Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

To Σάββατο του Λαζάρου ομάδες παιδιών περιέρχονται τα σπίτια και τραγουδούν το τραγούδι του Λαζάρου. Συνήθως ένα παιδί υποδύεται το Λάζαρο (το στολίζουν τα άλλα παιδιά με κίτρινα λουλούδια των αγρών, τους γνωστούς λάζαρους ή σιμιλλούδκια), πέφτει στη γη σαν νεκρός, ενώ τα άλλα παιδιά του ψάλλουν το τραγούδι του Λαζάρου. Στο σημείο του τραγουδιού όπου ο Χριστός αναφωνεί Λάζαρε, δεύρο ἒξελθε... το παιδί σηκώνεται, συμβολίζοντας έτσι την ανάσταση του Λαζάρου. Τα παιδιά φιλοδωρούνται με χρήματα η αυγά.

Η ανάσταση του Λαζάρου στην αντίληψη του λαού είναι η Πρώτη Λαμπρή. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ανάσταση του Λαζάρου συμβολίζει τη νίκη της γελαστής και χαρούμενης άνοιξης, που σκαρφαλώνεται μ’ όλα τα χρώματα και λουλούδια της πάνω στο λατρευτικό ομοίωμα του Λαζάρου, επί του φοβερού χειμώνα.

Η πιο πάνω παράσταση ανάγεται στις παραστάσεις εκείνες της ειδωλολατρικής εποχής, όπου ένας θεός πέθαινε στην ακμή της νεότητάς του, αλλά ευθύς ανασταινόταν κι επευφημείτο σαν χορηγός μιας νέας ζωής, όπως ο Άδωνις στις ανάλογες γιορτές των αρχαίων.

Αλλά ο Άδωνις δεν συσχετίζεται μόνο με το Λάζαρο, μα και με τον ίδιο τον Χριστό. Τις γιορτές των αρχαίων προς τιμήν του Άδωνι, τα Αδώνια, θυμίζουν ανάλογες εκδηλώσεις του επιταφίου και της ανάστασης που τελούνται μέχρι σήμερα.

Βλέπε λήμμα: Άδωνις και Αδώνια

Ακόμα, μέσα στον ιερό θρήνο της χριστιανικής ακολουθίας ακούμε τον λαό να θρηνεί για τον Χριστό, τον θεό που είναι ὡραῖος κάλλει παρά πάντας βροτούς και με αγωνία να τον ρωτάει τον τρυφερό λόγο: Ὦ γλυκύ μου ἓαρ ..... ποῦ  ἒδυ σου τό κάλλος;

Πηγή

Μεγάλη Κυπριακή Εγκυκλοπαίδεια