Οβίδιος
Οβίδιος, Metam . XIV, 748-761
... Τυχαία, ήταν το σπίτι της στο δρόμο δίπλα απ' όπου θα περνούσε η πένθιμη πομπή, κι ο ήχος του μοιρολογιού στ' αυτιά της άπονης Αναξαρέτης ήρθε, που ένας θεός εκδικητής την οδηγούσε ωστόσο. Συγκινημένη όμως: «ας δούμε την κηδεία κάποιου δυστυχισμένου», είπε, και πήγε στα ορθάνοικτα παράθυρα του αψηλού της του μεγάρου. Μα μόλις καλοκοίταξε μέσα στο φέρετρο τον Ίφι, σκληρύνανε τα μάτια της κι έφυγ' από το σώμα της το αίμα το ζεστό, και μπήκε η χλωμάδα.. Προσπάθησε να τραβηχτεί κι όμως καρφώθηκε στον τόπο. Προσπάθησε το πρόσωπο αλλού να στρέψει, κι ακόμα αυτό δεν το δυνάστη. Σιγά σιγά τα μέλη κυριεύει η πέτρα, που ήταν πια από πριν μέσ' στο σκληρό της στήθος. Και για να μη νομίσετε την ιστορία αυτή πλαστή, η Σαλαμίνα φυλάει ως σήμερα τ' άγαλμα της κυράς με τη μορφή της κι έχει κι ένα ναό στην Παρακύπτουσα Αφροδίτη.
Οβίδιος, Metam . XIV, 748-761
(Μετ. Κ. Χατζηιωάννου, ΑΚΕΠ, Δα, σσ. 343-4)