Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Γλύπτης και ζωγράφος, ιδιότυπος τόσο στην τέχνη του όσο και στην ιδιωτική του ζωή. Γεννήθηκε στον Άγιο Δομέτιο (Λευκωσία) στις 22 Οκτωβρίου 1942 και το πλήρες του όνομα, όπως το θέλει ο ίδιος, είναι Αντώνης Αντώνιος Θράσου Βρασίδα Θεοχάρους. Σπούδασε διακοσμητική. Το 1980 στην Ελλάδα γνωρίστηκε με τον Ακαδημαϊκό γλύπτη Γιάννη Παππά στου οποίου το εργαστήριο έμαθε περισσότερα για την τεχνική και την τέχνη της γλυπτικής. Συνεργάστηκε μαζί του σε ορισμένα έργα.

 Έλαβε μέρος στις περισσότερες Παγκύπριες και στις τρείς τελευταίες Πανελλήνιες καλλιτεχνικές εκθέσεις και σε αρκετές ομαδικές Κύπρο, Ελλάδα και σε χώρες του εξωτερικού. Πρώτη  ατομική έκθεση του ήταν το 1969, μια υπαίθρια έκθεση σε περιάδα της Σολέας. Το 1971 έκανε έκθεση σε παραλία της Σολέας και το 1972 σε βουνοπλαγιά της ίδιας περιοχής.

Η ατομική του έκθεση γλυπτικής στην πλατεία Ελευθερίας στη Λευκωσία στις 11  Νοεμβρίου του 1974, αποτέλεσε ένα πολυσυζητημένο γεγονός στην ιστορία της σύγχρονης κυπριακής τέχνης. Ήταν η πρώτη υπαίθρια έκθεση γλυπτικής στην Κύπρο και η πρώτη έκθεση έργων τέχνης με θέμα την τουρκική εισβολή που είχε συμβεί λίγο πιο πριν.

Το 1996   έκανε έκθεση στο Σπίτι της Κύπρου (Αθήνα) με τίτλο «Διάλογος με το Θείον».

Το 1999 με τέσσερεις Τήνιους καλλιτέχνες συμμετέχει σε έκθεση με θέμα την Οδύσσεια στο Μουτελιμάρ της Μασσαλίας στη Γαλλία.

Το 2000 η ίδια έκθεση παρουσιάστηκε στην αναγεννησιακή πόλη Ανσιέρ της Γαλλίας.

Το έργο του, οι συνήθειές του και ο ίδιος, συνδέονται άμεσα και στενά με τη φύση, από ένστικτο αλλά και από ιδεολογία. Έτσι στα έργα του υπάρχει εμφανής ο πηγαίος αυθορμητισμός του πρωτόγονου αλλά και η λυρική ποίηση του ρομαντικού. Στη μεγάλη ποικιλία των υλικών που χρησιμοποιεί (όπως τούβλο, ξύλο, δέρμα, τσιμέντο, μάρμαρο, μέταλλα κλπ.), έχει σοβαρά υπόψιν, όπως λέει, την «προσωπικότητα» του κάθε υλικού που οφείλεται στις φυσικές και χημικές του ιδιότητες, ως και στην επίδραση του περιβάλλοντος πάνω σ' αυτό μέσα στο χρόνο, εντάσσοντάς το σε μια φόρμα που και αυτή υπηρετεί κάποια νομοτέλεια. Ο ίδιος ονομάζει ιδεαλιστικόν υλισμό την «ψυχή» του έργου του και εικαστική φιλοσοφία το ίδιο το αντικείμενο.

Ο Αντώνιος, με πρότυπο και κριτήριο τους απόλυτους φυσικούς νόμους, εκπλήσσει συχνά με τον τρόπο ζωής του, όσο και με το έργο του. Γνωστότατος για τη σατιρική του διάθεση, και τις φάρσες του, αμφισβητεί με χιούμορ, που συχνά παρεξηγείται, τα καθιερωμένα κοινωνικά και άλλα πρότυπα και αντιλήψεις.

Από το 1975 ζει στην Ελλάδα.