Εμπορευόμενος από την Αμμόχωστο, που διετέλεσε και μέλος του Νομοθετικού Συμβουλίου κατά την πρώτη περίοδο της αγγλικής κατοχής της Κύπρου.
Ο Σωτήρης Εμφιετζής είναι κυρίως γνωστός από την ανάμειξή του στην όλη υπόθεση της υποψηφιότητας του Βρεττανού Άρθουρ Γιάγκ στις βουλευτικές εκλογές του τέλους του 1891. Ο Άρθουρ Γιάγκ ήλθε στην Κύπρο το 1879 και αρχικά διορίστηκε διοικητής Πάφου και λίγο αργότερα διοικητής Αμμοχώστου, και κατόπιν αρχιγραμματέας. Το 1891 προκηρύχθηκαν βουλευτικές εκλογές και ο σχετικός νόμος πρόβλεπε για ανάδειξη μελών του Νομοθετικού Συμβουλίου Μωαμεθανών και μη Μωαμεθανών. Ο Γιάγκ υποστήριξε ότι μπορούσε, ως μη Μωαμεθανός, να θέσει υποψηφιότητα για να εκπροσωπεί στο Νομοθετικό Συμβούλιο τον μη μωαμεθανικό (δηλαδή τον ελληνικό) πληθυσμό της επαρχίας του! Ζήτησε δε από τον Σωτήρη Εμφιετζή, που ήταν φίλος του, να υποστηρίξει την υποψηφιότητά του. Ο Εμφιετζής, όπως κι ο ομοϊδεάτης του Λουκάς Παϊσίου, διευθυντής της Ελληνικής Σχολής Αμμοχώστου, υπεστήριζαν τον Γιάγκ.
Ξεσηκώθηκε τότε σάλος, έγιναν συλλαλητήρια, εκτοξεύθηκαν απειλές, πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις, εντάθηκε το εθνικό αίσθημα των Ελλήνων της Κύπρου, με αποτέλεσμα ο Γιάγκ να χάσει τις εκλογές (συγκέντρωσε 494 ψήφους, έναντι 1.450 του Λιασίδη, 1.444 του Σιακαλλή, 1.009 του Ρώσσου και 842 του Βοντιτζιάνου, που ήταν οι Ελληνοκύπριοι αντίπαλοί του). Ο Γιάγκ κατάγγειλε τότε τις εκλογές ως επηρεασμένες από τους «πράκτορες» των αντιπάλων του, και ιδίως τον μητροπολίτη Κιτίου Κύριλλο και τον αρχιμανδρίτη Φιλόθεο, που καταριόνταν και αναθεμάτιζαν όσους θα τον ψήφιζαν. Ο Εμφιετζής, που είχε προτείνει την υποψηφιότητα του Γιάγκ, απειλήθηκε και τρομοκρατήθηκε.
Έγινε, σχετικά με τη «νοθεία» των εκλογών, μεγάλη δίκη στο Τρίκωμο, κατά την οποία ο τρομοκρατημένος Εμφιετζής έδωσε αντιφατική μαρτυρία. Το όλο θέμα απασχόλησε και αυτή την ίδια την κυβέρνηση του Λονδίνου καθώς και τη Βουλή των Κοινοτήτων, και απεφασίσθη να μη θέτει κανένας Βρετανός τέτοιες υποψηφιότητες χωρίς αρμόδια άδεια. Οι εκλογές επαναλήφθηκαν τον Φεβρουάριο του 1892, ο Γιάγκ δεν έθεσε υποψηφιότητα και εξελέγησαν πάλι πανηγυρικά ο Αχιλλέας Λιασίδης και ο Γεώργιος Σιακαλλής.
Ο Σωτήρης Εμφιετζής αναμείχθηκε ενεργά και στο όλο κίνημα για αγροτικές μεταρρυθμίσεις.
Πρώτες μνείες των Εμφιετζήδων, που κατάγονταν από τα Επτάνησα, βρίσκουμε στο κατάστιχο Αγίου Ιωάννη Λάρνακος, συνοικίας κυρίως των μάντηδων στο Βιβλίο Θανάτων φ. 3α, 1869: τῇ 22 ιουνίου [απεβίωσεν] ὁ ἡλίας υἱός γεωρΓάκη εφφηετζή ημέρᾳ β' ἐτῶν 46/ τῇ 24 8βρίου νήπιον ἰάκωβος υἱός ἀναστασίου εφφιετζή ἐτῶν 1 και μήνας 3 (βλ. Κ.Π. Κύρρη, «Οι Μάντηδες της Λάρνακας», Πρακτικά Α' Συμποσίου Κυπριακής Λαογραφίας,Α', Λευκωσία, 1985, σσ. 58, 107).
Ο Σωτήρης Μ. Εμφιετζής ήταν γιος του Γκιουζέλ-Μιχάλη, γνωστού καπνεμπόρου, και διετέλεσε πρώτος πρόεδρος και έπειτα μέλος του Δημοτικού Συμβουλίου Αμμοχώστου στις αρχές της Αγγλοκρατίας (Κ.Π. Κύρρη, Ἱστορία τῆς Μέσης Ἐκπαιδεύσεως Ἀμμοχώστου 1191-1955, ἰδίως δέ τοῦ Ε. Γ. Α., Λευκωσία, 1967, σσ. 38-39, 111). Στα 1880 ο Σωτήρης Εμφιετζής υπέγραψε έκκληση στους προεστώτες Παραλιμνίου ως δήμαρχος, ζητώντας τους να απαγορεύουν στις Παραλιμνίτισσες κόρες να πουλούν στο Βαρώσι ζαρζαβατικά ντυμένες το «άσεμνο» ένδυμα φουτάς.
Πηγή
Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια