Υπαρχηγός του επαναστάτη διοικητή του φρουρίου της Κερύνειας, προφανώς γενίτσαρου, Χαλίλ αγά* που στα 1766 οργάνωσε διακοινοτικό κοινωνικό κίνημα Ελλήνων και Τούρκων (κατά το πλείστον Λινοβαμβάκων) χωρικών εναντίον της βαριάς φορολογίας. Το τέλος του Εμίρ Αχμέτ είναι γνωστό: γύρω στις 10/21 Αυγούστου 1766 πέθανε με παλούκωμα (=«σούβλισμα»), τη φρικτή τουρκική και ανατολική μέθοδο εκτελέσεως καταδίκων, μαζί με 12 άλλους ζορπάδες, σύμφωνα προς το Χρονικόν του Ιωακείμ, ενώ άλλοι 200 που πιάστηκαν κυνηγημένοι ως τα τέλη του Σεπτεμβρίου αποκεφαλίστηκαν. Η προηγούμενη ζωή του Εμίρ είναι άγνωστη. Αν όμως ληφθεί υπόψη ότι ο αρχηγός του Χαλίλ αγάς εξελέγη στη θέση αυτή στις 17.7./7.8.1765 στο πανηγύρι του αγίου Παντελεήμονος της Μύρτου (προφανώς από τους πανηγυριώτες Έλληνες, Τούρκους και Λινοβάμβακους χωρικούς κι όχι μόνο από τους «αρχηγούς» του κινήματος όπως γράφεται συνήθως), τότε ο Εμίρ Αχμέτ πρέπει να έλαβε τη θέση του υπαρχηγού στη μεγάλη αυτή «λαϊκή αγροτική συνέλευση» και πρέπει να ήταν ένας από τους «αρχηγούς» του κινήματος, Λινοβάμβακος ή εξωμότης όπως ο Χαλίλ αγάς (βλ. και λήμματα Γκεργκέλογλου και Εκκλησία Κύπρου).