Αποσπάσματα από τον Ορλάνδο Μαινόμενο
138
Απ' τη θάλασσα έξι μίλια ή εφτά, ανέβηκαν
του λόφου την ευχάριστη πλαγιά σιγά σιγά.
Νεραντζιές, μυρτιές, κέδροι και δάφνες
και θάμνοι μυρωμένοι γιομίζουν το τοπίο,
ρόδα, μαντζουράνες, κρόκοι, έρπυλοι και κρίνα
απ' την ευωδιαστή τη γη προβάλλουν
και κάθε που απ' τη στεριά φυσά τ' αγέρι
στο πέλαγο οι ναύτες ευωδιές μυρίζουν.
139
Από κρυστάλλινη πηγή κυλάει το ρυάκι
ποτίζοντας όλη εκείνη τη λοφοπλαγιά.
Και να λεχθεί στα σίγουρα μπορεί πως τούτο
τ' ολόχαρο το μέρος, της ώριας Αφροδίτης
τ’ αγαπημένο είναι. Εδώ ωραίες οι γυναίκες,
χωρίς ελπίδα ωραιότερες στη γη να βρεις.
Νιές και γριές από τον πόθο καίγονται, έτσι
τις θέλει η θεά, ως τη στερνή τους ώρα.
Ορλάνδος Μαινόμενος, κάντο XVIII.
μετάφρ.: Χ.Θ./Α.Π.