Τράπεζα Κύπρου & Εφημερίδα Πολίτης

Στη σημερινή της μορφή η εκκλησία της Παναγίας Ελεούσας στην Κοράκου είναι τρίκλιτη ξυλόστεγη και έχει εξωτερικές διαστάσεις 14 Χ 10,70 μ. Αρχικά όμως η εκκλησία ήταν μικρή μονόκλιτη με ξύλινη δίριχτη στέγη. Αυτό φανερώνουν οι κατακόρυφοι αρμοί στον ανατολικό τοίχο στα βόρεια και νότια της αψίδας. Αργότερα οι μακροί τοίχοι και ο δυτικός τοίχος κατεδαφίσθηκαν και η εκκλησία διευρύνθηκε και έγινε τρίκλιτη και ταυτόχρονα επεκτάθηκε στα δυτικά. Η δυτική επέκταση διακρίνεται καθαρά στον βόρειο τοίχο. Αυτή καλύπτει το χώρο του σημερινού γυναικωνίτη της εκκλησίας. Δυο κολόνες, σε κάθε κιονοστοιχία, η μια στη γραμμή του τέμπλου και η άλλη ελεύθερη, στηρίζουν δυο τόξα στον κυρίως ναό και μισό τόξο μέσα στο βήμα. Το ανατολικό μισό τόξο κάθε τοξοστοιχίας στηρίζεται στον ανατολικό τοίχο, ενώ το δυτικό τόξο στηρίζεται σε μια από τις κολόνες που στηρίζουν τα τρία τόξα, τα οποία με τη σειρά τους στηρίζουν τον γυναικωνίτη.

Σ’ αντίθεση με τους άλλους ναούς του ιδίου τύπου η κάλυψη του κεντρικού κλίτους μετατρέπεται εσωτερικά σε ημικυλινδρική καμάρα. Η καμάρα δημιουργείται με παγδατί γυψωμένο. Η κάλυψη των πλάγιων κλιτών εσωτερικά μετατρέπεται σε τεταρτοκυλινδρική καμάρα με τον ίδιο τρόπο όπως και το κεντρικό κλίτος.

Το δάπεδο του βήματος είναι υπερυψωμένο κατά τρία σκαλοπάτια. Τόσο το δάπεδο του κυρίως ναού όσο και το δάπεδο του βήματος είναι καλυμμένα με γυψομάρμαρα.

Την επέκταση του ναού μνημονεύει   δυσδιάκριτη, λόγω ασβέστωσης, επιγραφή σε πλάκα εντοιχισμένη στον δυτικό τοίχο πάνω από τη δυτική είσοδο της εκκλησίας.

Το κεντρικό τμήμα του εικονοστασίου ανήκει στην αρχική εκκλησία. Οι ποδιές όμως και οι δοκοί του εικονοστασίου έχουν βαφεί με μπλε χρώμα. Με το ίδιο χρώμα είναι βαμμένα και τα πλάγια τμήματα του εικονοστασίου. Το εικονοστάσιο κατασκευάστηκε τον 18ο ή 19ο αιώνα.

Στην εκκλησία βρίσκονται αρκετές αξιόλογες εικόνες στοιβαγμένες στον γυναικωνίτη. Ανάμεσα σ' αυτές ξεχωρίζουν: εικόνα του Χριστού Παντοκράτορα του 16ου-17ου αιώνα, του αρχαγγέλου Μιχαήλ 16ου-17ου αιώνα, του αγίου Μάμα, καλυμμένη με παχύ στρώμα καπνιάς και σκόνης ίσως του 16ου αιώνα, του αγίου Νικολάου τελείως δυσδιάκριτη, της Θεοτόκου ένθρονης βρεφοκρατούσας του 1745 και μια μισοκατεστραμμένη εικόνα του αγίου Γεωργίου του 18ου αιώνα. Στο 18ο αιώνα μπορούν να χρονολογηθούν οι δέκα εικόνες της Μεγάλης Δέησης και 16 εικόνες του Δωδεκάορτου πάνω στο τέμπλο. Από τις προσκυνηματικές εικόνες του τέμπλου εκείνες του Χριστού και του Προδρόμου είναι του 18ου αιώνα, του αγίου Ιωάννη του Θεολόγου του 17ου αιώνα και του αρχαγγέλου Μιχαήλ του 1763.