριους για να ψάξουν τις εικαστικές τους αναζητήσεις σε σχολές καλών τεχνών χωρών εκτός της Αγγλίας και της Ελλάδας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, των ανατολικών χωρών κλπ.
Σύσταση της Μορφωτικής Υπηρεσίας: Η σύσταση της Μορφωτικής Υπηρεσίας και των δεσμών που άρχισε να δημιουργεί με άλλες χώρες είχε ως αποτέλεσμα την εκπροσώπηση κυπρίων καλλιτεχνών σε διεθνείς εικαστικές συναντήσεις, όπως τη Μπιενάλε Βενετίας, την Τριεννάλε Νέου Δελχί κλπ. Οι καλλιτέχνες έχουν πια ευκαιρίες να προβάλουν το έργο τους στο εξωτερικό και παράλληλα τους παρέχονται κίνητρα να συμμετάσχουν σε διεθνείς εκθέσεις τέχνης. Το 1963 η Κύπρος παίρνει μέρος στην πρώτη της διεθνή συνάντηση Τέχνης στην Μπιεννάλε Αλεξάνδρειας και έκτοτε ανοίγει ο δρόμος για επίσημες διεθνείς παρουσιάσεις της κυπριακής εικαστικής δημιουργίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι καλλιτέχνες νιώθουν την ανάγκη να λειτουργούν πιο οργανωμένα και έτσι το 1964 γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών. Μια ομάδα 17 εικαστικών προερχόμενοι από όλη την Κύπρο, ίδρυσαν το Επιμελητήριο βάζοντας έτσι τις βάσεις για την ποιοτική ανέλιξη της κυπριακής τέχνης και προωθώντας παράλληλα τα κοινά επαγγελματικά συμφέροντα.
Μεταξύ των ιδρυτικών μελών ήταν ο Τηλέμαχος Κάνθος ο οποίος υπήρξε και ο πρώτος πρόεδρο του, ο Αδαμάντιος Διαμαντής, ο Χριστόφορος Σάββα, ο Στέλιος Βότσης, ο Χαρίλαος Δίκαιος, Λευτέρης Οικονόμου, Νίκος Δυμιώτης, Κώστας Οικονόμου, Γιώργος Θεμιστοκλέους, Ανδρέας Λαδόμματος, Κώστας Αβερκίου, Ανδρέας Σαββίδης, Αντρέας Χρυσοχός, Μιχαήλ Κάσιαλος, Σολωμός Φραγκουλίδης, Τάσος Στεφανίδης και Γκλυν Χιουζ. Το Επιμελητήριο Καλών Τεχνών άρχισε τότε συστηματικά να οργανώνει εκθέσεις, να παίρνει μέρος σε διεθνή συμπόσια. Την ίδια στιγμή, τα πλείστα από τα ενεργά μέλη του ΕΚΑΤΕ εργάζονταν ως καθηγητές τέχνης, με αποτέλεσμα να εμφυσούν την αγάπη για την τέχνη στα νέα παιδιά και να ενθαρρύνουν αυτά που είχαν ταλέντο να ακολουθήσουν το δρόμο της τέχνης.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια
Φώτο Γκάλερι
