Ελοΐζ Heloise
Όνομα δυο βασιλισσών της Κύπρου κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Η πρώτη ήταν η Ελοΐζ ντε Μπράνσγουϊκ και η δεύτερη ήταν η Ελοΐζ Βισκόντη.
Ελοΐζ ντε Μπράνσγουϊκ (Heloise of Brunswick): Ήταν σύζυγος του πρίγκιπα και κοντοστάβλη της Κύπρου Ιακώβου, αδελφού του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Α΄. Μετά τη δολοφονία του Πέτρου Α' (το 1369), ακολούθησε η εισβολή των Γενουατών στην Κύπρο ύστερα από πρόσκλησή τους από τη σύζυγο του Πέτρου, Ελεονώρα* της Αραγονίας. Ο Ιάκωβος ηγήθηκε της σκληρής αντίστασης κατά των Γενουατών, κυρίως από το κάστρο της Κερύνειας. Μετά την επίτευξη συμφωνίας, ο Ιάκωβος, μαζί με τη σύζυγό του Ελοΐζ, εγκατέλειψε την Κύπρο σύμφωνα με όρο και απαίτηση των Γενουατών. Οι τελευταίοι όμως τον συνέλαβαν με δόλο στην Ρόδο και τον μετέφεραν μαζί με τη σύζυγό του στη Γένουα, όπου τον κράτησαν αιχμάλωτο. Στη Γένουα γεννήθηκε ο πρωτότοκος γιος του Ιακώβου και της Ελοΐζ, ο κατοπινός βασιλιάς της Κύπρου Ιανός* (γεννήθηκε το 1374).
Μετά το θάνατο του βασιλιά της Κύπρου Πέτρου Β' (διαδόχου του Πέτρου Α'), το 1382, βασιλιάς της Κύπρου ανακηρύχθηκε ο θείος του Ιάκωβος Α', που μπόρεσε τότε να επιστρέψει από την αιχμαλωσία του στη Γένουα. Ο Ιάκωβος Α' βασίλεψε από το 1382 μέχρι το 1398. Ήταν επίσης βασιλιάς των Ιεροσολύμων, ενώ έγινε και βασιλιάς της Αρμενίας μετά το θάνατο του Λέοντος Στ' της Αρμενίας (στα 1393) που ήταν κι αυτός της οικογένειας των Λουζινιανών.
Εκτός από τον κατοπινό βασιλιά της Κύπρου Ιανό (1398 -1432), ο Ιάκωβος Α' και η Ελοΐζ απέκτησαν και τα ακόλουθα παιδιά: Τον Ούγο, που έγινε αρχιεπίσκοπος της Κύπρου, τον Φίλιππο, που έγινε κοντοστάβλης της Κύπρου, τον Ερρίκο, πρίγκιπα της Γαλιλαίας, τη Μαριέττα, που παντρεύτηκε το βασιλιά Λατισλάς της Νεάπολης, την Αγνή, την Εχίβη και την Ισαβέλλα.
Ο Λεόντιος Μαχαιράς αφηγείται στο Χρονικόν του ότι επί ημερών του βασιλιά Ιακώβου Α' είχε συμβεί στην Κύπρο μια μεγάλη επιδημία εξαιτίας της οποίας ο πληθυσμός του νησιού αποδεκατίστηκε. Για να γλυτώσουν από το θανατικό, ο βασιλιάς και η βασίλισσα μαζί με την οικογένειά τους, έφυγαν από τη Λευκωσία και κατέφυγαν στο μοναστήρι του Μαχαιρά. Όταν όμως είδαν ότι το θανατικό εξαπλωνόταν, ο Ιάκωβος και η Ελοΐζ διερωτήθηκαν τι θα έκαναν εάν ζούσαν σ' ένα βασίλειο χωρίς υπηκόους, και προτίμησαν να πεθάνουν κι αυτοί μαζί με όλους τους άλλους. Έτσι, με μεγάλη λιτανεία στην οποία η βασίλισσα πορευόταν ξυπόλυτη και οδυρόμενη, επέστρεψαν στη Λευκωσία.
Η Ελοΐζ ντε Μπράνσγουϊκ ήταν κόρη του Φίλιππου, κόμη του Μπράνσγουϊκ, που έγινε σινεσκάρδος των Ιεροσολύμων από τον βασιλιά Πέτρο Α' τον οποίο και υπηρέτησε, κυρίως μετέχοντας σε πολεμικές επιχειρήσεις του στόλου του βασιλείου της Κύπρου. Η Ελοΐζ πέθανε το 1421, δηλαδή 23 χρόνια μετά το θάνατο του συζύγου της βασιλιά Ιακώβου (που πέθανε τον Σεπτέμβριο του 1398). Τόσο ο Ιάκωβος όσο και η Ελοΐζ τάφηκαν στο μοναστήρι του Αγίου Δομηνίκου, στη Λευκωσία.
Ελοΐζ Βισκόντη (Heloise Visconte): Μέλος της γνωστής οικογένειας των Βισκόντη, σύζυγος του βασιλιά της Κύπρου Ιανού* (1398 -1432). Τον Ιανό παντρεύτηκε η Ελοΐζ προ του 1401 και έγινε έτσι βασίλισσα της Κύπρου, μέχρι το 1406 ή λίγο αργότερα, οπότε και πέθανε. Μετά το θάνατό της, ο βασιλιάς Ιανός νυμφεύθηκε για δεύτερη φορά, τη Σαρλότ ντε Μπουρμπόν (Charlotte de Bourbon) με την οποία απέκτησε 4 παιδιά, με πρωτότοκο τον κατοπινό βασιλιά της Κύπρου Ιωάννη Β' (1432 - 1458).